مطالعه اثر تجویز خوراکی والپروات سدیم بر تغییرات الکتروکاردیوگرام در گربه

الموضوعات :

مهرداد نشاط قراملکی ¹ (گروه بیماری‌های داخلی دام‌های کوچک، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، تبریز، ایران)
میر هادی خیاط نوری ² (گروه فارماکولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، تبریز، ایران)
یعقوب شمس پارام ³ (دانش‌آموخته دامپزشکی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، تبریز، ایران)

تاريخ الإرسال : 22 الإثنين , محرم, 1430 تاريخ التأكيد : 15 الخميس , ربيع الأول, 1430 تاريخ الإصدار : 23 الجمعة , ذو القعدة, 1429

الکلمات المفتاحية: الکتروکاردیوگرام, گربه, والپروات سدیم,

ملخص المقالة :

والپروئیک اسید یکی از اسیدهای چرب با خاصیت ضد تشنجی است. امروزه در انسان و حیوانات برای درمان تشنج، اختلالات دوقطبی و پیشگیری از میگرن، از فرآورده نمکی آن استفاده می‌شود. والپروات سدیم پتانسیل عمل‌های انفجاری مکرر در سلول‌ها را مهار می‌کند. از طرف دیگر نشان داده‌اند که والپروات در غلظت‌های بالا می‌تواند انتقال پتاسیم از غشای سلول‌ها را افزایش دهد و در غلظت‌های پایین باعث هیپرپلاریزه شدن پتانسیل‌های غشای سلول‌ها می‌شود. با توجه به این‌که تار‌های عضلانی قلب در سطح خود حاوی کانال‌های سدیمی و پتاسیمی می‌باشند، این احتمال وجود دارد که والپروات سدیم این کانال‌ها را نیز تحت تأثیر قرار دهد. بنابراین در تحقیق حاضر سعی شده است، تأثیر تجویز خوراکی والپروات سدیم بر تغییرات الکتروکاردیوگرام در گربه بررسی گردد. در این مطالعه (تجربی-مداخله‌ای) از هشت قلاده گربه بومیمو کوتاه جنس نر که به طور تصادفی انتخاب شده بودند، استفاده گردید. حیوانات به صورت خوراکی والپروات سدیم را با دز پنجاه میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن روزانه به مدت سه هفته دریافت کرده و از آن‌ها در زمان‌های صفر (قبل از تجویز دارو) و روزهای 7، 14 و 21، حین تجویز دارو الکتروکاردیوگرام در اشتقاق II اخذ شد. از روی الکتروکاردیوگرام، تعداد ضربان قلب (HR) و تغییرات امواج الکتریکی شامل پهنای موج P (PD)، دامنه موج P (PA)، فاصله بین موج P و موج R (PR int)، پهنای موج QRS (QRS D)، دامنه موج R (RA)، قطعه ST (ST seg)، فاصله بین موج Q و موج T (QT int) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که تعداد ضربان قلب (HR) و دامنه موج R (RA) در روزهای 7، 14 و21 پس از تجویز دارو در مقایسه با روز صفر به ترتیب افزایش و کاهش معنی‌داری (05/0p<) داشتند. نتایج نشان داد که اسید والپروئیک باعث القای تاکی‌کاردی سینوسی در گربه می‌شود. از این یافته که همراه با کاهش ارتفاع موج R بود، چنین برمی‌آید که این دارو دارای اثرات اینوتروپ مثبت و کرونوتروپ منفی بوده و به نظر می‌رسد که با القا چنین فاکتورهایی مقدمه‌ساز اثرات پروآریتمیک در قلب گربه باشد.

المصادر:

کاتزونگ و تروور (1377): فارماکولوژی پایه و بالینی کاتزونگ، ترجمه مژدهی آذر و همکاران، انتشارات ارجمند، صفحات: 354-329.

2.       Abdikaliev, N.A., Shabunina, E.V. and Meerson, F.Z. (1989): Elimination of disorders in the electrical stability of the heart during postinfarct cardiosclerosis by using a factor that induces GABA accumulation in the brain. Biull. Eksp. Biol. Med., 107(2): 152-4.

3.       Belkina, L.M., Korchazhkina, N.B., Kamskova, Iu.G. and Fomin, N.A. (1997): The cardioprotective action of the anticonvulsant preparation sodium valproate in disorders of cardiac contractile function caused by acute myocardial infarct in rats. Patol. Fiziol. Eksp. Ter., 2: 18-21.

4. Chong, S.A. and Mahendran, R. (2001): Cardiac effects of psychotropic drugs. Ann. Acad. Med. Singapore, 30(6): 625-31.


5. Gougoux, A. and Vinay, P. (1989): Metabolic effects of valproate on dog renal cortical tubules. Can. J. Physiol. Pharmacol., 67(2): 88-97.


6. Jaffe, R., Leavitt, R. and Wind, T. (2004): QTc prolongation in multiple drug overdoses. J. Clin. Psychopharmacol., 24(3): 348-50.

7.       Jia, H.J., Liu, X., Yan, Y.F. and Ye, Y.W. (1988): Comparison of anti-arrhythmic activities of valproic acid derivatives in animals. Zhongguo Yao Li Xue Bao., 9(1): 37-40.

8. Joseph, R., Calabrese, J.W., Goethe, A., Kayser, D.B., Marcotte, J., et al. (2008): Adverse events in 583 valproate-treated patients. Depression, 3(5): 257-262.


9. Katzung, B.G. (2004): Basic & Clinical Pharmacology. 9^th ed., International Edition, USA, pp: 392-393.


10. Kwon, S., Lee, S., Hyun, M., Choe, B.H., Kim, Y., Park, W. and Cho, Y. (2004): The potential for QT prolongation by antiepileptic drugs in children. Pediatr. Neurol., 30(2): 99-101.


11. Meerson, F.Z., Gimrikh, E.O., Gutsol, L.Ia., Popov, S.V. and Plekhanov, I.G. (1992): The anti-arrhythmic efficacy of sodium valproate. Kardiologiia, 32(7-8): 19-21.


12. Meerson, F.Z., Shabunina, E.V. and Malyshev, IIu. (1988): Direct cardiotropic anti-arrhythmic effect of sodium valproate. Kardiologiia, 28(6): 100-2.

13.    Meyer, S., Kuhlmann, M.K., Peters, F.T., Limbach, H.G. and Lindinger, A. (2005): Severe valproic acid intoxication is associated with atrial tachycardia: secondary detoxication by hemoperfusion. Klin. Padiatr, 217(2): 82-5.

14. Roberts-Thomson, K.C., Teo, K.S. and Young, G.D. (2007): Drug-induced Brugada syndrome with ST-T wave alternans and long QT. Intern. Med. J., 37(3): 199-200.


15. Samhita, P. and Radhakrishnan, K. (2004): Two cases of valproate-induced hyperammonemic encephalopathy without hepatic failure. JAPI, 52: 746-748.

16.    Shabunina, E.V. (1990): The effect of sodium valproate on the electrical stability of the heart in experimental myocardial infarct. Patol. Fiziol. Eksp. Ter., 1: 23-5.

17. Steve, S., Chung, N., Wang, D. and Treiman, M. (2007): Comparative efficacy and safety of antiepileptic drugs for the treatment of status epilepticus. Journal of Pharmacy Practice, 20: 137-146.


18. Thomas, D., Maureen, G., Tremblay, R. and Rodgers, L. (2004): Effects of valproic acid on cardiac metabolism. Can. J. Physiol. Pharmacol., 82(10): 927–933.


19. Triggs, W.J., Gilmore, R.L., Millingtone, D.S., Cibula, J., Bunch, T.S. and Harman, E. (1997): Valproate-associated carnitine deficiency and malignant cerebral edema in the absence of hepatic failure. International Journal of Clinical Pharmacology and Therapeutics, 35(9): 353-356.


20. Venkataraman, V. and Wheless, J.W. (1999): Safety of rapid intravenous infusion of valproate loading doses in epilepsy patients. Epilepsy Res., 35(2): 47-53.


21. Xie, J.T. and Li, C.L. (1992): Induction and termination of after depolarizations and triggered arrhythmias by drugs in cat heart In vivo. Methods Find Exp. Clin. Pharmacol., 14(5): 347-54.