مقایسه بالینی و هیستوپاتولوژی متامیزول و میدازولام به عنوان پیشداروی بیهوشی در کبوتر
الموضوعات :
فرشاد لطفی
1
,
غلامرضا عابدی
2
,
احمد اصغری
3
,
نریمان شیخی
4
,
سعید حصارکی
5
1 - دانش آموخته دکتری تخصصی جراحی دامپزشکی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
2 - استادیار گروه جراحی دامپزشکی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
3 - استادیار گروه جراحی دامپزشکی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
4 - گروه بهداشت و بیماریهای طیور، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
5 - استادیار بخش پاتوبیولوژی، واحد علوم و تحقیقات،دانشگاه آزاد اسلامی،تهران،ایران.
الکلمات المفتاحية: کبوتر, کتامین, پیش بیهوشی, متامیزول, میدازولام,
ملخص المقالة :
بیهوشی در پرندگان با خطرات زیادی همراه است. به منظور رفع این مشکلات باید به دنبال دارویی باشیم که با فیزیولوژی و آناتومی بدن پرندگان سازگار باشد. هدف از انجام این مطالعه، مقایسه اثرات بالینی و هیستوپاتولوژی متامیزول با میدازولام به عنوان پیشبیهوشی در کبوترها میباشد. به این منظور، تعداد 18 قطعه کبوتر نر بالغ با میانگین سنی ۲ سال و وزن300 گرم، به طور تصادفی به 3 گروه شش تایی تقسیم شدند. در گروه اول به عنوان شاهد، داروی کتامین (mg/kg 40) به صورت داخل عضلانی تزریق شد. در گروه دوم داروی میدازولام (mg/kg 6) و 5 دقیقه پس از آن، کتامین (mg/kg 40) نیز به طور عضلانی تزریق گردید. کبوترهای گروه سوم داروی متامیزول (mg/kg 500) و 5 دقیقه پس از آن، کتامین (mg/kg 40) را به صورت داخل عضلانی دریافت کردند. به منظور تعیین عمق مناسب بیهوشی در هر گروه و به فاصله 5 دقیقه از آخرین تزریق، واکنشهای مختلف بالینی در هر کبوتر مورد ارزیابی قرار گرفت. همچنین آزمایشات هیستوپاتولوژی به منظور بررسی میزان آسیبهای بافتی کبد و کلیه، انجام شد. نتایج ارزیابی بالینی، حاکی از کاهش معنی دار (05/0p<) واکنشهای متفاوت کلینیکی گروه سوم در مقایسه با دو گروه دیگر بود. همچنین نتایج حاصل از آسیب شناسی بافت های کبد و کلیه مشخص کرد که کبوترهای گروه تیمار با متامیزول کمترین میزان تغییرات بافتی را نسبت به کبوترهای گروه تیمار با میدازولام بروز می دهند. نتایج مطالعه نشان داد که ترکیب متامیزول و کتامین می تواند داروی مناسبی برای بیهوشی در کبوترها باشد.