بررسی فقهی حقوقی ماهیت و اوصاف قراردادهای تهاتری
یاسر عبدی
1
(
مدرس دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران و دکتری حقوق خصوصی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
)
مرتضی نصیری
2
(
دانشگاه تربیت مدرس
)
مرتضی شهبازی نیا
3
(
دانشگاه تربیت مدرس تهران
)
فخرالدین اصغری آقمشهدی
4
(
دانشگاه تربیت مدرس تهران
)
الکلمات المفتاحية: کلید واژه ها: قرارداد تهاتری, ماهیت, فقهی, حقوقی, اوصاف.,
ملخص المقالة :
چکیده قرارداد تهاتری عبارت است از روش مشروط واردات کالا یا خدمات به صدور کالا یا خدمات دیگر به کشور فروشنده و مبادله آنها بجای فروش در مقابل پرداخت ارز خارجی است. در خصوص قراردادهای نوین تجارت بین المللی از جمله قراردادهای تهاتری در فقه بحثی به میان نیامده است لیکن در مورد ماهیت و اوصاف این مبادلات در فقه و حقوق داخلی نهادهای حقوقی مشابهی وجود دارد. این مقاله با بررسی نهادهای حقوقی مشابه و نیز با مراجعه ی به فقه به توجیه و تبیین این مسئله می پردازد و به این نتیجه می رسد که قراردادهای تهاتری با توجه به دامنه گسترده اصل حاکمیت اراده و آزادی قراردادها در حقوق و نیز با توجه به پذیرش این اصل در فقه، یکی از انواع قراردادهای پذیرفته شده در ماده 10 قانون مدنی می باشد و تراضی طرفین برای لزوم و صحت این قراردادها کافی است و تحت عموم آیه «اوفوا بالعقود» قرار می گیرد. از طرفی دیگر، با توجه به ماهیت قراردادهای تهاتری می توان اوصافی از قبیل هدف مشترک، عقد مرکب، لزوم، منجز بودن و معوض بودن را از اوصاف مشترک بین قراردادهای تهاتری عنوان نمود.
