تاثیر پربیوتیک بیوموس (مانان الیگو ساکارید) بر برخی شاخص‌های رشد، بازماندگی و ترکیب لاشه ماهی کپور دریایی (Cyprinus carpio)
الموضوعات : نشریه فن آوریهای نوین در توسعه آبزی پروری
مهشید شاملوفر
1
()
رضا اکرمی
2
()
الکلمات المفتاحية: رشد, ترکیب لاشه, کپور دریایی (Cyprinus carpio), واژ‌ه‌های کلیدی : پربیوتیک بیوموس,
ملخص المقالة :
چکیدهمطالعه حاضر به منظور ارزیابی تأثیر ماده بیوموس (مانان الیگو ساکارید) به عنوان یکی از انواع پربیوتیک بر رشد و بقاء کپور ماهیان جوان دریایی (Cyprinus carpio) انجام شد. این تحقیق با استفاده از طرح کاملاً تصادفی شامل سطوح 0، 2/0، 4/0 و 6/0 درصد بیوموس در قالب چهار تیمار با سه تکرار طراحی شد. بچه ماهیان با میانگین وزنی 42/0 ± 88/10 گرم و تراکم 35 عدد در هر حوضچه ونیرو به مدت 8 هفته با جیره های آزمایشی تا حد سیری تغذیه شدند. نتایج حاصل از آنالیز آماری تاثیر مثبت افزایش سطح پربیوتیک بیوموس را بر برخی شاخص های رشد و تغذیه نظیر وزن نهایی (WG)، نرخ رشد ویژه (SGR)، فاکتور وضعیت (CF) و نرخ بقاء (SR) کپور ماهیان دریایی نشان داد؛ به طوری که در سطح 6/0 درصد بیوموس در جیره غذایی مقادیر فاکتورهای فوق الذکر در مقایسه با سایر تیمارها افزایش یافت. نتایج این مطالعه نشان می دهد پربیوتیک بیوموس در سطح 6/0 درصد تا حدودی بر افزایش عملکرد رشد و کارایی تغذیه در ماهی کپور دریایی تاثیر دارد. نتایج آنالیز ترکیب شیمیایی لاشه حاکی از عدم اختلاف معنی دار بین تیمارهای آزمایشی بود (05/0<P). همچنین این پربیوتیک می تواند تا حدودی در سطوح 4/0 و 6/0 درصد مکمل مناسبی برای جیره غذایی ماهی کپور دریایی باشد.
_||_
