برآورد تابع مصرف بخش خصوصی در اقتصاد ایران طی دوره ( 1385-1338)
الموضوعات :
یداله رجایی
1
(دانشکده مدیریت، دانشگاه آزاد اسلامی ابهر، ایران)
شهلا احمدی
2
(دانشکده مدیریت، دانشگاه آزاد اسلامی میانه، ایران)
الکلمات المفتاحية: اقتصاد, الگوی مصرفی, برنامه ریزی, تابع مصرفی,
ملخص المقالة :
نظریه اقتصادی مختلف در زمینه های گوناگون، یکی از موضوعات مورد توجه اقتصاددانان در زمینه مصرف، طرح نظریه های متفاوت وجدال برانگیز در علم اقتصاد، این پرسش را به ذهن متبادر می‌سازد که در تبیین رفتار معرفی جامعه، پیش بینی و برنامه ریزی ها کدام یک از مشوق توابع مصرف کینز، فریدمن، دوزنبری، مادیگلیانی و جزء این ها معیار و ملاک قرار گیرد انتخاب هر یک از این موارد، بالطبع پیامدهای گوناگون را به ارمغان می‌آورد و هدف ما در این پژوهش، تخمین و تحلیل تابع مصرف بخش خصوصی با استفاده از روش همگرایی و یوهانسن و جوسیلیوس در طول دوره 1338 ـ 1385 برای اقتصاد ایران می‌باشد. نتایج تجربی اقتصادسنجی نشان می‌دهد که در طول دوره مورد مطالعه، مصرف هر دوره با در آمد واقعی و در آمد واقعی در دوره قبل رابطه مستقیم دارد و تورم دوره آتی اثر منفی روی مصرف دوره فعلی دارد و مصرف با نرخ بهره رابطه غیر مستقیم دارد بدین معنی که افزایش نرخ بهره باعث کاهش مصرف و افزایش پس انداز می‌شود در ضمن مصرف هر دوره با افزایش سطح عمومی قیمت ها در آن دوره کاهش می‌یابد و در طول دوره مورد مطالعه، میل نهایی به مصرف بلند مدت 14% می‌باشد و بر اساس داده های در آمد و مصرف دوره قبل تنظیم می‌شود در ایران به طور مناسب تری توضیح دهنده رفتار مصرفی است و بدین روی در سیاست گذاری های اقتصادی، طراحی و نگارش تابع مصرف بدین صورت توصیه می‌گردد.
