مطالعه اثر تجویز خوراکی والپروات سدیم بر تغییرات الکتروکاردیوگرام در گربه
الموضوعات :مهرداد نشاط قراملکی 1 , میر هادی خیاط نوری 2 , یعقوب شمس پارام 3
1 - گروه بیماریهای داخلی دامهای کوچک، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، تبریز، ایران
2 - گروه فارماکولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، تبریز، ایران
3 - دانشآموخته دامپزشکی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، تبریز، ایران
الکلمات المفتاحية: الکتروکاردیوگرام, گربه, والپروات سدیم,
ملخص المقالة :
والپروئیک اسید یکی از اسیدهای چرب با خاصیت ضد تشنجی است. امروزه در انسان و حیوانات برای درمان تشنج، اختلالات دوقطبی و پیشگیری از میگرن، از فرآورده نمکی آن استفاده میشود. والپروات سدیم پتانسیل عملهای انفجاری مکرر در سلولها را مهار میکند. از طرف دیگر نشان دادهاند که والپروات در غلظتهای بالا میتواند انتقال پتاسیم از غشای سلولها را افزایش دهد و در غلظتهای پایین باعث هیپرپلاریزه شدن پتانسیلهای غشای سلولها میشود. با توجه به اینکه تارهای عضلانی قلب در سطح خود حاوی کانالهای سدیمی و پتاسیمی میباشند، این احتمال وجود دارد که والپروات سدیم این کانالها را نیز تحت تأثیر قرار دهد. بنابراین در تحقیق حاضر سعی شده است، تأثیر تجویز خوراکی والپروات سدیم بر تغییرات الکتروکاردیوگرام در گربه بررسی گردد. در این مطالعه (تجربی-مداخلهای) از هشت قلاده گربه بومیمو کوتاه جنس نر که به طور تصادفی انتخاب شده بودند، استفاده گردید. حیوانات به صورت خوراکی والپروات سدیم را با دز پنجاه میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن روزانه به مدت سه هفته دریافت کرده و از آنها در زمانهای صفر (قبل از تجویز دارو) و روزهای 7، 14 و 21، حین تجویز دارو الکتروکاردیوگرام در اشتقاق II اخذ شد. از روی الکتروکاردیوگرام، تعداد ضربان قلب (HR) و تغییرات امواج الکتریکی شامل پهنای موج P (PD)، دامنه موج P (PA)، فاصله بین موج P و موج R (PR int)، پهنای موج QRS (QRS D)، دامنه موج R (RA)، قطعه ST (ST seg)، فاصله بین موج Q و موج T (QT int) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که تعداد ضربان قلب (HR) و دامنه موج R (RA) در روزهای 7، 14 و21 پس از تجویز دارو در مقایسه با روز صفر به ترتیب افزایش و کاهش معنیداری (05/0p<) داشتند. نتایج نشان داد که اسید والپروئیک باعث القای تاکیکاردی سینوسی در گربه میشود. از این یافته که همراه با کاهش ارتفاع موج R بود، چنین برمیآید که این دارو دارای اثرات اینوتروپ مثبت و کرونوتروپ منفی بوده و به نظر میرسد که با القا چنین فاکتورهایی مقدمهساز اثرات پروآریتمیک در قلب گربه باشد.
کاتزونگ و تروور (1377): فارماکولوژی پایه و بالینی کاتزونگ، ترجمه مژدهی آذر و همکاران، انتشارات ارجمند، صفحات: 354-329.
2. Abdikaliev, N.A., Shabunina, E.V. and Meerson, F.Z. (1989): Elimination of disorders in the electrical stability of the heart during postinfarct cardiosclerosis by using a factor that induces GABA accumulation in the brain. Biull. Eksp. Biol. Med., 107(2): 152-4.
3. Belkina, L.M., Korchazhkina, N.B., Kamskova, Iu.G. and Fomin, N.A. (1997): The cardioprotective action of the anticonvulsant preparation sodium valproate in disorders of cardiac contractile function caused by acute myocardial infarct in rats. Patol. Fiziol. Eksp. Ter., 2: 18-21.
7. Jia, H.J., Liu, X., Yan, Y.F. and Ye, Y.W. (1988): Comparison of anti-arrhythmic activities of valproic acid derivatives in animals. Zhongguo Yao Li Xue Bao., 9(1): 37-40.
13. Meyer, S., Kuhlmann, M.K., Peters, F.T., Limbach, H.G. and Lindinger, A. (2005): Severe valproic acid intoxication is associated with atrial tachycardia: secondary detoxication by hemoperfusion. Klin. Padiatr, 217(2): 82-5.
16. Shabunina, E.V. (1990): The effect of sodium valproate on the electrical stability of the heart in experimental myocardial infarct. Patol. Fiziol. Eksp. Ter., 1: 23-5.