اثر وجود برنامه‌ریزی استراتژیک بر سودآوری شرکت‌های صنایع غذایی مشهد
الموضوعات :پریسا علیزاده 1 , حسین محمدی 2
1 - دانشجوی دکتری، گروه اقتصاد کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران (عهده‌دار مکاتبات)
2 - دانشیار، گروه اقتصاد کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
الکلمات المفتاحية: سودآوری, صنایع غذایی, برنامه‌ریزی استراتژیک, جورسازی, اثرات درمان,
ملخص المقالة :
دستیابی شرکت به اهداف مورد نظر و اثربخشی و کارایی آن تا حد قابل ملاحظه ای به برنامه ریزی استراتژیک شرکت وابسته است. برنامه ریزی استراتژیک یک چارچوب برای مدیریت چشم انداز آتی فراهم می کند. از سوی دیگر یک همبستگی قوی بین وجود برنامه ریزی استراتژیک و عملکرد نهایی شرکت وجود دارد. با توجه به اهمیت صنایع غذایی در اشتغال، ارزش افزوده و سرمایه گذاری، بررسی سودآوری و عوامل مؤثر بر وجود برنامه ریزی استراتژیک برای دستیابی هرچه بیش تر مدیران به اهداف مورد نظر این صنعت ضروری به نظر می رسد. در این مطالعه ابتدا عوامل مؤثر بر وجود برنامه ریزی استراتژیک با استفاده از الگوی پروبیت و رهیافت جورسازی نمره گرایش مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. سپس اثر وجود برنامه ریزی استراتژیک بر سودآوری با برآورد اثر متوسط درمان بر گروه درمان شده ارزیابی شده است. داده های مورد نیاز از طریق مصاحبه با 33 نفر از مدیران بازاریابی صنایع مواد غذایی مشهد و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده جمع آوری شده است. نتایج حاصل از الگوی پروبیت نشان می دهد که متغیرهای نگرش به پذیرش کارکنان، نگرش به ایجاد مشارکت تیمی و ثبات شغلی مدیران اثر مثبت و معنی داری بر احتمال وجود برنامه ریزی استراتژیک دارند. پس از جورسازی تفاوت در میانگین بین دو گروه درمان و کنترل برای متغیرهای نگرش به پذیرش کارکنان، نگرش به ایجاد مشارکت تیمی، ثبات شغلی مدیران و آگاهی مدیران از دانش و اهمیت برنامه ریزی استراتژیک کاهش یافته است. نتایج حاصل از برآورد اثر متوسط درمان بر گروه درمان شده نشان می دهد که سودآوری در میان واحدهای گروه درمان شده 5/2 برابر بیش تر از واحدهای مشابه در گروه کنترل می باشد.
_||_
