موارد موثر بر طراحی بهینه جداره تصفیه‌کننده هوا به منظور تجهیز نماهای ساختمان های موجود در مراکز شهری با ضریب آلودگی هوای بالا (نمونه موردی بیمارستان پارس در منطقه 6 تهران)

الموضوعات : دو فصل‌نامه فضای زیست

احسان نجف زاده ¹ , فاطمه امیریان ² , امین اله احدی ³

1 - کارشناسی ارشد، گروه معماری، واحد پرند و رباط کریم، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
2 - استادیار، گروه معماری، واحد پرند و رباط کریم، تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، ایران، نویسنده مسئول.
3 - استادیار، گروه معماری، واحد پرند و رباط کریم، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.

تاريخ الإرسال : 08 الأحد , صفر, 1444 تاريخ التأكيد : 30 الخميس , ربيع الثاني, 1444 تاريخ الإصدار : 07 الأربعاء , صفر, 1445

الکلمات المفتاحية: آلودگی هوا, بهینه یابی, جریان هوا, نمای تصفیه کننده هوا, بیمارستان پارس,

ملخص المقالة :

این پژوهش در پی شناخت راهبرد های طراحی نمای تصفیه کننده هوا به عنوان نمایی ثانویه برای بیمارستان پنج‌طبقه پارس است. هدف اصلی این پژوهش، تجهیز نمای ابنیه موجود در مناطق شهر با درصد بالای آلودگی هوا بوسیله نمای تصفیه‌کننده هوا به منظور افزایش طول عمر نمای ابنیه و بهبود سطح سلامت شهروندان است. جهت انتخاب نمونه موردی سه عامل مورد توجه قرار گرفت. اول آنکه، براساس آمارهای ایستگاه‌های سنجش کنترل کیفیت هوا، منطقه شش تهران به عنوان یکی از مناطق آلوده شهر مورد انتخاب قرار گردید. این امر ریشه در موقعیت قرارگیری آن در ساختار شهر تهران، تمرکز مراکز اداری، آموزشی و تفریحی و همچنین حجم بالای تردد روزانه در آن دارد. سپس، تمرکز این پژوهش بر بیمارستان‌های واقع در این منطقه و به طور خاص در امتداد بلوار کشاورز قرار گرفت که پذیرای مراکز بیمارستانی متعددی است و از این نظر یکی از محورهای شکننده در مقابل آلودگی هوا می‌باشد. در نهایت از میان مراکز بیمارستانی فوق‌الذکر، بیمارستان پارس، به دلیل مراجعه افراد با پیش زمینه بیماری‌های تنفسی و اولویت نیاز آنان به هوای تازه به عنوان نمونه موردی انتخاب شد. روش تحقیق پژوهش حاضر، شبیه‌سازی بر مبنای دینامیک سیالات محاسباتی است که در آن با استفاده از نرم‌افزار انرژی پلاس با واسط کاربری دیزاین بیلدر (v6.1.0.6) طی چندین مرحله شبیه‌سازی و تحلیل پارامترها، طرحی بهینه در راستای افزایش گردش جریان هوا برای نمای ثانویه بیمارستان پارس ارائه می‌شود. یافته‌های پژوهش حاکی از آن است که: 1-فاصله بهینه نمای ثانویه به نسبت نمای اصلی ساختمان 150 سانتیمتر است. 2- فضای میانی جهت توزیع یکسان جریان هوا باید به وسیله طبقات از یکدیگر جدا شود.3- حالت تهویه بهینه خارج به داخل است. 4- نسبت مساحت بازشوهای ورود و خروج هوا به مساحت دیوار 075/0 است. 5- فرم بهینه نمای پیشنهادی به صورت شیاردار در جهت موافق باد است.