بررسی تأثیر عدالت اجتماعی بر شادمانی اجتماعی جوانان شهر تهران
الموضوعات :
طلیعه خادمیان
1
(ضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال، گروه علوم اجتماعی؛ تهران- ایران.)
افسانه خانمحمدی
2
(کارشناس‌ارشد پژوهش علوم اجتماعی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال- ایران (نویسنده مسئول).)
الکلمات المفتاحية: عدالت اجتماعی, عدالت توزیعی, عدالت رویه‌ای, شادمانی اجتماعی, عدالت مراوده‌ای,
ملخص المقالة :
پژوهش حاضر می‌کوشد با اتخاذ رویکردی جامعهشناختی به بررسی مقوله شادمانی اجتماعی و تأثیر عدالت اجتماعی بر آن بپردازدکه جهت شناخت بیشتر ساز وکار تأثیر عدالت اجتماعی براین مقوله ازنظریه کیفیت زندگی روت وینهوون و دیدگاه جمیل صلیبا به عدالت اجتماعی بهره برده شده است. دراین مطالعه علّی از روش پیمایش استفاده شده و واحد تحلیل نیز جوانان شهر تهران می‌‌باشند. پرسشنامه پس از بررسی اعتماد و اعتبار آن با استفاده از نمونه‌گیری طبقه‌ای نامتناسب در پنج منطقه شهر تهران و بین 385 نفر از جوانان شهر تهران پر گردید. یافته‌های تحقیق حاکی از آن است که شادمانی اجتماعی و عدالت اجتماعی، هر دو درسطح متوسطی هستند و شادمانی اجتماعی بین گروه‌های مختلف جنسیتی، قومی، تحصیلی، وضعیت تأهل و محل تولّد تفاوت معناداری دارد. هم چنین ارتباط بین دو متغیر عدالت اجتماعی و شادمانی اجتماعی اثبات گردیده و تحلیل‌های مربوط به رگرسیون چند متغیره نیز نشان می‌دهند که سه نوع عدالت توزیعی، رویه‌ای و مراوده‌ای با یکدیگر در ارتباط بوده و هرسه بر شادمانی اجتماعی مؤثرندکه دراین میان میزان تأثیر عدالت توزیعی بر شادمانی اجتماعی بیش از دو نوع دیگر عدالت می‌باشد.
آزموده، پ. (1382). بررسی رابطه جهت‌گیری مذهبی با سرسختی و شادکامی دانشجویان دانشگاه شهید بهشتی. پایاننامه کارشناسی ارشد دانشگاه شهید بهشتی.
آشوری، د. (1373). دانش‌نامه سیاسی. تهران: نشر مروارید.
بشیریه، ح. (1379). تاریخ اندیشه‌های سیاسی در قرن 20. تهران: نشر نی.
رفیعپور، ف. (1382). تکنیک‌های خاص تحقیق در علوم اجتماعی. تهران: شرکت سهامی انتشار.
صحرایی، ش. (1385). بررسی تأثیر دولت الکترونیک بر عدالت اجتماعی. پایاننامه کارشناسی ارشد رشته فناوری اطلاعات دانشگاه تربیت مدرس.
مسعودی، م، ر. (1387). جایگاه و ضرورت شادی و نشاط میان جوانان و گریز از نامیدی و یأس. (تاریخ مراجعه به سایت: اردیبهشت 1388) .www.socialnice.com/modules.php?name=news&file=article&sid=100
موسوی، م. (1387). بررسی جامعهشناختی عوامل مؤثر بر شادمانی در سطوح خرد و کلان. مجله جامعهشناسی ایران. دوره نهم، شماره 1و2، بهار وتابستان1387. ناشر: انجمن جامعهشناسی ایران.
نیلی، ه. (1389). نقشه جهانی شادی. ماهنامه سپیده دانایی. سال سوم، شماره 33، بهار 1389.
Diener, ED. & Lucas, Richard. (2000). Explaining Differences in Levels of Happiness: Relative Standards, Need Fulfillment, Culture & Evaluation Theory. Journal of Happiness Studies. No.1:41-78.
Greenberg, Jerald & Baron, Robert. (2007). Behavior in Organizations: Understanding and Managing the Human Side of Work. Prentice Hall.
Heywood, A. (1994). Political Ideas & Concepts: An introduction. London: MacMillan Publishers.
Krag, Laura. & Lind, Allan. (2002). The Justice of others Experiences in Organizational Justice Judgements. Social Reports and the Integration of others’ Issue. Vol.89, No.1.
Kreitner, Robert & Kinicki, Angelo. (2001). Organizational Behavior. Boston: Irwin McGraw-Hill.
Orlando, Richard. (2002). Procedural Voice and Distributive Justice, Journal of Business Research Issue. Vol, 55, No. 9.
Veenhoven, Ruut. (2005). Apparent Quality-of-Life in Nations: How Long Happy People Live. Social Indicators Research. No.71:61-68.
