مطالعه تطبیقی کیفیت زندگی (کیفیت ارتباطات و ویژگی‌های شخصیتی سالمندان) بین سالمندان ساکن در سرای سالمندان و سالمندان ساکن در خانواده مورد مطالعه: سالمندان شهر ارومیه
الموضوعات :
1 - کارشناس ارشد ارتباطات اجتماعی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تبریز- ایران.
2 - گروه ارتباطات اجتماعی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز- ایران (نویسنده مسئول).
الکلمات المفتاحية: کیفیت زندگی, سالمندان, ویژگی‌های شخصیتی, ارومیه, کیفیت ارتباطات,
ملخص المقالة :
هدف پژوهش حاضر، بررسی تطبیقی کیفیت زندگی سالمندان، ساکن در سرای سالمندان و سالمندان ساکن در خانواده شهر ارومیه در سال 1394 می باشد. روش پژوهش، پیمایش از نوع علی- مقایسه ای (پس رویدادی) است. جامعه آماری این پژوهش شامل؛ تمامی زنان و مردان سالمند 65 سال به بالای ساکن در سرای سالمندان و ساکن در منزل در شهر ارومیه می باشد که براساس آمار نفوس مسکن، تعداد مردان بالای 65 سال 23207 و این جمعیت در زنان 22671 نفر و مجموع آنان 45878 می باشدکه حجم نمونه آن براساس جدول مورگان تعداد 380 نفر تعیین و شیوه نمونه گیری پژوهش، تصادفی است. یافته -های پژوهش نشان داد، به طور کلی کیفیت زندگی اکثریت سالمندان پاسخگو (6/72 درصد) درحد خوب می باشد. هم چنین مهم ترین نتایج حاکی از آن است که: بین کیفیت زندگی سالمندان ساکن در سرای سالمندان و سالمندان ساکن درخانواده تفاوت معناداری وجود ندارد. بین کیفیت ارتباطات سالمندان ساکن در سرای سالمندان و سالمندان ساکن در خانواده تفاوت وجود دارد. بین ویژگی های شخصیت سالمندان ساکن در سرای سالمندان و سالمندان ساکن در خانواده تفاوت وجود دارد. بین ابعاد کیفیت ارتباطات و کیفیت زندگی سالمندان ساکن درسرای سالمندان و سالمندان ساکن درخانواده رابطه وجود دارد. بین ابعاد ویژگی های شخصیتی و کیفیت زندگی سالمندان ساکن در سرای سالمندان و سالمندان ساکن در خانواده رابطه وجود دارد.
اتکینسون، ری؛ و دیگران. (1378). زمینه روان‌شناسی. (جلد 2)، ترجمه: م، ن، براهنی و دیگران، تهران: انتشارات رشد، چاپ هشتم.
جعفرزاده، ح. (1384). بررسی وضعیت مراقبتی و بهداشتی سالمندان کمتوان ساکن در منطقه 13 شهرداری تهران و مشکلات مراقبین آنها. دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی گروه پرستاری، صص 16-8.
جغتایی، م، ت؛ نجاتی و دیگری. (1385). بررسی وضعیت سلامت سالمندان در شهرستان کاشان. مجله سالمندی ایران فصلنامه مرکز تحقیقات سالمندی ایران. سال اول، شماره 1، صص 10-3.
حقشناس، ح. (1388). روانشناسیشخصیت. شیراز: انتشارات دانشگاه علوم پزشکی شیراز. چاپ اول.
ریتزر، ج. (1374). نظریه جامعهشناسی در دوران معاصر. ترجمه: م، ثلاثی. تهران: انتشارات علمی.
شاملو، س. (1378). بهداشت روانی. تهران: انتشارات رشد. چاپ 13.
شاملو، س. (1382). مکاتب و نظریه‌ها در روان‌شناسی شخصیت. تهران: انتشارات رشد. چاپ هفتم.
فرهنگی، ع، ا. (1387). ارتباطات انسانی. (جلد اول)، تهران: انتشارات رسا. چاپ چهاردهم.
فرهنگی، ع، ا. (1384). مبانی ارتباطات انسانی. (جلد اول)، تهران: انتشارات رسا. چاپ هشتم.
مرکز آمار ایران، نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن. سازمان مدیریت و برنامهریزی کشور.
مختاری، م؛ و دیگری. (1389) جامعهشناسی کیفیتزندگی. تهران: انتشارات جامعهشناسان.
Bengston, V, et al. (1996). Paradoxes of families & Ageing. In R.H. Binstock et al, Hard Bookof Aging & The Social Sciences. New Yoek: Academic Press.
Joseph A, devito. (1980). The Interpersonal communication Book. Second Ed, New York: Harper & Row, Publishers, P.p: 39-40.
Madrid, Spain, April. (2002). Active aging, a policy frarne work, world health organization. a contribution of the WHO to second united nations woelds assembly an aging.
Poursharify H, Mehryar AH. [Clinical psychology]. 1st ed. Tehran: Sanjesh; (2004): 159. (Persian).
Poursharify H, Mehryar AH. [Clinical psychology]. 1st ed. Tehran: Sanjesh; (2004): 159. (Persian).
schafer, R. (1959). Generative Empathy in the Treatment Situation, psychanaly tic ouart. Vol. 28, P.p:342-373.
Wish, B., N. (1986). Are we really measuring the quality of life? Well-being has subjective dimensions, as well as objective ones, American Journal of Economics and Sociology. 43, P.p: 93-99.
