اثربخشی آموزش مبتنی بر حل‌مسأله بر کیفیت روابط خانوادگی و سازگاری تحصیلی دانش‌آموزان
الموضوعات :سحر خاکپا 1 , شهربانو دهرویه 2
1 - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته روانشناسی تربیتی موسسه آموزش عالی ادیب مازندران
2 - استادیار گروه روانشناسی موسسه آموزش عالی ادیب، ساری، ایران
الکلمات المفتاحية: آموزش مبتنی بر حل مسأله, کیفیت روابط خانوادگی, سازگاری تحصیلی,
ملخص المقالة :
هدف از پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی آموزش مبتنی بر حل‌مسأله بر کیفیت‌روابط خانوادگی و سازگاری تحصیلی دانش‌آموزان بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل دانش‌آموزان دختر متوسطه اول شهرستان نکا در نیمسال تحصیلی 1401-1402 بود. تعداد 30 دانش‌آموز به روش‌نمونه‌گیری تصادفی از نوع خوشه‌ای چند مرحله‌ای بر اساس ملاک‌های ورود به پژوهش انتخاب شدند و سپس به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه 15 نفر) گمارش شدند. گروه آزمایش در معرض آموزش مبتنی بر حل‌مسأله بر اساس راهنمای آموزشی دزوریلا و همکاران (1971) تحت10 جلسه 60 دقیقه‌ای قرار گرفت و برای گروه کنترل آموزشی برگزار نشد. قبل و بعد از مداخله، هر دو گروه به پرسشنامه سازگاری تحصیلی سینها و همکاران (۱۹۹۳) و کیفیت روابط خانوادگی سمنانی (1400) پاسخ دادند. داده‌های به دست آمده در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون با استفاده از نرم افزار SPSS-24 و آزمون تحلیل کورایانس تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد آموزش مبتنی بر حل‌مسأله بر کیفیت روابط خانوادگی و سازگاری تحصیلی دانش‌آموزان تاثیر معناداری دارد و میزان تاثیر کیفیت روابط خانوادگی بیشتر از سازگاری تحصیلی است.
