رابطه‌ی ساده و چندگانه‌ی محیط‌های سازندگی با روحیه‌ی پژوهشی دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه فردوسی مشهد
الموضوعات : فصلنامه مهارت های روانشناسی تربیتی
مرتضی کرمی
1
(دانشیار دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه فردوسی، مشهد، ایران)
یاسر گراوند
2
(دانشجوی دکترای روانشناسی تربیتی دانشگاه چمران، اهواز، ایران)
محمد کوهی
3
(دانشجوی دکتری روانشناسی تربیتی دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران)
الکلمات المفتاحية: ارزشیابی تکوینی, محیط‌های سازنده گرایی, روحیه پژوهشی, نقش تسهیل‌گری استاد, توجه به دیدگاه‌های مختلف,
ملخص المقالة :
تحقیق حاضر باهدف بررسی رابطه ی ساده و چندگانه ی محیط های سازندگی با روحیه ی پژوشی دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه فردوسی مشهدانجام شد. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری تحقیق (475) نفر از دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه فردوسی مشهد بود که تعداد 135 نفر (99 نفر زن و 36 نفر مرد) به روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه ای و بر اساس فرمول کوکران انتخاب شدند. ابزار‌های مورداستفاده شامل پرسشنامه محیط‌های سازنده گرایی و روحیه پژوهشی بودند. نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین مقیاس محیط‌های سازنده گرایی و تمام خرده مؤلفه‌های روحیه پژوهشی بجزء خرده مؤلفه تأکید بر دانش قبلی رابطه مثبت و معنی‌داری وجود داشت علاوه بر این تحلیل رگرسیون ساده نشان داد که از طریق محیط‌های سازنده گرایی می‌توان روحیه پژوهشی را پیش‌بینی کرد و از بین خرده مؤلفه‌ی محیط‌های سازنده گرایی سه خرده مؤلفه‌ی نقش تسهیل گری استاد، ارزشیابی تکوینی و توجه به دیدگاه‌های مختلف قادر به پیش‌بینی روحیه پژوهشی شدند. بنابراین لازم است که اساتید دانشگاه ها برای بهبود روحیه پژوهشگری در دانشجویان آموزه های رویکر سازنده گرایی را مد نظر داشته باشند و بشتر تسهیل گر جریان آموزش و پژوهش باشند نه انتقال دهنده صرف اطلاعات.
_||_
