بررسی تأثیر آموزشها و مشاورههای قبل از ازدواج بر تحکیم خانواده در سه سال اول زندگی مشترک در بین جوانان ازدواج کرده شهرهای اصفهان و شهرکرد
الموضوعات :مسیب خالدی سردشتی 1 , اصغر محمدی 2 , علی هاشمیان فر 3
1 - دانشجوی دکتری جامعه شناسی فرهنگی ، واحد دهاقان ، دانشگاه آزاد اسلامی ، دهاقان. دهاقان. ایران.
2 - استادیار گروه جامعه شناسی ، واحد دهاقان ، دانشگاه آزاد اسلامی ، دهاقان. ایران (نویسنده مسئول)Email:Asghar.mo.de@gmail.com
3 - دانشیار گروه جامعه شناسی دانشگاه اصفهان ، اصفهان ، ایران
الکلمات المفتاحية: تحکیم خانواده, آموزشها و مشاورههای قبل از ازدواج, زندگی مشترک, مراکز بهداشتی,
ملخص المقالة :
آموزش ها و مشاوره های قبل از ازدواج شامل کلاس های آموزشی 8-6 ساعته است که در مراکز بهداشتی با هدف آموزش مهارت های زندگی مشترک برگزار می گردد و زوجین قبل از ازدواج رسمی ملزم به گذراندن این دوره ها هستند. هدف تحقیق بررسی تأثیر آموزش ها و مشاوره های قبل از ازدواج بر تحکیم خانواده بود. روش تحقیق توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعۀ آماری، کلیه جوانان شهرهای اصفهان و شهرکرد است که طی سال های (1396-1396) ازدواج کرده اند. حجم نمونه با فرمول کوکران تعیین شده است و ۳۸۷ نفر به عنوان نمونه با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شد. جمع آوری داده ها با پرسشنامه تحکیم خانواده عدالتی و ردزوان (2010) و پرسشنامة محقق ساختة آموزش و مشاوره قبل از ازدواج انجام شد. داده ها نیز با تکنیک های کمّی (آزمون رگرسیون) با برنامه Amos تحلیل شد. یافته ها نشان داد آموزش ها و مشاوره های قبل از ازدواج بر تحکیم خانواده و ابعاد آن در سه سال اول زندگی مشترک تأثیر مستقیم، مثبت و معناداری دارد (۰۵/۰p<)؛ آموزش ها و مشاوره های قبل از ازدواج به میزان (46/0) بر تحکیم خانواده موثر است. با توجه به نتایج تحقیق آموزش ها و مشاوره های قبل از ازدواج باعث افزایش تحکیم خانواده و به تبع باعث افزایش امنیت خانواده ها و امنیت جامعه می گردد. بنابراین توجه بیشتر به آموزش ها و مشاوره های قبل از ازدواج و افزایش مدت زمان این دوره ها حائز اهمیت است.
Baghiani moghadam H, Masouni boroujeni D, Mirzaei alavije M, Shahbazi H. (2011). examines the attitude of young people about marriage in relation to the recognition of the future wife. Research Magazine of Health systems, 7(6): 693-701.
Bankipourfard A, Sadri S, Momenirad F. (2017). Effective factors in strengthening the foundation of the family in the votes of the commentators and contemporary Muslim intellectuals. Cultural and educational women and family journal, (41): 69-86.
Carroll, JS. Doherty, WJ. Evaluating the Effectiveness of Premarital Prevention Programs, A Meta‐Analytic Review of Outcome Research. Family Relations. (2004); 52(2); 105-118
Darvishzade S, Pasha Gh. (2010). Review the effectiveness of premarriage training on students ' love stories. The Quarterly Journal of Psychology, (5): 5-21.
Ebrahimi S, Godarzi M, Isanejad O. (2019). The effectiveness of pre-marriage counseling through the couples care program (CARE) on expectations and comunicationalbeliefs in marriage applicants. Family Counseling and Psychtherapy, 1: 217-236 .
Edalati A, Redzuan M. (2010). Perception of women towards family values and Their marital satisfaction. Journal of American Science, 6(4): 132-137.
Ekhtiariamiri R, Farahbakhsh K, Kalantarhormezi A, Slimibajestani H. (2018). Pre-marital counseling based on Islamic-Iranian culture. Payesh journal: 431-442.
Esmith Ph, Riley A. (2015). Cultural theory. Translation by Mohsen Solasi. Tehran: Scientific publishing
Fatehi khoshknab F, Karimisani P.(2016). The effectiveness of training premarriage skills on improving social skills and self-efficacy of women…, the Quarterly Review of Women and the Study of the Family, 141-162.
Haghighatian M. (2017). Education and reproduction of inequality. Afkar publishing.
Jafari A. (2007). Review the effectiveness of communication skills before marriage to an increase in marital satisfaction after marriage. Journal of behavioral sciences, 31-51.
Khaledi sardashti M. (2021). educational Sociology. Shahrekord: Niyusha publishing.
Khaleghinejad, Kh., Daghighbik, E., Moslemi, L. (2012). Examination of educational requirements in pre marriage counseling classes. Family Health Quarterly, (1): 36-40.
Khatibi A. (2018). measuring the effectiveness of compliance parameters on family consolidation. Cultural and educational women and family journal, (42): 7-31.
Mobaraki M, Azizabadi farahani F, Emamjome F.(2018). The influence of the Additional insight and spiritual excellence plan in the family rests on the strengthening of the families of the martyred town. Journal of Cultural Management, (11): 35-52.
Moghtadaee Z.(2016). Patrol in sociology of the family.
Mokhtari S, yoosefi Z, Mokshi Gh. (2022). The Effect of Schema-Based Pre-marital Instruction. Journal of Women and Family Studies, 14(54), 51-72.
Naeim M, Rzaei sharif A. (2016). The effectiveness of life skills on marital harmony and reduction of domestic violence against women. The Journal of Psychology and Psychology recognized. Journal of Psychology and psychiatry, (3): 21-32.
Nazari B. (2020). Effectiveness of Premarital Training based on Interpersonal Choices and Knowledge Program on Dysfunctional Relationship Beliefs of Couples in the Verge of Marriage with Conflict. Journal of Social Psychology, 58: 241-249.
Rafiei A, Etemadi A, Bahrami F, Jazayeri F. (2015). the effect of readiness for marriage on marriage expectations and its components on married girls in isfahan. Scientific Quarterly, Research of Women and Society, (6): 21-39.
Rahbarian Yazdi B, Sahaghi H. (2019). The effectiveness of pre - marriage training with a Adlry approach to attitudes toward marriage among girls on the eve of marriage. The Review of New Strategic Strategies in Psychology and Education. (1): 23-43.
Rajabi Gh, Khanzadeh A. (2021). Effect of Premarital Education Based on Idealistic Marital. Expectation's on Reducing Idealistic Marital Expectation's in Marriage Applicant Couples: A Single Case Study. Quarterly Journal of Psychological Methods and Models, 12(43): 14-30
Rajabi Gh, Abasi Gh. (2020). Examination of the effectiveness of pre-marriage education in terms of program training program is to reduce the marital expectations of unmarried youth. Journal of Clinical Psychology and Psychology of Iran, 384-395.
Rezabeygi davarani E, Khanjani N, Iranpour A & et al. (2016). The training needs of the clients attending the counseling classes. Health - based Research Quarterly, (4): 69-80.
Rezazadeh M, Sadri Damirchi E, Ghamri Kiwi H. (2019). The effectiveness of premarriage educations on attitude toward marriage, resilience and marriage. Journal of Family Counseling and Psychotherapy, 1(27): 109-124.
Yousefi N. (2016). Improving the effectiveness of life skills on marital satisfaction and couples hopes. Family psychology, (3): 59-70.
Website of Management and Planning, Isfahan Province, Deputy Director of Statistics and Information, Statistical calendar 1396-1398. Website of the State Registration Authority, Bureau of Statistics and Population Information.
Website Filina.
Website of the Avige family and psychological counselling centre.
_||_
Baghiani moghadam H, Masouni boroujeni D, Mirzaei alavije M, Shahbazi H. (2011). examines the attitude of young people about marriage in relation to the recognition of the future wife. Research Magazine of Health systems, 7(6): 693-701.
Bankipourfard A, Sadri S, Momenirad F. (2017). Effective factors in strengthening the foundation of the family in the votes of the commentators and contemporary Muslim intellectuals. Cultural and educational women and family journal, (41): 69-86.
Carroll, JS. Doherty, WJ. Evaluating the Effectiveness of Premarital Prevention Programs, A Meta‐Analytic Review of Outcome Research. Family Relations. (2004); 52(2); 105-118
Darvishzade S, Pasha Gh. (2010). Review the effectiveness of premarriage training on students ' love stories. The Quarterly Journal of Psychology, (5): 5-21.
Ebrahimi S, Godarzi M, Isanejad O. (2019). The effectiveness of pre-marriage counseling through the couples care program (CARE) on expectations and comunicationalbeliefs in marriage applicants. Family Counseling and Psychtherapy, 1: 217-236 .
Edalati A, Redzuan M. (2010). Perception of women towards family values and Their marital satisfaction. Journal of American Science, 6(4): 132-137.
Ekhtiariamiri R, Farahbakhsh K, Kalantarhormezi A, Slimibajestani H. (2018). Pre-marital counseling based on Islamic-Iranian culture. Payesh journal: 431-442.
Esmith Ph, Riley A. (2015). Cultural theory. Translation by Mohsen Solasi. Tehran: Scientific publishing
Fatehi khoshknab F, Karimisani P.(2016). The effectiveness of training premarriage skills on improving social skills and self-efficacy of women…, the Quarterly Review of Women and the Study of the Family, 141-162.
Haghighatian M. (2017). Education and reproduction of inequality. Afkar publishing.
Jafari A. (2007). Review the effectiveness of communication skills before marriage to an increase in marital satisfaction after marriage. Journal of behavioral sciences, 31-51.
Khaledi sardashti M. (2021). educational Sociology. Shahrekord: Niyusha publishing.
Khaleghinejad, Kh., Daghighbik, E., Moslemi, L. (2012). Examination of educational requirements in pre marriage counseling classes. Family Health Quarterly, (1): 36-40.
Khatibi A. (2018). measuring the effectiveness of compliance parameters on family consolidation. Cultural and educational women and family journal, (42): 7-31.
Mobaraki M, Azizabadi farahani F, Emamjome F.(2018). The influence of the Additional insight and spiritual excellence plan in the family rests on the strengthening of the families of the martyred town. Journal of Cultural Management, (11): 35-52.
Moghtadaee Z.(2016). Patrol in sociology of the family.
Mokhtari S, yoosefi Z, Mokshi Gh. (2022). The Effect of Schema-Based Pre-marital Instruction. Journal of Women and Family Studies, 14(54), 51-72.
Naeim M, Rzaei sharif A. (2016). The effectiveness of life skills on marital harmony and reduction of domestic violence against women. The Journal of Psychology and Psychology recognized. Journal of Psychology and psychiatry, (3): 21-32.
Nazari B. (2020). Effectiveness of Premarital Training based on Interpersonal Choices and Knowledge Program on Dysfunctional Relationship Beliefs of Couples in the Verge of Marriage with Conflict. Journal of Social Psychology, 58: 241-249.
Rafiei A, Etemadi A, Bahrami F, Jazayeri F. (2015). the effect of readiness for marriage on marriage expectations and its components on married girls in isfahan. Scientific Quarterly, Research of Women and Society, (6): 21-39.
Rahbarian Yazdi B, Sahaghi H. (2019). The effectiveness of pre - marriage training with a Adlry approach to attitudes toward marriage among girls on the eve of marriage. The Review of New Strategic Strategies in Psychology and Education. (1): 23-43.
Rajabi Gh, Khanzadeh A. (2021). Effect of Premarital Education Based on Idealistic Marital. Expectation's on Reducing Idealistic Marital Expectation's in Marriage Applicant Couples: A Single Case Study. Quarterly Journal of Psychological Methods and Models, 12(43): 14-30
Rajabi Gh, Abasi Gh. (2020). Examination of the effectiveness of pre-marriage education in terms of program training program is to reduce the marital expectations of unmarried youth. Journal of Clinical Psychology and Psychology of Iran, 384-395.
Rezabeygi davarani E, Khanjani N, Iranpour A & et al. (2016). The training needs of the clients attending the counseling classes. Health - based Research Quarterly, (4): 69-80.
Rezazadeh M, Sadri Damirchi E, Ghamri Kiwi H. (2019). The effectiveness of premarriage educations on attitude toward marriage, resilience and marriage. Journal of Family Counseling and Psychotherapy, 1(27): 109-124.
Yousefi N. (2016). Improving the effectiveness of life skills on marital satisfaction and couples hopes. Family psychology, (3): 59-70.
Website of Management and Planning, Isfahan Province, Deputy Director of Statistics and Information, Statistical calendar 1396-1398. Website of the State Registration Authority, Bureau of Statistics and Population Information.
Website Filina.
Website of the Avige family and psychological counselling centre.
بررسی تأثیر آموزشها و مشاورههای قبل از ازدواج بر تحکیم خانواده در سه سال اول زندگی مشترک در بین جوانان ازدواج کرده شهرهای اصفهان و شهرکرد 1
چكيده
آموزشها و مشاورههای قبل از ازدواج شامل کلاسهای آموزشی 8-6 ساعته است که در مراکز بهداشتی با هدف آموزش مهارتهای زندگی مشترک برگزار میگردد و زوجین قبل از ازدواج رسمی ملزم به گذراندن این دورهها هستند. هدف تحقیق بررسی تأثیر آموزشها و مشاورههای قبل از ازدواج بر تحکیم خانواده بود. روش تحقیق توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعۀ آماري، کلیه جوانان شهرهای اصفهان و شهرکرد است که طی سالهای (1398-1396) ازدواج کردهاند. حجم نمونه با فرمول کوکران تعیین شده است و ۳۸۷ نفر به عنوان نمونه با روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شد. جمعآوری دادهها با پرسشنامه تحکیم خانواده عدالتی و ردزوان (2010) و پرسشنامة محققساختة آموزش و مشاوره قبل از ازدواج انجام شد. دادهها نیز با تکنیکهای کمّی (آزمون رگرسیون) و با برنامه Amos تحلیل شد. یافتهها نشان داد «آموزشها و مشاورههای قبل از ازدواج» بر «تحکیم خانواده» و ابعاد آن در سه سال اول زندگی مشترک تأثیر مستقیم، مثبت و معناداری دارد (۰۵/۰p<)؛ آموزشها و مشاورههای قبل از ازدواج به میزان (46/0) بر تحکیم خانواده موثر است. با توجه به نتایج تحقیق «آموزشها و مشاورههای قبل از ازدواج» باعث افزایش «تحکیم خانواده» و به تبع باعث افزایش امنیت خانوادهها و امنیت جامعه میگردد. بنابراین توجه بیشتر به آموزشها و مشاورههای قبل از ازدواج و افزایش مدت زمان این دورهها حائز اهمیت است.
واژگان کلیدي: آموزشها و مشاورههای قبل از ازدواج، تحکیم خانواده، زندگی مشترک، مراکز بهداشتی
مقدمه و بیان مسئله
خانواده مهمترین نهاد تشکیل دهنده جامعه است که استحکام آن بر استحکام جامعه اثرگذاری مستقیم دارد (مبارکی و همکاران، 1397: 35)؛ به عبارتی استحکام و ثبات جامعه همچون بنایی عظیم وابسته به استواری خانوادهها میباشد و هرگونه انحراف در بنیاد خانواده موجب اضمحلال و فروریختگی ارکان جامعه میشود (رهبریانیزدی و سحاقی، 1398: 24)؛ زیرا خانواده به عنوان گروه نخستین نام برده میشود و مرجعیت آن در حوزه الگوسازی برای فرزندان و تربیت ایشان امری بدیهی است که علیرغم حضور پرنفوذ تکنولوژی و انواع رسانهها در بین نسل جدید، در بسیاری از موارد هنوز نقش مرجعیت خود را حفظ کرده و فرزندان از آنها تأثیر میپذیرند (مبارکی و همکاران، 1397: 37) و منبع رشد و شکوفایی استعدادهای اعضای خود است و امکانات و ابزار عینی لازم را برای تجلیسازی استعدادها فراهم میآورد (خطیبی، 1397: 8). بنابراین سلامت خانواده لازمه امنیت و سلامت جامعه است و توجه جدی به سلامت و استحکام خانوادهها بهویژه خانوادههای نوبنیان و زوجهای جوان ضروری و حائز اهمیت است.
اما امروزه آمارها نرخ بالای طلاق را نشان میدهد و این سؤال در ذهنها مطرح میشود که آیا «آموزشها و مشاورههای قبل از ازدواج2» که زوجهای جوان قبل از ازدواج رسمی در مراکز بهداشتی دریافت میکنند، تأثیری بر کاهش نرخ طلاق دارد؟ آیا این آموزشها بر میزان «تحکیم خانواده3» مؤثر است؟ یکی از معضلات امروزی خانوادهها، عدم ثبات خانوادهها به ویژه در سالهای اولیه زندگی مشترک است؛ «در دهههای اخیر طلاق در ایران به دلایل مختلف از جمله گذر جامعه از سنتی به مدرن، روندی رو به رشد داشته و بنیاد بسیاری از زندگیهای زناشویی بهویژه در بین زوجهای جوان را به نابودی میکشد» (بانکیپورفرد و همکاران. 1396: 71و72). طبق آمارهای منتشره در سایت ثبت احوال کشور (دفتر آمار و اطلاعات جمعیتی) (1399)، بیشتر طلاقها در سالهای اول زندگی مشترک زوجین روی داده است. آمار منتشره در سایتهای مدیریت و برنامهریزی استان اصفهان و ثبت احوال کشور (1399) نیز نرخ بالای طلاق در شهرهای اصفهان و شهرکرد را طی 5 سال گذشته نشان میدهد؛ در سال 1394 در شهر اصفهان 3/33 درصد ازدواجها منجر به طلاق شد. در سالهای 1395 تا 1398 نیز به ترتیب 4/33، 6/37، 4/41 و 2/34 درصد ازدواجهای شهر اصفهان منجر به طلاق شده است. آمارها همچنین نرخ بالای طلاق را در شهرکرد طی سالهای 1392 تا 1398 نشان میدهند.
طرح آموزشها و مشاورههای قبل از ازدواج یکی از اقداماتی است که امروزه جهت تحکیم بنیان خانوادهها مورد توجه است و به عنوان یک جنبش مد نظر قرار گرفته است و هدفش تقویت ازدواج، آمادگی قبل از ازدواج، کاهش طلاق و حمایت از ازدواج سالم است (رجبی و عباسی. 1398: 388). در ایران این طرح در سال1370 به منظور ارتقای سطح آگاهی زوجین در زمینههای اخلاق اسلامی، احکام و حقوق متقابل، ضرورت کنترل جمعیت، ارتقای بهداشت روانی، پیشگیری از بیماریها و آشنایی با واحدهای ارائه خدمت به تصويب رسيد(رضابیگی داورانی. 1395: 70) به نحوی که مسئولان دفاتر عقد ازدواج موظف شدند كه صيغه عقد جهت افراد در شرف ازدواج را تنها در صورتي جاري نمايند كه طرفين گواهي تندرستي مبني بر انجام آزمايشها و گذراندن این دوره آموزشي را ارائه دهند (باقیانیمقدم و همکاران، 1390: 694). این آموزشها شامل کلاسهای 6 تا 8 ساعته است که توسط وزارت بهداشت، در مراکز بهداشتی برگزار میگردد تا زوجین بتوانند آموزشهای بهداشتی و مشاورهای در زمینه مسائل مختلف ازدواج و زندگی زناشویی را کسب کنند (سایت مرکز مشاوره خانواده آویژه، 1399). این آموزشها فرصت مناسبی است که باعث افزایش آگاهی زوجها از نقش خود در ایجاد یك رابطه صحیح و ثمربخش میشود و بهعنوان نوع خاصی از پیشگیری، با هدف کمك به زوجهایی که در شرف ازدواج هستند، تعریف میشود (اختیاریامیری و همکاران، 1397: 432). آموزش و مشاوره قبل ازدواج روشی مداخلهای برای زوجهای در شرف ازدواج با هدف آموزش مهارتهای مورد نیاز به منظور بهبود روابطشان میباشد. این برنامه جنبه پیشگیری نیز دارد و هدف آن شروع ازدواجی موفق و همچنین کمک به زوجین جهت حفظ و باقی ماندن عملکردشان در بالاترین حد ممکن است (کارول و دوهرتی4، 2003: 106). با توجه به محتوا و مدت زمان آموزشها و مشاورههای قبل از ازدواج در ایران، میتوان این آموزشها را به ابعاد و شاخصهای زیر تقسیمبندی کرد:
1. بُعد حقوق و تکالیف زوجین در خانواده
2. بُعد رابطه جنسی و سلامت باروری
3. بُعد کسب مهارتهای ارتباطی و اخلاقی
علیرغم اثرات مثبت آموزشهای قبل از ازدواج، انتقاداتی نیز به این آموزشها وارد است؛ اولاً مدت زمان این دورهها کوتاه است و زمان 6 تا 8 ساعته برای کسب آموزشها و مهارتهای مختلف در زمینه مسائل ازدواج و زندگی زناشویی کافی نیست. ثانیاً این دورههای آموزشی به ویژه در ایران آنگونه که باید، جدی گرفته نمیشود و علاوه بر مجریان این دورهها، زوجین نیز این آموزشها را جدی نمیگیرند و از اهمیت این دورهها آگاهی کافی ندارند. بنابراین بعضی از زوجین، نسبت به این آموزشها بیتوجه هستند و از دریافت این آموزشها طفره میروند؛ یا در این کلاسها شرکت نمیکنند و یا درصد کمی از کلاسها را صرفاً جهت دریافت گواهی میگذرانند. «تحقیقات [نیز] نشان داده است که بسیاری از افراد، برنامههای آموزشی پیش از ازدواج را دریافت نمیدارند» (جمشیدیان نائینی و همکاران، 1394: 125).
با این وجود ادبيات تحقيق غالباً اثرات مثبت آموزشها و مشاورههای قبل از ازدواج را نشان ميدهد؛ زوجینی که در برنامههای آموزشي قبل از ازدواج شرکت میکنند، از رابطه خوب، رضایت از زندگی، مهارت ارتباطی بهتر و از سازگاری بیشتری برخوردارند و آمار طلاق در آنها کم است. «مطالعه پژوهشها در حوزههای مختلف جامعهشناسی، علوم قرآنی و دینی نیز اذعان دارند که بسیاری از عوامل تحکیم بنیان خانواده اکتسابی هستند و اساساً موضوع «آموزش» نقش جداییناپذیر در این فرآیند دارد» (مبارکی و همکاران، 1397: 36).
تحکیم خانواده در اصل تحکیم روابط بین اعضای خانواده است که موجب حفظ تعادل ساختاری در خانواده میگردد؛ بطوریکه در شرایط التهاب و ایجاد مشکلات، تدبیر لازم برای حفظ سکون و آرامش خانواده توسط افراد آن وجود داشته باشد (مبارکی و همکاران، 1397: 39). خانوادهای مستحکم است که توان حل مشکلات خود را داشته باشد و بتواند از طریق گفتگو مسائل و تعارضات اعضا را برطرف کند و زن و شوهر برای حفظ خانواده وقت بگذارند و احساس مسئولیت کنند (خطیبی، 1397: 11). ابعاد و مؤلفههای تحکیم خانواده عبارت است از: اعتقادات دینی5، عبادات فردی6، عبادات اجتماعی7، معنویتگرایی8، اخلاق و تکالیف فردی9، ایمان و فضیلتگرایی10، وجود عشق، مهر و محبت میان اعضای خانواده11، آشنایی با وظایفِ اعضای خانواده12، وجود روحیهی صبر و گذشت در مقابله با مشکلات13 (عدالتی و ردزوان14، 2010: 11 -8).
ضرورت تحقیق
ضرورت تحقیق حاضر این بود که امروزه در دنیایی زندگی میکنیم که بیش از هر زمانی نیازمند ثبات خانوادهها هستیم. «با توجه به سرعت تحولات در عرصههای مختلف اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی انسانها نیاز دارند تا براساس شرایط موجود، تغییراتی را در زندگی و روابطشان پدید آورند؛ چراکه تغییرات عمیق و سریع فرهنگی و دگرگونی در سبک زندگی باعث میشود که افراد در رویارویی با چالشها و مشکلات زندگی ناتوان باشند و همین امر آنان را در مواجهه با مشکلات روزمره آسیب پذیر کرده است» (یوسفی، 1395: 60).
ثانیاً با شناخت کیفیت تأثیرگذاری آموزشها و مشاورههای قبل از ازدواج بر تحکیم خانواده و ابعاد آن، زمینه تصمیمگیری دقیقتر برای مسئولین ذیربط فراهم میگردد که این آموزشها را به سمت برنامههای آموزشی مفیدتر و دقیقتر سوق دهند. بنابراین پرداختن به موضوع تحکیم خانواده و بررسی تأثیرپذیری آن از آموزشها و مشاورههای قبل از ازدواج، حائز اهمیت است و پژوهش حاضر نیز به این موضوع پرداخته است و به دنبال پاسخ سوالهای زیر بود: آیا «آموزشها و مشاورههای قبل از ازدواج» بر «تحکیم خانواده» و ابعاد آن (در سالهای اولیه زندگی مشترک) مؤثر است؟ اگر چنین است، این تأثیرگذاری چگونه است؟ بدین ترتیب اهداف تحقیق حاضر عبارت است از:
1. بررسی تأثیر آموزشها و مشاورههای قبل از ازدواج بر تحکیم خانواده
2. بررسی تأثیر آموزشها و مشاورههای قبل از ازدواج بر ابعاد تحکیم خانواده
پیشینه پژوهش
پژوهش رجبی و خانزاده(1400) با عنوان «تأثیر آموزش پیش از ازدواج مبتنی بر انتظارات زناشویی ایدهآلگرایانه بر کاهش انتظارات زناشویی ایدهآلگرایانه در زوجهای متقاضی ازدواج» که در یک طرح آزمایشی تک موردی از نوع خطّ پایه چندگانه، روی سه زوج متقاضی ازدواج انجام گرفت، نشان داد که تأثیر بهبودی نسبی آموزش پیش از ازدواج مبتنی بر انتظارات ایدهآلگرایانه در کاهش انتظارات زوجهای اوّل(55/42 درصد) و دوم(46/38 درصد) مؤثر بود و برای زوج سوم(61/30 درصد). پژوهش مختاری و همکاران(1400) باعنوان «تأثیر آموزش پیش از ازدواج طرحواره محور بر ارزشهای ازدواج و تصویر ایدهآل از همسر در دختران» که به روش نیمهآزمایشی انجام شد، نشان داد که آموزش پیش از ازدواج طرحوارهمحور بر ارزشهای ازدواج تأثیر معناداری داشته است(P<0/05) . در متغیر تصویر ایدهآل از همسر نیز، در مرحله پسآزمون تفاوت معناداری بین گروه آزمایش و کنترل وجود داشت. پژوهش نظری(1399) با عنوان «اثربخشی آموزش پیش از ازدواج مبتنی بر برنامه آگاهی میانفردی بر باورهای ارتباطی ناکارآمد زوجین در آستانه ازدواج دچار تعارض» که به روش نیمهآزمایشی انجام شد نشان داد که آموزش پیش از ازدواج مبتنی بر برنامه آگاهی و انتخابهای میانفردی باعث کاهش باورهای ارتباطی ناکارآمد زوجین در آستانه ازدواج دچار تعارض میشود. پژوهش ابراهیمی و همکاران(1398) بهعنوان «اثربخشی مشاوره پیش از ازدواج با برنامه مراقبت زوجین «CARE» بر انتظارات زناشویی و باورهای ارتباطی افراد در شرف ازدواج» که از نوع تحققیات نیمهآزمایشی بود، نشان داد مشاوره پیش از ازدواج با برنامه مراقبت زوجین توانسته است انتظارات زناشویی و باورهای ارتباطی در افراد در شرف ازدواج شهر ارومیه را بهبود بخشد. پژوهش رجبی و عباسی(1398) با عنوان «بررسی اثربخشی آموزش قبل از ازدواج به شیوه برنامه آموزش ارتباط بر کاهش انتظارات زناشویی ایدهآلگرایانه» نشان داد که آموزش ارتباط، منجر به کاهش انتظارات زناشویی ایدهآلگرایانه جوانان مجرد شده است و برنامه آموزش ارتباط میتواند به عنوان یک برنامه مفید در آموزش قبل از ازدواج و برای کاهش انتظارات زناشویی ایدهآلگرایانه افراد جوان مورد استفاده قرار گیرد. پژوهش رضازاده و همکاران(1398) با عنوان «اثربخشی برنامه آموزش پیش از ازدواج بر نگرش دربارۀ ازدواج، تابآوری و انتظار از ازدواج» که به روش پژوهش نیمهآزمایشی انجام شد، نشان داد آموزش پیش از ازدواج بر نگرش به ازدواج، تابآوری و انتظار از ازدواج مؤثر بود. نتایج تحقیق مبارکی و همکاران(1397) نشان دهنده اثرگذاری مستقیم، مثبت و بالای طرح بصیرتافزایی و تعالی معنوی خانواده بر تحکیم بنیان خانواده در ابعاد اعتقادات مذهبی، مهارتهای زندگی و اخلاق است. رفيعي و همکاران(١٣٩٤) در پژوهشي با عنوان «تاثير آموزش آمادگي براي ازدواج بر انتظارات زناشويي و مولفههاي آن» به اين نتيجه رسيد که کلاسهاي آمادگي براي ازدواج در جهت بهبود انتظارات زناشويي و ابعاد آن موثر بوده است. میر(1392) با انجام پژوهشی تأثیر بالای طرح نظام جامع آموزشی-تربیتی خانواده بر تحکیم خانواده را گزارش کرده است(مبارکی و همکاران. 1397: 44).
پژوهش ويليامسون15 و همکاران(٢٠١٤) با عنوان آيا آموزشهاي پيش از ازدواج باعث افزايش يا کاهش کمکطلبي زوجين ميگردد؟ نشان داد بين دريافت آموزش قـبل از ازدواج و پيگيري مشاوره زوج با شاخص جمعيتي تعديل شـده رابطه وجود دارد (فاتحیخشکناب و کریمیثانی، 1395: 147). یالسین و کاراهان16 (2007) نشان دادند که برنامه آموزش مهارتهای ارتباطی تأثیر مثبتی بر سازگاری زناشویی دارد و به اصلاحات رفتاری دراز مدت در زوجها منجر میشود (نعیم و رضاییشریف، 1395: 25). مطالعه جیسون(2006) نشان داد زوجینی که آموزش قبل از ازدواج را دریافت کرده بودند 31 درصد شانس کمتري براي جدایی داشتند (خالقینژاد و دیگران. 1391: 36). استنلی17 و همکاران(2006) در پژوهشی که به شیوه همبستگی انجام دادند، اعلام کردند که شرکت در برنامههای آموزشی پیش از ازدواج با سه مؤلفه سطوح بالاتر رضایتمندی، تعهد ازدواج و سطوح پایینتر تعارض و نیز کاهش طلاق در ارتباط بوده است (بانکیپور فرد و همکاران. 1396: 73). کارل و دوهرتی18 (2003) زوجینی را که در برنامههای آموزش پیش از ازدواج شرکت کرده بودند، مورد مطالعه قرار دادند. نتایج نشان داد که این زوجها 30% بیشتر در ازدواج خود نسبت به آنهایی که آموزش ندیده بودند، موفقتر بودند. آنها گزارش دادند که با همسران خود ارتباط بیشتری دارند، مهارتهای مدیریتی حل مسئله را بهتر میدانند و در جنبههای مثبت ارتباطی، مهارت بیشتری دارند. همچنین افرادی که آموزش پیش از ازدواج دیدهاند، کمتر با طلاق مواجه هستند (درویشزاده و پاشا، 1389: 9). هالوگ19 (1998) در یک مطالعهی پیگیری سه ساله، یک گروه از زوجهای آلمانی را که در یک برنامه پیش از ازدواج مربوط به مهارتهای ارتباطی شرکت کرده بودند مورد بررسی قرار داد. پس از سه سال، زوجهای شرکت کننده در برنامه که سپس ازدواج کرده بودند، در میزان رضایتمندی از رابطهی زناشویی، توافق حل مسئله در رفتارهای ارتباطی مثبت تفاوت معناداری را با گروه مقایسه نشان دادند (جعفری، 1386: 38).
جمعبندی نتايج تحقیقات پیشین نشان ميدهد زوجینی که در برنامههای آموزشي قبل از ازدواج شرکت میکنند، از رابطه خوب، رضایت از زندگی، مهارت ارتباطی بهتر و از سازگاری بیشتری برخوردارند و تعهد بیشتری نسبت به ازدواج دارند و نگرشها و انتظارات غیرمنطقی آنها نسبت به ازدواج کمتر و آمار طلاق در آنها کم است. اما این تحقیقات پیشین غالباً تأثیرگذاری «آموزشها و مشاورههای قبل از ازدواج» را بر یک یا دو مورد از ابعاد تحکیم خانواده بررسی کردهاند و یا اینکه تأثیرگذاری برنامههای آموزشی دیگر را بر برخی از ابعاد تحکیم خانواده سنجیدهاند و از طرفی غالباً با روشهای نیمهتجربی (پیشآزمون- پسآزمون، با گروه کنترل) و بر روی نمونههای محدود انجام شده است، ولی تحقیق حاضر به روش پیمایشی و با نمونهای بزرگ به بررسی تأثیر «آموزشها و مشاورههای قبل از ازدواج» بر همة ابعاد تحکیم خانواده پرداخته است.
مبانی نظری
این تحقیق بر اساس نظریه کارکردگرایی به ویژه نظرات پارسونز20 و دورکیم21، نظریههای دیوید اولسون22 و برخی از اندیشمندان مکتب فرانکفورت و نتایج تحقیقات پیشین قابل تبیین است. کارکردگرایان بر نظم اجتماعی تأکید دارند و هنجارها و ارزشهای مشترک جامعه را برای حفظ نظم اجتماعی و بقای جامعه اساسی میدانند و معتقدند افراد از طریق فرآیند جامعهپذیری، هنجارها و ارزشهای جامعه را میآموزند و درونی میکنند و با دیگر افراد جامعه به باورهای مشترک میرسند و این باورهای مشترک انسجام اجتماعی را تداوم میبخشد (خالدیسردشتی، 1399: 101).
به اعتقاد دورکیم هنجارها و ارزشهای مشترک جامعه با کنترل گرایشهای فردی افراد، نقش عمدهای در حفظ جامعه دارد. از نظر او باورها و ارزشهای مشترک در جوامع ساده باعث پیوستگی جامعه میشود و تقسیمکار، وابستگی مقابل و تمایزها و تفاوتها باعث انسجام در جوامع پیچیده میشود (خالدیسردشتی، 1399: 108-104). به اعتقاد وی فرهنگ و نهادهای اجتماعی بنیادیترین منشأ انسجام اجتماعی هستند. همچنین معتقد است که ثبات و استواری خانواده به تقسیم کار بر مبنای جنس بستگی دارد که همسران نقشها و وظایف خود را به خوبی ایفا کنند و سازگاری افزایش مییابد (خطیبی، 1397: 12).
از نظر پارسونز جامعه پدیدهای به نسبت منظّم و بهسامان است و مسئلة اصلی جامعه یکپارچگی است و نیروهایی مانند هنجارهای مربوط به رفتار، اجتماعی شدن برای پذیرش نقشها و نظایر آن باعث نظم جامعه میشود (اسمیت و رایلی، 1394: 60-57). او ارزشها و هنجارهای جامعه را از عوامل نظم جامعه میدانست و معتقد بود کنشگر با اراده خود و در چارچوب ارزشها و هنجارها کنش میکند؛ به عبارتی هنجارها و ارزشهای مربوط به نقش را رعایت میکند. وقتی در قالب این ارزشها عمل میکند، در واقع به انتطارات اجتماعی پاسخ داده است. او کنش اجتماعی را ناشی از موقعیت و نقش اجتماعی فرد در جامعه میدانست (خالدیسردشتی، 1399: 142). او همچنین تقسیم نقش و رابطه عاشقانه بین زن و شوهر را از بهترین اشکال حفظ وحدت خانوادگی و همبستگی خانواده میدانست؛ او معتقد بود عامل همبستگی در خانواده هستهای جدید، رابطهی عاشقانه بین زن و شوهر است و وجود عشق رمانتیک بهعنوان عامل اصلی ازدواج، باعث ایجاد محیطی صمیمی و سرشار از عشق و علاقه در رابطه زن و شوهر و والدین و فرزندان خواهد شد. او همچنین معتقد بود تقسیم نقش باعث حفظ وحدت خانوادگی میشود. نقش مردان، تعیینکنندهی پایگاه اجتماعی خانواده از طریق شغل و نقش زن ایجادکنندهی روابط عاطفی (بیانگر) برای اعضای خانواده است که از مشکلات گوناگون اجتماعی رنج میبرند. به نظر پارسونز ایفای نقشهای تخصصی مردانه و زنانه، عامل دوام و بقای خردهنظام خانواده در چارچوب نظام اجتماعی است (مقتدایی، 1394).
دیوید اولسون نیز معتقد به ضرورت آموزش پیش از ازدواج است؛ او معتقد است زوجین باید به آموختن اصول پویای ازدواج و بالا بردن مهارتهای لازم زندگی اقدام کنند (مبارکی و همکاران، 1397: 36) و هدف زیربنایی بسیاری از رویکردهای آمادهسازی/ غنیسازی ازدواج، کمک به قویتر شدن پیوندهای زناشویی است (درویشزاده و پاشا، 1389: 6).
از دیدگاه هنری ژیرو23 و پائولو فریره24 (جامعهشناسان مکتب فرانکفورت) نقش آگاهی انسان در کنشهای او مهم است؛ انسان براساس میزان آگاهی خود و نوع درک خود از موقعیتهای مختلف کنش میکند. از طرفی نوع درک انسان نیز وابسته به میزان آگاهی اوست. پائولو فریره معتقد است انسان منفعل نیست و توانایی آگاهی یافتن از شرایط خود و تغییر آن را دارد. انسان توانایی شناخت و دگرگون ساختن واقعیت را دارد. هنری ژیرو نیز برای نقش آگاهی انسان و محیط زندگی او در واکنشهایش اهمیت زیادی قائل بود. معتقد بود انسانها دارای ابتکار و خلّاق هستند و قوانین و هنجارهای جامعه به صورت یکسان از طرف همه افراد جامعه پذیرفته و اجرا نمیشوند، بلکه انسانها در موقعیتهای مختلفی که قرار میگیرند براساس نوع درکشان از آن موقعیت و همچنین با توجه به علایق خود و دیگر اقتضائات محیطی، واکنشهای متفاوتی از خود بروز میدهند (حقیقتیان، 1396: 127).
دین اسلام نیز به نقش و اهمیت آگاهی انسان در زندگی و سرنوشت او توجه نشان میدهد و پیامبران را به عنوان معلّم، بشیر و نذیر معرفی کرده است؛ که انسانها را از خالق خویش و نعمتهایش آگاه میکنند و انسانها براساس این آموزهها و آگاهیها میتوانند مسیر خود را انتخاب کنند (خالدیسردشتی، 1399: 79). بنابراین میتوان گفت آگاهی فرد نسبت به یک مسئله، نگرش او را نسبت به آن مسئله شکل میدهد و در نهایت نگرش فرد رفتار او را هدایت میدهد؛ به عبارتی آگاهی فرد، هدایتگر و جهت دهندة اندیشه و رفتار اوست.
طبق دیدگاه کارکردگرایان به ویژه دورکیم و پارسونز میتوان گفت اگر زوجین با آموزشها و مشاورههای قبل از ازدواج به آگاهی و باور مشترک برسند، انسجام خانواده را در پی خواهد داشت؛ با توجه به اینکه آموزشهای قبل از ازدواج کاری فرهنگی است که از طریق آن دانش زوجین نسبت به اهمیت خانواده و استحکام آن و نسبت به شیوههای ارتباط صحیح زوجین افزایش مییابد و از طریق این آموزشها زوجین نسبت به مهارتهای زندگی و راهکارهای سازگاری آگاه میشوند و به تبع آن به باورهای مشترک میرسند، در نتیجه در چارچوب این باورها و ارزشها (به ویژه ارزشها و باورهایی که در زوجین نهادینه میشود) رفتار میکنند. به عبارتی این باورهای مشترک، رفتار زوجین را در خانواده هدایت وکنترل میکند و به تبع آن استحکام خانواده افزایش مییابد.
بر اساس دیدگاه ژیرو و فریره نیز آگاهی انسان نقش مهمی در کنشهای او دارد و دین اسلام نیز به نقش آگاهی انسان در انتخاب مسیر زندگی تأکید میکند. با عنایت به اینکه آموزشهای قبل از ازدواج، آگاهی زوجین را افزایش میدهد و از طرفی میزان آگاهی فرد، هدایتگر و جهت دهندة اندیشه و رفتار اوست؛ بنابراین افزایش میزان آموزشهای قبل از ازدواج در هدایت رفتار زوجین و ثبات خانواده مؤثر است.
بنابراین فرضیه تحقیق حاضر که مبتنی بر نظریات فوق است عبارت است از: «آموزشها و مشاورههای قبل از ازدواج» بر «تحکیم خانواده» و ابعاد آن در سه سال اول زندگی مشترک مؤثر است.
روش شناسی
پژوهش حاضر، پیمایشی و در چارچوب روششناسی کمّی و از نوع همبستگی بود؛ از نظر هدف، کاربردی و از نظر زمانی، مقطعی بود که در زمستان 1399 انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه جوانان شهرهای اصفهان و شهرکرد بود که در سالهای (1396-1398) ازدواج کردهاند؛ در طی این سالها تعداد 44074 ازدواج در این شهرها ثبت شده است25. بنابراین جامعه آماری 88148 نفر بود که 75852 نفر ساکن شهر اصفهان و 12296 نفر ساکن شهر شهرکرد بودند. حجم نمونه با فرمول کوکران محاسبه و برابر ۳۸۷ نفر تعیین شد. نمونهها شامل جوانانی بودند که ساکن شهر شهرکرد یا شهر اصفهان بودند و طی سالهای 98-1396 ازدواج کردند. روش نمونهگیری در مرحله اول طبقهای متناسب با جمعیت و سپس نمونهگیری در دسترس بود؛ ابتدا سهمیه شهرهای اصفهان (85 درصد) و شهرکرد (15 درصد) از حجم نمونه، به نسبت جامعه آماری مشخص و به ترتیب 329 نفر و 58 نفر تعیین شد. سپس با همکاری مراکز بهداشتیِ مجری دورههای پیش از ازدواج، نمونههای در دسترس، شناسایی شد.
جمعآوری دادهها از طریق پرسشنامه انجام شد؛ ابتدا اهمیت پژوهش برای هر یک از نمونهها بیان شد و درباره محرمانه ماندن اطلاعات اطمینان خاطر داده شد و از آنها خواسته شد پرسشنامه را به دقت پاسخ دهند. سپس پرسشنامهها در اختیار آنها قرار گرفت و پرسشنامهها پس از تکمیل، به محققان برگشت داده شد. اولین ابزار پژوهش، پرسشنامه تحکیم خانواده عدالتی و ردزوان (2010) بود که شامل 43 گویه در سطح اندازهگیری رتبهای بود و 9 مولفه تحکیم خانواده را میسنجد؛ پايايي پرسشنامه با آزمون آلفاي كرونباخ سنجیده و برابر (71/0) شد. دومین ابزار پژوهش پرسشنامه محققساخته آموزشها و مشاورههای قبل ازدواج بود که شامل 14 گویه در سطح اندازهگیری رتبهای بود و 3 مولفه این متغیر را میسنجد؛ میزان پايايي پرسشنامه با آزمون آلفاي كرونباخ تایید شد و برابر (73/0) شد. مقدار آلفای مولفه «مهارتهای زندگی و اخلاق» با 5 گویه برابر (71/0) و مقدار آلفای مولفه «رابطه جنسی و باروری سالم» با 6 گویه برابر (72/0) و مقدار آلفای مولفه «آگاهی از حقوق زوجین» با 3 گویه برابر (74/0) است.
نمرهگذاری گویهها بر اساس طیف لیکرت ۵ گزینهای بود (خیلی زیاد، زیاد، تاحدودی، کم و خیلیکم) برای سنجش روايي پرسشنامه تحقیق، از اعتبار محتوایی (با تأیید استاد راهنما و چندين تن از اساتيد دانشگاه) و اعتبار سازهای از نوع تحلیل عاملی استفاده شد که ضریب روایی کل پرسشنامه آموزشها و مشاوره قبل ازدواج برابر (73/0) و ضریب روایی کل پرسشنامه تحکیم خانواده برابر (69/0) است. دادهها از طریق تکنیکهای کمّی (آزمون رگرسیون) و با برنامه Amos تحلیل شد.
یافتهها
برای سنجش متغیر مستقل «آموزش و مشاورههای قبل از ازدواج» از 14 گویه در سطح اندازهگیری رتبهای بهصورت طیف ۵ قسمتی استفاده شد. نمره 70 نشاندهنده بالاترین سطح و نمره 14 نشاندهنده پایینترین سطح آموزش و مشاورههای قبل از ازدواج میباشد. میانگین میزان آموزش و مشاورههای قبل از ازدواج در بین افراد 5/38 است.
جدول(1): سطوح نمرات پاسخگویان از گویههای «آموزشها و مشاورههای قبل از ازدواج»
سطوح آموزشها و مشاورههای قبل از ازدواج (14 گویه) | فراوانی |
| ||
درصد | درصد تراکمی | |||
سطح خیلی کم (نمره 14) | 25 | 5/6 | 5/6 | |
سطح کم (نمره 15 تا 28) | 76 | 6/19 | 1/26 | |
سطح متوسط (نمره 29 تا 42) | 201 | 9/51 | 78 | |
سطح زیاد (بین 43 تا 56) | 65 | 8/16 | 8/94 | |
سطح خیلی زیاد (بیشتر از 56)
| 20 | 2/5 | 100 | |
جمع
| 387 | 100 | --- | |
|
|
|
|
برای سنجش متغیر تحکیم خانواده از 42 گویه در سطح اندازهگیری رتبهای به صورت یک طیف ۵ قسمتی استفاده شده است. نمره ۲۱۰ نشاندهنده بالاترین سطح و نمره ۴۲ نشاندهنده پایینترین میزان تحکیم خانواده است. میانگین میزان تحکیم خانواده 5/134 است.
جدول(2): سطوح نمرات پاسخگویان از گویههای «تحکیم خانواده»
سطوح تحکیم خانواده (42گویه) | فراوانی |
| ||
درصد | درصد تراکمی | |||
سطح خیلی کم (نمره 42) | 26 | 7/6 | 7/6 | |
سطح کم (نمره 43 تا 84) | 61 | 8/15 | 5/22 | |
سطح متوسط (نمره 85 تا 126) | 186 | 48 | 5/70 | |
سطح زیاد (بین 127 تا 168) | 89 | 23 | 5/93 | |
سطح خیلی زیاد (بیشتر از 168)
| 25 | 5/6 | 100 | |
جمع
| 387 | 100 | --- | |
|
|
|
|
برای مشخص نمودن سهم هریک از ابعاد متغیر مستقل در تبیین و پیشبینی متغیر وابسته از رگرسیون چندگانه استفاده شده است که در مدل رگرسیون میزان تحکیم خانواده، در کل 3 متغیر که همان ابعاد آموزشها و مشاورههای قبل از ازدواج هستند (روابط جنسی و سلامت باروری، حقوق و تکالیف زوجین در خانواده، مهارتهای ارتباطی و اخلاقی زوجین) وارد مدل شد که در نهایت هر 3 متغیر در مدل نهایی باقی ماندند. نتایج به دست آمده از انجام تحلیل رگرسیون چند متغیره نشان میدهد که ضریب همبستگی چندگانه رگرسیونی فوق برابر با ۴۶۷/۰ شده است، ضریب تبیین برابر با ۲۱۸/۰ و ضریب تبیین تصحیح شده نیز برابر با ۲۱۲/۰ میباشد. بدین معنی که ۲/۲۱ درصد تغییرات مربوط به متغیر میزان تحکیم خانواده ناشی از تغییرات ابعاد متغیر مستقل است که در مدل نهایی وجود دارد.
جدول(3) آماره های تحلیل رگرسیون چند متغیره تحکیم خانواده
ضریب همبستگی چند گانه | ضریب تبیین |
| |||
ضریب تبیین تصحیح شده | اشتباه معیار | عرض از مبدأ | آزمون دوربین واتسون | ||
467/0 | 218/0 | 0/212 | 18/4 | 72/4 | 0/24 |
جدول(4) ابعاد متغیرمستقل که در مدل باقی ماندهاند (به ترتیب اثر)
متغیر مستقل | B |
| |||
SEB | Beta | T | Sig | ||
روابط جنسی سالم و سلامت باروری | ۹۷/۱ | ۴۰/۰ | ۲۴۹/۰ | ۹/۴ | ۰۰۰۱/۰ |
مهارت های ارتباطی و اخلاقی زوجین | ۰۱/۲ | ۴۶/۰ | ۲۱۸/۰ | ۳/۴ | ۰۰۰۱/۰ |
حقوق و تکالیف زوجین در خانواده | ۲۶/۱ | ۴۶/۰ | ۱۴۲/۰ | ۷۳/۲ | ۰۰۷/۰ |
با توجه به مدل رگرسیون و مقدار Beta در جدول فوق مشاهده میگردد که متغیر مستقل «روابط جنسی سالم و سلامت باروری» بیش از هر متغیر دیگر، بر تحکیم خانواده مؤثر میباشد و بعد از آن به ترتیب «مهارتهای ارتباطی و اخلاقی زوجین» و «حقوق و تکالیف زوجین در خانواده» بر تحکیم خانواده مؤثر میباشد.
اما فرضیه اصلی تحقیق حاضر عبارت است از: «آموزشها و مشاورههای قبل از ازدواج» بر «تحکیم خانواده» و ابعاد آن مؤثر است. مدل نظری تحقیق در شکل (1) آمده است. هر دو متغیر فرضیه فاصلهای و نرمال هستند و دادههای پژوهشی نیز براساس آزمون کلموگروف اسمیرنوف نرمال است (جدول5)؛ لذا برای بررسی فرضیه از آزمون ضریب رگرسیون استفاده شده که نتایج آن در جدول(6) آمده است.
شکل (۱): مدل نظری: تأثیر متغیر آموزشها و مشاورههای قبل از ازدواج بر ابعاد تحکیم خانواده
جدول(5): مربوط به آزمون اسمیرنوف
متغیرها | میانگین |
| ||||||||
انحراف معیار | مقدار z | Sig سطح معنی داری | ||||||||
آموزشها و مشاورههای قبل از ازدواج
| 5/38 | 5/5 | 051/0 | 075/0 = نرمال | ||||||
تحکیم خانواده | 5/133 | 6/7 | 045/0 | 1/0 = نرمال | ||||||
|
|
|
|
|
جدول(6)نتایج آزمون رگرسیون بین آموزش و مشاورههای قبل از ازدواج بر ابعاد تحکیم خانواده
متغیر مستقل | متغیر وابسته | ضریب رگرسیون |
| |||
تعداد نمونه | سطح معنیداری | ضریب تبیین | عرض از مبدأ | |||
| اعتقادات دینی | 135/0 | 387 | 008/0 | 8/1 % | 02/11 |
| عبادات فردی | 158/0 | 387 | 002/0 | 5/3 % | 6/8 |
| عبادات جمعی | 19/0 | 387 | 0001/0 | 6/3 % | 3/7 |
| اخلاق و تکالیف فردی | 256/0 | 387 | 00001/0 | 5/6 % | 21/13 |
آموزشها و مشاورههای قبل از ازدواج | معنویتگرایی | 263/0 | 387 | 00001/0 | 9/6 % | 97/14 |
| ایمان و فضیلتگرایی | 408/0 | 387 | 00001/0 | 7/16 % | 44/0 - |
| وجود عشق، مهر و محبت | 362/0 | 387 | 00001/0 | 1/13 % | 41/6 |
| آشنایی اعضای خانواده با حقوق و وظایف | 408/0 | 387 | 00001/0 | 4/10 % | 5/4 |
| وجود روحیه صبر و گذشت مقابل مشکلات | 32/0 | 387 | 00001/0 | 2/10 % | 13/11 |
| تحکیم خانواده | 464/0 | 387 | 00001/0 | 5/21 % | 66/77 |
|
|
|
|
|
|
|
با توجه به جدول(6) آموزشهای قبل از ازدواج بر تحکیم خانواده و ابعاد آن مؤثر است. چون سطح معنيداري آزمون (05/0p<) كوچكتر از ۰۵/۰ است و مثبت بودن مقدار آزمون نشانگر تأثیر مستقیم و مثبت آموزش و مشاورههای قبل از ازدواج بر تحکیم خانواده است؛ بدین ترتیب معادله رگرسیونی تحکیم خانواده عبارت است از:
(میزان آموزشهای قبل از ازدواج) ۴۶۴/۰+ ۶۶/۷۷= تحکیم خانواده
مدل رگرسیونی آموزش و مشاورههای قبل از ازدواج بر ابعاد تحکیم خانواده
در این تحقیق تأثیر متغیر مستقل از طريق آزمون رگرسیون و با نرمافزار Amos26 مورد بررسی قرار گرفته است. پارامترهای آزاد در مدل شامل واریانسها و وزنهای رگرسیونی و مجموعه پارامترهای آزاد برای مدل تدوینشده در جداول (7 و 8) منعکس شدهاند.
جدول(7): مربوط به واریانس متغیرهای بررسی شده
شرح |
| |||
مقادیر | S.E. | C.R. | P | |
واریانس متغیر آموزش و مشاوره های قبل از ازدواج | 22/30 | 17/2 | 89/13 | *** |
واریانس متغیر خطای ساختاریe1 (مربوط به اعتقادات دینی) | 17/9 | 66/0 | 89/13 | *** |
واریانس متغیر خطای ساختاریe2 (مربوط به عبادات فردی) | 35/16 | 17/1 | 89/13 | *** |
واریانس متغیر خطای ساختاریe3 (مربوط به عبادات جمعی) | 14/21 | 52/1 | 89/13 | *** |
واریانس متغیر خطای ساختاریe4 (مربوط به اخلاق و تکالیف فردی) | 74/19 | 42/1 | 89/13 | *** |
واریانس متغیر خطای ساختاریe5 (مربوط به معنویت گرایی) | 42/8 | 63/1 | 89/13 | *** |
واریانس متغیر خطای ساختاریe6 (مربوط به ایمان و فضیلت گرایی) | 7/29 | 61/0 | 89/13 | *** |
واریانس متغیر خطای ساختاریe7 (مربوط به وجود عشق و محبت) | 56/8 | 61/0 | 89/13 | *** |
واریانس متغیر خطای ساختاریe8 (مربوط به روحیه صبر و گذشت) | 33/8 | 63/1 | 89/13 | *** |
واریانس متغیر خطای ساختاریe9 (مربوط به آشنایی کامل اعضای با حقوق) | 92/14 | 07/1 | 89/13 | *** |
جدول(8): وزنهای رگرسیونی متغیرهای بررسی شده
متغیر مستقل | تأثیر | متغیر وابسته |
| ||||
برآورد | S.E. | C.R. | P | ||||
|
| اعتقادات دینی | 08/0 | 028/0 | 67/2 | P | |
|
| عبادات فردی | 12/0 | 037/0 | 14/3 | *** | |
|
| عبادات جمعی | 16/0 | 043/0 | 8/3 | *** | |
|
| ایمان و فضیلتگرایی | 28/0 | 041/0 | 77/6 | *** | |
آموزشها و مشاورههای قبل از ازدواج |
| اخلاق و تکالیف فردی | 14/0 | 027/0 | 36/5 | *** | |
|
| معنویتگرایی | 39/0 | 044/0 | 79/8 | *** | |
|
| وجود عشق، مهر و محبت | 18/0 | 027/0 | 63/6 | *** | |
|
| وجود روحیه صبر و گذشت | 13/0 | 027/0 | 84/4 | *** | |
|
| آشنایی اعضای خانواده با حقوق و وظایف | 27/0 | 034/0 | 63/7 | *** | |
|
| تحکیم خانواده | 75/1 | 17/0 | 28/10 | *** |
تعداد کل پارامترهای آزاد (FP ۵۵ تعداد متغیرهای بیرونی ۱۰
تعداد متغیرها ۲۰ تعداد متغیرهای درونی ۹
تعداد متغیرهای مشاهده شده: ۱۰ درجه آزادی ۳۵
تعداد متغیرهای پنهان ۹
شکل (2): مدل تجربی با مقادیر وزنهای رگرسیونی استانداردشده مربوط به تأثیر متغیر آموزشهای قبل از ازدواج بر ابعاد تحکیم خانواده
جدول(9): وزنهای رگرسیونی استانداردشده متغیرها
شرح | مقادیر استانداردشده |
ایمان و فضیلتگرایی | 41/0 |
وجود عشق، مهر و محبت | 36/0 |
اخلاق و تکالیف فردی وجود روحیه صبر و گذشت معنویتگرایی آشنایی کامل اعضا با حقوق و وظایف عبادات جمعی عبادات فردی اعتقادات دینی تحکیم خانواده | 33/0 32/0 26/0 24/0 19/0 16/0 14/0 46/0 |
جدول(9) تأثیر متغیر آموزشهای قبل از ازدواج را بر تحکیم خانواده و ابعاد آن نشان میدهد؛ آموزشها و مشاورههای قبل از ازدواج به میزان (41/0) بر ایمان و فضیلتگرایی، به میزان (36/0) بر وجود عشق، مهر و محبت، به میزان (33/0) بر اخلاق و تکالیف فردی، به میزان (32/0 بر روحیة صبر و گذشت، به میزان (26/0) بر معنویتگرایی، به میزان (24/0) بر آشنایی اعضای خانواده با حقوق و وظایف، به میزان (19/0) بر عبادات جمعی، به میزان (16/0) بر عبادات فردی، به میزان (14/0) بر اعتقادات دینی و به میزان 46/0 بر تحکیم خانواده مؤثر است.
بحث و نتیجهگیری
هدف پژوهش بررسی تأثیر آموزشها و مشاورههای قبل از ازدواج بر تحکیم خانواده و ابعاد آن در سالهای اولیه زندگی مشترک بود. یافتهها نشان داد آموزشها و مشاورههای قبل از ازدواج بر تحکیم خانواده و ابعاد آن در سالهای اولیه زندگی مشترک تأثیر مستقیم، مثبت و معنیداری دارد؛ به میزان (41/0) بر ایمان و فضیلتگرایی، به میزان (36/0) بر وجود عشق، مهر و محبت، به میزان (33/0) بر اخلاق و تکالیف فردی، به میزان (32/0 بر روحیة صبر و گذشت، به میزان (26/0) بر معنویتگرایی، به میزان (24/0) بر آشنایی اعضای خانواده با حقوق و وظایف، به میزان (19/0) بر عبادات جمعی، به میزان (16/0) بر عبادات فردی، به میزان (14/0) بر اعتقادات دینی و به میزان 46/0 بر تحکیم خانواده مؤثر است. هرچه آموزشها و مشاورههای قبل از ازدواج بیشتر باشد، تحکیم خانواده و ابعاد آن بیشتر است.
نتایج تحقیق با نظریات کارکردگرایان (بهویژه دورکیم) قابل تبیین است؛ کارکردگرایان همچون دورکیم و پارسونز ارزشها و باورهای مشترک افراد جامعه را عامل انسجام و نظم اجتماعی و تداوم آن میدانند و بقای خانواده را وابسته به ایفای نقشهای اعضای خانواده میدانند. کارکردگرایان معتقدند ارزشهای مشترک جامعه، نقش عمدهای در حفظ جامعه و جلوگیری از بیهنجاری دارند و بر ارادة افراد تحمیل میشوند و کارکرد آن یکپارچگی اجتماعی است (خالدیسردشتی، 1399: 108-101). به عبارتی اگر افراد جامعه به باورهای مشترک برسند همبستگی و انسجام آنان افزایش مییابد.
از نظر دورکیم ارزشهای مشترک جامعه با تنظیم گرایشهای فردی افراد، نقش عمدهای در حفظ جامعه دارد. از نظر او کارکرد ارزشها و باورها ایجاد یکپارچگی اجتماعی است؛ به عبارتی فرهنگ جامعه از عوامل انسجام اجتماعی است. از نظر وی در جوامع ساده باورها و ارزشهای مشترک جامعه و در جوامع پیچیده تقسیمکار و تفاوتها باعث انسجام میشود. پارسونز نیز ارزشها و هنجارهای جامعه را از عوامل نظم جامعه میدانست. او همچنین تقسیم نقش و رابطه عاشقانه بین زوجین را از بهترین اشکال حفظ وحدت خانوادگی میدانست.
طبق نتایج تحقیق و دیدگاه کارکردگرایان میتوان گفت: دورههای آموزشی قبل از ازدواج با آگاه ساختن زوجین به نقشهای خود و آموزش ارزشهای دینی و مهارتهای زندگی به زوجین باعث حفظ استحکام خانواده میشوند؛ اگر جوانان با آموزش قبل از ازدواج، از ارزشها و دانستنیهای مربوط به تحکیم خانواده آگاه شوند و آنها را بپذیرند، این باورها باعث اصلاح رفتار آنها و تقویت انسجام خانواده میشود. آموزشهای قبل از ازدواج کاری فرهنگی است که از طریق آن آگاهی جوانان نسبت به نقشهای زوجین، ارزشها، اهمیت تقسیمکار و اهمیت و راهکارهای تعادل خانواده افزایش مییابد و باعث میشود جوانان رفتارها و اهداف خود را کنترل کنند و در نتیجه باعث استحکام خانواده میشود.
از دیدگاه هنری ژیرو و پائولو فریره (از اندیشمندان مکتب فرانکفورت) نیز نقش «آگاهی» انسان در کنشهای او مهم است؛ انسان براساس میزان آگاهی و نوع درک خود از موقعیتهای مختلف کنش میکند. از طرفی نوع درک انسان نیز وابسته به میزان آگاهی اوست. «پائولو فریره معتقد است انسان منفعل نیست و توانایی آگاهی یافتن از شرایط خود و همچنین تغییر آن را دارد. هنری ژیرو نیز معتقد بود انسانها دارای ابتکار و خلّاق هستند و انسانها در موقعیتهای مختلفی که قرار میگیرند براساس نوع درکشان از آن موقعیت و همچنین با توجه به علایق خود و دیگر اقتضائات محیطی، واکنشهای متفاوتی از خود بروز میدهند» (حقیقتیان، 1396: 127). دین اسلام نیز به نقش آگاهی انسان در زندگی و سرنوشت او توجه نشان میدهد و پیامبران را به عنوان معلّم، بشیر و نذیر معرفی کرده است؛ که انسانها را از خالق خویش و نعمتهایش آگاه میکنند و انسانها براساس این آموزهها میتوانند مسیر خود را انتخاب کنند (خالدیسردشتی، 1399: 79). بنابراین میزان آگاهی فرد، نگرش او را شکل میدهد و جهت دهندة اندیشه و رفتار اوست. آموزشهای قبل از ازدواج باعث افزایش آگاهی جوانان، ایجاد باورهای مثبت در آنها و انتخاب رفتار درست و ایفای نقش در خانواده میشود و باعث افزایش تحکیم خانواده میشود. یافته پژوهش با توصیههای روایات اسلامی همخوانی دارد؛ باورهاي مذهبي از جمله عواملی است که تأثير به سزايي در استحکام خانواده دارد؛ تعاليم و باورهاي ديني ميتوانند فرد را به سوي کمال و در نتيجه رضايتمندي بيشتر هدايت کنند.
با توجه به اینکه تحقیقات پیشین نیز تأثیر برنامههای مختلف آموزشی پیش از ازدواج را بر ابعاد مختلف تحکیم خانواده تأیید کردهاند؛ بنابراین میتوان گفت نتایج تحقیق حاضر با نتایج تحقیقات پیشین همسویی دارند. نتایج تحقیق حاضر با نتایج تحقیقات رجبی و خانزاده (1400)، مختاری و همکاران (1400)، نظری (1399)، ابراهیمی و همکاران (1398)، رجبی و عباسی (1398)، رضازاده و همکاران (1398)، تحقیق مبارکی و همکاران (1397)، رفیعی و همکاران (1394)، میر (1392)، ويليامسون و هـمکاران (2014)، استنلی و همکاران (2006)، یالسین و کاراهان (2007)، جیسون (2006)، کارول و دوهرتی (2003)، هالوگ (1998) همسویی دارد؛ مطالعه جیسون نشان داد آموزش قبـل از ازدواج باعث کاهش جدایی زوجین میشود. تحقیق استنلی و همکاران ارتباط آموزش پیش از ازدواج با سطوح بالاتر رضایتمندی، تعهد ازدواج و سطوح پایینتر تعارض و کاهش طلاق را تأیید کرد. تحقیق کارل و دوهرتی نشان داد آموزش پیش از ازدواج باعث کاهش طلاق میشود. پژوهش هالوگ تأثیر برنامه پیش از ازدواج در میزان رضایتمندی از رابطهی زناشویی، توافق حل مسئله در رفتارهای ارتباطی مثبت را تأیید کرد. پژوهش رجبی و عباسی نشان داد که برنامه آموزش ارتباط میتواند به عنوان برنامة مفید در آموزش قبل از ازدواج و برای کاهش انتظارات زناشویی ایدهآلگرایانه مورد استفاده قرار گیرد. تحقیق مبارکی و همکاران نشان دهنده اثرگذاری مثبت طرح بصیرت افزایی خانواده بر تحکیم خانواده است. پژوهش میر تأثیر بالای طرح نظام جامع آموزشی- تربیتی خانواده بر تحکیم خانواده را نشان داد.
محدودیتها و پیشنهادات
یکی از محدودیتهای تحقیق حاضر كمبود تحقيقات انجام يافته با روش پیمایشی در ارتباط با موضوع بود؛ بتابراین پیشنهاد میگردد محققان پژوهشهایی با حجم وسیعتر (با جامعه آماری گسترده و یا مطالعات طولی آیندهنگر) به بررسی رابطه آموزشهای قبل از ازدواج (که در مراکز بهداشتی ارائه میگردد) با تحکیم خانواده بپردازند. از دیگر محدودیتهای تحقیق، عدم وجود ابزار پژوهش جهت سنجش متغیر «آموزشها و مشاورههای قبل از ازدواج» بود که در مراکز بهداشتی ارائه میگردد؛ محقق پژوهش حاضر جهت ساختن پرسشنامه آموزشها و مشاورههای قبل از ازدواج، وقت زیادی را صرف مطالعه کتابچهها و محتواهای آموزشی مربوط به این آموزشها کرده است و چندین جلسه به طور کامل در کلاسهای آموزش قبل از ازدواج شرکت کرده است؛ بنابراین پیشنهاد میشود محققان و پژوهشگران در تحقیقات خود از این ابزار پژوهش استفاده کنند.
با توجه به نتایج تحقیق پیشنهاد میشود دوره آموزشهای قبل از ازدواج طولانیتر و محتوای این دوره غنیتر گردد و مهارتهای مختلف زندگی زناشویی در این دورهها آموزش داده شود. یافتههای تحقیق، تأثیرگذاری و اهمیت این دورههای آموزشی را نشان داده است و مسئولین ذیربط بهویژه مسئولین وزارت بهداشت، دانشگاههای علوم پزشکی و دستگاههای مرتبط با امنیت خانوادهها، با لحاظ این یافتهها، تصمیمات دقیقتری نسبت به این دورههای آموزشی اتخاذ نمایند. همچنین پیشنهاد میشود در دورههای آموزشی پیش از ازدواج (که در مراکز بهداشتی ارائه میگردد)، علاوه بر آموزشهای مرسوم، مطالب مرتبط با امنیت و ثبات خانوادهها توسط اساتید و صاحبنظران، به زوجین آموزش داده شود.
References
Baghiani moghadam H, Masouni boroujeni D, Mirzaei alavije M, Shahbazi H. (2011). examines the attitude of young people about marriage in relation to the recognition of the future wife. Research Magazine of Health systems, 7(6): 693-701. [Link]
Bankipourfard A, Sadri S, Momenirad F. (2017). Effective factors in strengthening the foundation of the family in the votes of the commentators and contemporary Muslim intellectuals. Cultural and educational women and family journal, (41): 69-86. [Link]
Carroll, JS. Doherty, WJ. Evaluating the Effectiveness of Premarital Prevention Programs, A Meta‐Analytic Review of Outcome Research. Family Relations. (2004); 52(2); 105-118
Darvishzade S, Pasha Gh. (2010). Review the effectiveness of premarriage training on students ' love stories. The Quarterly Journal of Psychology, (5): 5-21. [Link]
Ebrahimi S, Godarzi M, Isanejad O. (2019). The effectiveness of pre-marriage counseling through the couples care program (CARE) on expectations and comunicationalbeliefs in marriage applicants. Family Counseling and Psychtherapy, 1: 217-236 [Link]
Edalati A, Redzuan M. (2010). Perception of women towards family values and Their marital satisfaction. Journal of American Science, 6(4): 132-137. [Link]
Ekhtiariamiri R, Farahbakhsh K, Kalantarhormezi A, Slimibajestani H. (2018). Pre-marital counseling based on Islamic-Iranian culture. Payesh journal: 431-442. [Link]
Esmith Ph, Riley A. (2015). Cultural theory. Translation by Mohsen Solasi. Tehran: Scientific publishing
Fatehi khoshknab F, Karimisani P.(2016). The effectiveness of training premarriage skills on improving social skills and self-efficacy of women…, the Quarterly Review of Women and the Study of the Family, 141-162. [Link]
Haghighatian M. (2017). Education and reproduction of inequality. Afkar publishing.
Jafari A. (2007). Review the effectiveness of communication skills before marriage to an increase in marital satisfaction after marriage. Journal of behavioral sciences, 31-51. [Link]
Khaledi sardashti M. (2021). educational Sociology. Shahrekord: Niyusha publishing.
Khaleghinejad, Kh., Daghighbik, E., Moslemi, L. (2012). Examination of educational requirements in pre marriage counseling classes. Family Health Quarterly, (1): 36-40. [Link]
Khatibi A. (2018). measuring the effectiveness of compliance parameters on family consolidation. Cultural and educational women and family journal, (42): 7-31. [Link]
Mobaraki M, Azizabadi farahani F, Emamjome F.(2018). The influence of the Additional insight and spiritual excellence plan in the family rests on the strengthening of the families of the martyred town. Journal of Cultural Management, (11): 35-52. [Link]
Moghtadaee Z.(2016). Patrol in sociology of the family. [Link]
Mokhtari S, yoosefi Z, Mokshi Gh. (2022). The Effect of Schema-Based Pre-marital Instruction. Journal of Women and Family Studies, 14(54), 51-72 [Link]
Naeim M, Rzaei sharif A. (2016). The effectiveness of life skills on marital harmony and reduction of domestic violence against women. The Journal of Psychology and Psychology recognized. Journal of Psychology and psychiatry, (3): 21-32 [Link]
Nazari B. (2020). Effectiveness of Premarital Training based on Interpersonal Choices and Knowledge Program on Dysfunctional Relationship Beliefs of Couples in the Verge of Marriage with Conflict. Journal of Social Psychology, 58: 241-249 [Link]
Rafiei A, Etemadi A, Bahrami F, Jazayeri F. (2015). the effect of readiness for marriage on marriage expectations and its components on married girls in isfahan. Scientific Quarterly, Research of Women and Society, (6): 21-39. [Link]
Rahbarian Yazdi B, Sahaghi H. (2019). The effectiveness of pre - marriage training with a Adlry approach to attitudes toward marriage among girls on the eve of marriage. The Review of New Strategic Strategies in Psychology and Education. (1): 23-43. [Link]
Rajabi Gh, Khanzadeh A. (2021). Effect of Premarital Education Based on Idealistic Marital. Expectation's on Reducing Idealistic Marital Expectation's in Marriage Applicant Couples: A Single Case Study. Quarterly Journal of Psychological Methods and Models, 12(43): 14-30 [Link]
Rajabi Gh, Abasi Gh. (2020). Examination of the effectiveness of pre-marriage education in terms of program training program is to reduce the marital expectations of unmarried youth. Journal of Clinical Psychology and Psychology of Iran, 384-395. [Link]
Rezabeygi davarani E, Khanjani N, Iranpour A & et al. (2016). The training needs of the clients attending the counseling classes. Health - based Research Quarterly, (4): 69-80. [Link]
Rezazadeh M, Sadri Damirchi E, Ghamri Kiwi H. (2019). The effectiveness of premarriage educations on attitude toward
marriage, resilience and marriage. Journal of Family Counseling and Psychotherapy, 1(27): 109-124 [Link]
Yousefi N. (2016). Improving the effectiveness of life skills on marital satisfaction and couples hopes. Family psychology, (3): 59-70 [Link]
Website of Management and Planning, Isfahan Province, Deputy Director of Statistics and Information, Statistical calendar 1396-1398. [Link], [Link], [Link]
Website of the State Registration Authority, Bureau of Statistics and Population Information. [Link]
Website Filina. [Link]
Website of the Avige family and psychological counselling centre. [Link]
The Study of the influence of premarital education and consultation on family consolidation in the first three years of their marital life among married young people of Isfahan and Shahrekord cities27
Abstract
Premarital counseling and education include (6–8) hour training courses that is being held at Sanitary Centers with the aim of teaching marital-life skills. All couples are required to take this training courses before formal marriage. The purpose of this study was to examine the effect of premarital counseling and education on the Family consolidation. The method is descriptive and correlational. The statistical population of the study included all the young people of Isfahan and Shahrekord cities who got married in 1396-1398. (N=88148). The sample size determined by Cochran's formula and 387 people selected as samples by available sampling method. Data gathered by family consolidation questionnaire of Edalate and Redzuan (2010), and researcher-making questionnaire of Premarital consultations and education. Data were analyzed through quantitative techniques (Regression test) and Amos software. The research findings showed that the "premarital counseling and training" has a direct, positive and significant effect on the family consolidation and its dimensions (p<0/05). This effect is about (46%) on family consolidation. As shown by the results of the research, "premarital education and counseling" increase the "family consolidation" and subsequently increase the security of families and society. Therefore, it is vital to pay more attention to premarital education and counseling and increase the duration of these courses.
Key words: Family consolidation, Marital life, Premarital education and counseling, Sanitary Centers
[1] 1.برگرفته از رساله دکتری باعنوان «بررسی تأثیرات آموزشها و مشاورههای قبل از ازدواج بر سازگاری زوجین و تحکیم خانواده (در سه سال اول زندگی مشترک) همراه با ارائه مدل در بین جوانان ازدواج کرده شهرکرد و اصفهان» در دانشگاه آزاد اسلامی واحد دهاقان است.
[2] . Premarital counseling and education
[3] . Family Consolidation
[4] . Carroll JS, Doherty WJ
[5] . Religious beliefs
[6] . Individual worships
[7] . Collective worships
[8] . Spiritual orientation
[9] . Personal ethics and tasks
[10] . Faith and virtue
[11] . Love and affection among family members
[12] . Tasks of family members
[13] . Patience, sustainability and death in dealing with problems
[14] . Redzuan, M
[15] . Williamson, Hannah C
[16] . Yalseen & Karahan
[17] . Stanly
[18] . Carroll & Doherty
[19] . Hahlweg
[20] . Talcott parsons
[21] . Emil durkheim
[22] . David olson
[23] . Henry giroux
[24] . Paulo freire
[25] . برگرفته از سایتهای ثبت احوال کشور (دفتر آمار و اطلاعات جمعیتی) و مدیریت و برنامهریزی استان اصفهان (معاونت آمار و اطلاعات)
[26] - Analysis of Moment Structures
[27] 1.This article is taken from the doctoral dissertation entitled “The study of the relationship of education and advice before marriage with compatibility and consolidate of family (in the first three years of cohabitation) with model among youth married in isfehan and shahrekord” in Islamic Azad University of Dehaghan.