سیر تاریخی انعطاف در معاهدات بین الملل
الموضوعات :
امید عمیق
1
(دانشجوی دکتری، دانشکده حقوق و علوم سیاسی،دانشگاه آزاد اسلامی واحد دامغان، ایران،)
محمد ادیبی مهر
2
(دانشیار دانشکده الهیات،، دانشگاه تهران پردیس فارابی، تهران، ایران، (نویسنده مسئول))
علی پور قصاب امیری
3
(استادیار، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد دامغان، ایران،)
الکلمات المفتاحية: تاریخ معاصر, معاهده, فقه و حقوق بین الملل, انعطاف در معاهدات,
ملخص المقالة :
در طول تاریخ، نظامهای حقوقی بسیاری به دلیل عدم انطباق و سازگاری با تحولات اجتماعی روز، سیر افول را پیش گرفته و از بین رفتند. ولی قوانین اسلامی با ویژگی انعطاف پذیری، دارای برنامه ای متقن و کامل برای رساندن انسان به سعادت در دنیا و آخرت می باشد و با حفظ پویایی، قابلیت انعطاف و امکان انطباق آن با شرایط زمانی و مکانی در هر دوره را دارا می باشد، قوانین آن در رفع احتیاجات جوامع مختلف بشری در طول دوران، قدرت لازم را داشته باشد بدون آنکه اصول و مبانی آن تغییر نماید. به عبارتی، نظام حقوقی اسلام موجودی زنده است که با حفظ هویت اصلی و ثابت خود، بر اساس متغیرهای گوناگونِ زمانی و مکانی تغییر کرده و پویا مانده است. در این پژوهش، تلاش شده ضمن بیان مصادیقی از احکام عملی که بر انعطاف پذیری و سادگی احکام شریعت اسلامی دلالت دارند، سیر تاریخی انعطاف در معاهدات، عواملی که قابلیت انطباق قوانین اسلامی با تحولات اجتماعی ممکن می کند، مورد تحقیق قرار گیرد و تقویت فرهنگ انعطاف پذیری و افزایش قدرت جاذبه در کنار صلابت مورد تاکید می باشد.این نوشتار به روش توصیفی تحلیلی با ابزار کتابخانه‌ای و تجزیه و تحلیل مضامین فیش برداری شده و استنتاج گزاره‌های فقهی حقوقی، صورت پذیرفته است.
_||_
