تولید نانوریبون های گرافنی چندلایه با بازکردن زیپ نانولوله های کربنی چند جداره
الموضوعات : کاربرد شیمی در محیط زیست
حسن آبسالان
1
,
رسول پلالک
2
,
زهرا حیدری
3
1 - گروه فیزیک، دانشکده علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهر، اهر، ایران
2 - باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهر، اهر، ایران
3 - باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهر، اهر، ایران
الکلمات المفتاحية: برش, گرافن, نانولوله کربنی چند جداره,
ملخص المقالة :
در این مقاله، شواهدی مبنی بر تشکیل نانولوله کربنی چند جداره کوتاه و بدون زیپ از طریق یک روش میکروویو آسان و مقیاس پذیر گزارش شده است. این رویکرد شامل یک رفتار میکروویو KMno4 از نانولوله های کربنی چند جداره است. آنالیزهای میکروسکوپ الکترونی عبوری، میکروسکوپ نوری و همچنین طیف سنجی رامان، شواهدی از دستیابی به نانولوله های کربنی چند جداره زیپ نشده را نشان دادند. اکسیداسیون نانولوله های کربنی چند جداره (با استفاده از ترکیب KMnO4 و H2SO4 در مدت 20 دقیقه) منجر به برش و باز کردن زیپ دیواره های گرافیتی آن ها می شود. تولید چنین نانوساختاری، امکان ادغام آن ها در مقیاس بزرگ را در زمینه های الکترونیک و مواد کامپوزیتی فراهم می کند.در این مقاله، شواهدی مبنی بر تشکیل نانولوله کربنی چند جداره کوتاه و بدون زیپ از طریق یک روش میکروویو آسان و مقیاس پذیر گزارش شده است. این رویکرد شامل یک رفتار میکروویو KMno4 از نانولوله های کربنی چند جداره است. آنالیزهای میکروسکوپ الکترونی عبوری، میکروسکوپ نوری و همچنین طیف سنجی رامان، شواهدی از دستیابی به نانولوله های کربنی چند جداره زیپ نشده را نشان دادند. اکسیداسیون نانولوله های کربنی چند جداره (با استفاده از ترکیب KMnO4 و H2SO4 در مدت 20 دقیقه) منجر به برش و باز کردن زیپ دیواره های گرافیتی آن ها می شود. تولید چنین نانوساختاری، امکان ادغام آن ها در مقیاس بزرگ را در زمینه های الکترونیک و مواد کامپوزیتی فراهم می کند.
_||_
