بررسی شیوع سرمی آلودگی به لپتوسپیرا اینتروگانس در اسب‌های تعدادی از اسب‌داری‌های تهران با استفاده از روش آگلوتیناسیون میکروسکوپی

الموضوعات :

محمدرحیم حاجی‌حاجیکلایی ¹ (استاد ﮔﺮوه ﻋﻠﻮم درﻣﺎﻧﮕﺎﻫﻲ، داﻧﺸﻜﺪه داﻣﭙﺰﺷﻜﻲ، داﻧﺸﮕﺎه ﺷﻬﻴﺪ چمران اهواز، اهواز، ایران.)
علیرضا نفیسی مظفر ² (داﻧﺶ‌آﻣﻮﺧﺘﻪ داﻧﺸﻜﺪه داﻣﭙﺰﺷﻜﻲ، داﻧﺸﮕﺎه ﺷﻬﻴﺪ ﭼﻤﺮان اهواز، اهواز، ایران.)
صمد لطف الله زاده ³ (دانشیار ﮔﺮوه ﻋﻠﻮم درﻣﺎﻧﮕﺎﻫﻲ، داﻧﺸﻜﺪه داﻣﭙﺰﺷﻜﻲ، داﻧﺸﮕﺎه تهران، تهران، ایران.)
مسعود قربانپور ⁴ (استاد گروه پاتوبیولوی، داﻧﺸﻜﺪه داﻣﭙﺰﺷﻜﻲ، داﻧﺸﮕﺎه ﺷﻬﻴﺪ چمران اهواز، اهواز، ایران.)
غلامرضا عبدالله پور ⁵ (دانشیار ﮔﺮوه ﻋﻠﻮم درﻣﺎﻧﮕﺎﻫﻲ، داﻧﺸﻜﺪه داﻣﭙﺰﺷﻜﻲ، داﻧﺸﮕﺎه تهران، تهران، ایران.)

تاريخ الإرسال : 27 الإثنين , محرم, 1437 تاريخ التأكيد : 20 السبت , ربيع الثاني, 1437 تاريخ الإصدار : 11 الخميس , ربيع الثاني, 1437

الکلمات المفتاحية: تهران, آزمایش آگلوتیناسیون میکروسکوپی, اسب, شیوع سرمی, لپتوسپیرا اینتروگانس,

ملخص المقالة :

به منظور بررسی سرولوژیکی آلودگی به لپتوسپیرا اینتروگانس از تعداد 152 رأس اسب متعلق به 7 واحد اسب داری واقع در اطراف تهران، نمونه گیری به عمل آمد. برای مشخص شدن پادتن ضد لپتوسپیرا اینتروگانس از روش آگلوتیناسیون میکروسکوپی با استفاده از 5 سروتیپ زنده لپتوسپیرا اینتروگانس (گریپوتیفوزا، پومونا، ایکترهموراژیه، کانیکولا و هارجو) استفاده شد. از 152 رأس اسب تحت مطالعه، 23 رأس (13/15 درصد) به یک یا چند سروتیپ آلوده بودند. اسب های آلوده تیتر سرمی 1:100 الی 1:200 داشتند. بیشترین آلودگی مربوط به ایکترهموراژیه (44/44 درصد) بود و بعد از آن به ترتیب گریپوتیفوزا (62/29 درصد)، کانیکولا (22/22 درصد)، پومونا (7/3 درصد) و هارجو (صفر درصد) قرار داشتند. بررسی های آماری با استفاده از روش مربع کای نشان داد که بین آلودگی و فاکتور هایی مانند جنس و سن هیچ ارتباط معنی داری وجود ندارد. اسب های آلوده دارای تیتر سرمی 1:100 (19 رأس) و 1:200 (8 رأس) بودند. نتایج این مطالعه نشان داد که لپتوسپیرا اینتروگانس سروتیپ ایکترهموراژیه به عنوان سروتیپ غالب در بین اسب های تهران می باشد.

المصادر:

• رامین، ع.ق.، ایران نژاد، س. و  عبداله­پور، غ. (1392). تعیین ابتلا سرمی تک سمی­ها به گونه­های لپتوسپیرا در ارومیه. نشریه علوم درمانگاهی دامپزشکی ایران، دوره 7، شماره 1، صفحات: 65-59.
  
  
  
  • Arent, Z.J. and Kedzierska-Mieszkowska, S. (2013). Seroprevalence study of leptospirosis in northern Poland. Veterinary Record, 172: 269-270.
  
  
  • Barwicka, R.S., Mohammeda, H.O., McDonoughb, P.L. and Whitea, M.E. (1998). Epidemiologic features of equine Leptospira interrogans of human significance. Preventive Veterinary Medicine, 36(2): 153-165.
  
  
  • Bolin, C. (2010). Generalized condition. In: The Merck Veterinary Manual. Kahn, C.M. editors. 10th ed., USA: Merck and CO., pp: 590-596.
  
  
  • Ellis, W.A., O'brien, J.J., Cassels, J.A. and Montgomery, J. (1983). Leptospiral infection in horses in Northern Ireland: Serological and microbiological findings. Equine Veterinary Journal, 15(4): 317-320.
  
  
  • Faine, S., Adler, B., Bolin, C. and Perolat, P. (1999). Leptospira and Leptospirosis. 2nd ed., Australia: Melbourne, MediSci, pp: 272-276.
  
  
  • Haji Hajikolaei1, M.R., Gorbanpour, M., Haidari, M. and Abdollapour, G.R. (2005). Comparison of leptospiral infection in the horse and donkey. Bulletin Veterinary Institute in Pulawy, 49: 175-178.
  
  
  • Hamond, C., Martins, M., Reis, J., Kraus, E., Pinna, A. and Lilenbaum, W. (2011). Pulmonary hemorrhage in horses seropositive to leptospirosis. Pesquisa Veterinária Brasileira (Brazilian Journal of Veterinary Research),31(5): 413-415.
  
  
  • Hassanpour, A. and Safarmashaei, S. (2012). Seroprevalence of leptospiral infection in horses, donkeys and mules in East Azerbaijan province. African Journal of Microbiology Research, 6(20): 4384-4387.
  
  
  • Jahed Dashliboron, O., Hassanpour, A. and Abdollahpour, G.R. (2013). Serological Study of Leptospirosis in Horses in Gonbad, Iran. Global Veterinaria, 10(1): 51-54.
  
  
  • Joung, B.Y., Lee, K.W. and Ha, T.Y. (2009). Seroprevalence of Leptospira spp. in clinically healthy racing horses in Korea. Journal of Veterinary Medicine Sciences, 72(2): 197-201.
  
  
  • Khousheh, Y., Hassanpour, A., Abdollahpour, G.R. and Moghaddam, S. (2012). Seroprevalence of Leptospira Infection in Horses in Ardabil-Iran. Global Veterinaria, 9(5): 586-589.
  
  
  • Langoni, H., Da Silva, A.V., Pezerico, S.B. and De Lima, V.Y. (2004). Anti-leptospirose agglutinins in equine sera, from São Paulo, Goias and Mato Grosso do Sul, Brazil. Journal of Venomous Animals and Toxins including Tropical Diseases, 10(3): 207-218.
  
  
  • Maleki, S., Sookhtehzari, A. and Abdollahpour, G.R. (2015).  Seroepidemiologic Study of Horses Leptospirosis in Khorramabad, west Iran. Buletin Teknology Tanaman Bil, 12(1): 135-138.
  
  
  • Mayers, D.M. (1976). Serological studies and isolations of serotype hardjo and Leptospira biflexa strains from horses of Argentina. Journal of Clinical Microbiology, 3(6): 975-984.
  
  
  • Murray, P.R., Baron, E.J., Jorgenson, H.J., Pfaller, M.A. and Yolken, R.H. (2003). Manual of Clinical Microbiology. 8th ed., USA: Washington, D.C., ASM Press, pp: 809-823.
  
  
  • Odontsetseg, N., Boldbaatar, D., Mweene, A.S. and Kida, H. (2005). Serological prevalence of Leptospira interrogans serovar bratislava in horses in Mongolia. Veterinary Record, 157: 518-519.
  
  
  • Radostitis, O.M., Gay, C.C., Hinchcliff, K.W. And Constable, P.D. (2007). Diseases Associated With Bacteria. In: Veterinary Medicine, 10th ed., W.B. London: Saunders, pp: 1094-1123.
  
  
  • Rao, S.A., Rao, K.R., Ramakrishna, K. and Reddy, K.B. (1985). Serological and clinical evidence of leptospiral infection in horses. Indian Veterinary Journal, 62: 273-277.
  
  
  • Sellon, D.C. and Long, M.T. (2007). Equine Infectious Diseases. 2nd ed., USA: Saunders, pp: 301-309.
  
  
  • Turk, N., Milas, Z., Habus, J., Stritof Majetic, Z., Mojcec Perko, V., Barbic, Lj., et al. (2013). Equine leptospirosis in Croatia - occurrence of subclinical infections and abortions. Veterinarski Arhiv, 83: 253-262.
  
  
  • Walker, R.L. (2004).Veterinary Microbiology. 2nd ed., USA: Saunders, pp: 148-169.
  
  
  • World Health Organization. (2003). Human Leptospirosis: Guidance for diagnosis, surveillance and control. Printed in Malta, pp: 1-52.