رابطۀ بین طرحواره‌های ناسازگار اولیه و باورهای ارتباطی غیرمنطقی با میانجی‌گری سبک‌های حل تعارض کارآمد

الموضوعات : فصلنامه مهارت های روانشناسی تربیتی

معصومه صیادی ¹ (مشاوره، دانشکده علوم تربیتی و روان‌شناسی، دانشگاه تهران)
رحمان شیخ‌هادی سیروئی ² (مشاوره، دانشکده علوم تربیتی و روان‌شناسی، دانشگاه تهران)
سحر غفوری ³ (مشاوره، دانشگاه الزهرا)

تاريخ الإرسال : 19 الإثنين , جمادى الأولى, 1439 تاريخ التأكيد : 24 الأحد , رمضان, 1441 تاريخ الإصدار : 14 الخميس , ربيع الأول, 1440

الکلمات المفتاحية: طرحواره‌های ناسازگار اولیه, سبک‌های حل تعارض, باورهای ارتباطی غیرمنطقی,

ملخص المقالة :

پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش واسطه‌ای سبک‌های حل تعارض کارآمد در رابطه بین طرحواره‌های ناسازگار اولیه و باورهای ارتباطی غیرمنطقی در قالب یک مدل انجام شد. روش پژوهش حاضر از نوع همبستگی بود. بدین منظور ۲۹۳ نفر از دانشجویان زن متأهل کارشناسی و کارشناسی ارشد دانشگاه تهران که به‌وسیله نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند به پرسشنامه‌های طرحواره‌های ناسازگار اولیه (YSQ، 1990)، باورهای ارتباطی غیرمنطقی (RBI، 1982) و پرسشنامه سبک‌های حل تعارض رحیم نسخه دوم (ROCI-II، 1983) پاسخ دادند. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها به روش معادلات ساختاری و با استفاده از نرم‌افزار AMOS انجام گرفت. یافته‌ها نشان داد که اثر مستقیم طرحواره‌های ناسازگار اولیه و سبک‌های حل تعارض کارآمد (سبک یکپارچگی و سبک مصالحه) بر باورهای ارتباطی غیرمنطقی معنادار بود (001/0 = p). هم‌چنین، در رابطه بین طرحواره‌های ناسازگار اولیه و باورهای ارتباطی غیرمنطقی، سبک‌های حل تعارض کارآمد، نقش واسطه‌ای داشتند (01/0p <). بنابراین درمانگران می‌توانند، با بررسی طرحواره‌ها و افزایش مهارت‌های حل تعارض کارآمد مراجعان، میزان تأثیر باورهای ارتباطی غیرمنطقی را در روابط آن‌ها کاهش دهند.