سیمای جامعه در نامۀ تاریخی تنسر حکیم (عصر ساسانیان)
الموضوعات :
1 - هیات علمی
الکلمات المفتاحية: نامۀ تاریخی تنسر, محتوا و مضمون, اخلاق دینی, اخلاق درخانواده,
ملخص المقالة :
تنسر پارسایی افلاطونی مذهب بود که سلطنت را رها کرده و گوشه نشینی اختیار کرده بود. او بنابر روایت های متون پهلوی از جمله کسانی است که نقش بسزایی در بر تخت نشستن اردشیرساسانی داشت و با یاری نامه اندرزی خود، تدبیر خویش را به او عرضه کرد. این زاهد بی محابا آراء وعقاید ِ مذهبی، جامعه شناسی، سیاسی، اجتماعی، خانوادگی و... خود را مطرح می ساخت. با مطالعۀ این نامۀ اندرزی می توان به میزان دانش وتسلط ِ این شخصیت به مسایل گوناگون ِ دینی، اخلاقی و...پی برد. زبان تنسر در نامۀ اندرزی جسورانه است، و مخاطب هیچ شک، تردید و ناخالصی در گفته های وی نمی یابد. هرآن چه که روح بلند ِ او را آزارمی دهد برکاغذ روان می سازد و بدون ترس ونگرانی و باشور وحال مسایل ِ متعدد را مطرح می کند. در فحوای این نامۀ اندرزی، به وضوح، می توان نویسنده ای روشنفکر واندیشمند رایافت که با پشتوانۀ غنی دینی و فرهنگی می نویسد. مطالعۀ این نامۀ تاریخی، حظی وصف ناپذیربه مخاطب می بخشد که می تواند راهنمای مسیر زندگی او باشد. ابن اسفندیارِکاتب، ازنویسندگان اواخر قرن ششم و اوایل قرن هفتم، نامۀ اندرزی تنسر را به پارسی ترجمه کرد. در ترجمه و روایت ابن اسفندیار ، نامۀ اندرزی تنسر از سه بخش : عنوان آغازین، متن اصلی و ختمِ مکتوب تشکیل می شود، که هر کدام از این سه بخش، ارکان فرعی را نیز در بر می گیرند. هدف مقالۀحاضر بررسی مضمون و درونمایۀ نامۀ اندرزی تنسر است
_||_
