بررسی تاثیر جوشانده چای سیاه بر پروماستیگوت‌های انگل لیشمانیا ماژور در شرایط برون‌تنی

الموضوعات :

وحید نصیری ¹ , غلامرضا کریمی ² , حبیب الله پایکاری ³ , غلامرضا معتمدی ⁴ , شهلا ریواز ⁵ , ابراهیم نوروزی ⁶

1 - موسسه تحقیقات واکسن و سرم سازی کرج، بخش تحقیق و تشخیص بیماری های انگلی.
2 - موسسه تحقیقات واکسن و سرم سازی کرج، بخش تحقیق و تشخیص بیماری های انگلی.
3 - موسسه تحقیقات واکسن و سرم سازی کرج، بخش تحقیق و تشخیص بیماری های انگلی.
4 - موسسه تحقیقات واکسن و سرم‌سازی کرج، بخش تحقیق و تشخیص بیماری‌های انگلی.
5 - موسسه تحقیقات واکسن و سرم سازی کرج، بخش تحقیق و تشخیص بیماری های انگلی.
6 - موسسه تحقیقات واکسن و سرم سازی کرج، بخش تحقیق و تشخیص بیماری های انگلی.

تاريخ الإرسال : 14 الجمعة , ربيع الثاني, 1435 تاريخ التأكيد : 02 الأربعاء , شعبان, 1436 تاريخ الإصدار : 01 الجمعة , جمادى الأولى, 1436

الکلمات المفتاحية: لیشمانیا ماژور, چای سیاه, پروماستیگوت, MTT, طب گیاهی,

ملخص المقالة :

لیشمانیوز جلدی یکی از بیماری های آندمیک در برخی از نقاط ایران بوده و از جمله بیماری های انگلی است که فاقد داروی درمانی موثری می باشد. در این مطالعه، تاثیر جوشانده چای سیاه بر رشد پروماستیگوت ها در شرایط برون تنی (In vitro) مورد بررسی قرار گرفت. پروماستیگوت های لیشمانیا ماژور تکثیر و در پلیت های کشت سلولی 24 خانه ای به میزان 3 میلیون انگل در هر میلی لیتر در محیط تازه پاساژ داده شدند. جوشانده چای سیاه به نسبت های 10، 20، 30 و 40 درصد حجم نهایی به سوسپانسیون کشت سلولی اضافه گردیده و پلیت ها به انکوباتور 26 درجه سلسیوس انتقال داده شده و در فواصل 5/0، 1، 5، 24، 48 و 72 ساعت پس از مواجهه روند رشد و تکثیر آن ها ارزیابی گردید. اثربخشی جوشانده چای سیاه بر پروماستیگوت انگل با استفاده از روش شمارش مستقیم و نیز آزمون MTT (3-(4, 5-dimethylthiazolyl-2)-2,5-diphenyltetrazolium bromide)سنجیده شد و نتایج با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. نتابج حاصل از شمارش مستقیم و آزمون MTT نشان داد که تعداد پروماستیگوت‌ها در گروه های تیمارشده با غلظت های 10، 20، 30 و 40 درصد جوشانده گیاه چای سیاه 24، 48 و 72 ساعت پس از کشت کاهش یافته ولی در گروه کنترل از روند رشد طبیعی تبعیت می‌نمود که در مقایسه با گروه‌های تحت آزمایش دارای اختلاف معنی دار (05/0p<) بود. نتایج مطالعه نشات داد که جوشانده چای سیاه در از بین بردن پروماستیگوت های لیشمانیا ماژور در شرایط برون تنی، اثر مطلوبی دارد.

المصادر:

• · احمدنیا، ه.، قطبی، م. و رحیمی، ف. (1391). راهنمایجامعنظاممراقبت بیماری‌های واگیر برای پزشک خانواده.، اندیشمند.


• · جعفری، ف.، نیلفروش زاده، م.ع.، توکلی، ن.، ذوالفقاری، ب. و شهبازی، ف. (1391). اثر ژل موضعی بومادران همراه با تزریق داخل ضایعه‌ گلوکانتیم در درمان لیشمانیوز جلدی حاد نوع روستایی.  مجله دانشکده پزشکی اصفهان، دوره 29 ،شماره 173.
  
  
  
  •  Almajanoa, M.P., Carbóa, R., López Jiménezb, J.A. and Gordon, M.H. (2008). Antioxidant and antimicrobial activities of tea infusions. Food Chemistry, 108(1): 55-63.
  
  
  • Alvar, J., D.Ve´lez, I., Bern, C., Herrero, M., Desjeux, P., Cano, J., et al. (2012). Leishmaniasis worldwide and global estimates of its incidence. Plos One, 7(5): p.e35671.
  
  
  • Bisset, N.J. (1994). Herbal drugs and phytopharmaceuticals. London and Tokyo: Medpharm, Stuttgart and CRC, Bota Raton, Ann Arbor, pp: 566.
  
  
  • Castelli, G., Galante, A., Lo Verde, V., Migliazzo, A., Reale, S., Lupo, T., et al. (2014). Evaluation of Two Modified Culture Media for Leishmania infantum Cultivation Versus Different Culture Media. The Journal of parasitology, 100(2): 228-230.
  
  
  • Cox, F.E.G. (2002). History of human parasitology. Clinical microbiology reviews, 15(4): 595-612.
  
  
  • Feily, A., Saki, J., Maraghi, S., Moosavi, Z., Khademvatan, S. and Siahpoosh, A. (2012). In vitro activity of green tea extract against Leishmania major promastigotes. International Journal of Clinical Pharmacology, Therapy and Toxicology, 50(3): 233-236.
  
  
  • Fujiki, H., Suganuma, M., Matsuyama, S. and Miyazaki, K. (2005). Cancer prevention with green tea polyphenols for the general population, and for patients following cancer treatment. Current Cancer Therapy Reviews, 1(1): 109-114.
  
  
  • Kayser, O., Kiderlen, A.F. and Croft, S.L. (2002). Natural products as potential antiparasitic drugs. Studies in Natural Products Chemistry, 26: 779-848.
  
  
  • Łuczaj, W. and Skrzydlewska, E. (2005). Antioxidative properties of black tea. Preventive Medicine, 40(6): 910-918.
  
  
  • Mahdi, H., Al-Bashir, N., Saour, K. and Mahdi, L. (2005). In vitro antileishmanial effects of black tea extract components. Jordan Journal of Applied Science, 7(2): 38-50.
  
  
  • Manian, R., Anusuya, N., Siddhuraju, P. and Manian, S. (2008). The antioxidant activity and free radical scavenging potential of two different solvent extracts of Camellia sinensis (L.) O. Kuntz, Ficus bengalensis L. and Ficus racemosa L. Food Chemistry, 107(3): 1000-1007.
  
  
  • Nakahara, K., Kawabata, S., Ono, H., Ogura, K., Tanaka, T., Ooshima, T., et al. (1993). Inhibitory effect of oolong tea polyphenols on glycosyltransferases of mutans Streptococci. Applied and Environmental Microbiology, 59(4): 968-973.
  
  
  • Nasiri, V., Karimi, G., Dalimi, A., Paykari, H. and Ghaffarifar, F. (2013). Effects of sheep and mouse urine on the growth pattern of leishmania major promastigotes. BioMed Research International, Article ID 748592,doi:10.1155/2013/748592.
  
  
  • Sasaki, H., Matsumoto, M., Tanaka, T., Maeda, M., Nakai, M., Hamada, S., et al. (2004). Antibacterial activity of polyphenol components in oolong tea extract against Streptococcus mutans. Caries Research, 38(1): 2-8.
  
  
  • Sen, R., Bandyopadhyay, S., Dutta, A., Mandal, G., Ganguly, S., Saha, P., et al. (2007). Artemisinin triggers induction of cell-cycle arrest and apoptosis in Leishmania donovani promastigotes. Journal of Medical Microbiology, 56(9): 1213-1218.
  
  
  • World Health Organization (2010). Control of the leishmaniases. World Health Organ Technical Report Series, 949: 186.
  
  
  • World Health Organization (2014). Manual for case management of cutaneous leishmaniasis in the WHO Eastern Mediterranean Region, Available at: http://apps.who.int//iris/handle/10665/120002.
  
  
  • Yousefi, R., Ghaffarifar, F. and Dalimi Asl, A.D. (2009). The Effect of Alkanna tincturia and Peganum harmala Extracts on Leishmania major (MRHO/IR/75/ER) in vitro. Iranian Journal of Parasitology, 4(1): 40-47.
  
  
  • Zaveri, N.T. (2006). Green tea and its polyphenolic catechins: medicinal uses in cancer and noncancer applications. Life Sciences, 78: 2073-2080.