بررسی اثر سطوح مختلف کنجاله گوار (Cyamopsis tetragonoloba) و آنزیم بتاماناناز بر سطح ایمنی، پارامترهای بیوشیمیایی سرم و عملکرد مرغهای تخمگذار
الموضوعات :
پریسا سلیمانی
1
(دانشجوی کارشناسی ارشد تغذیه طیور دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران)
ابولقاسم گلیان
2
(استاد گروه علوم دامی دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران)
عبدالمنصور طهماسبی
3
(دانشیار گروه علوم دامی دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران)
محمد صدقی
4
(دانشجوی دکترای تغذیه طیور دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران)
الکلمات المفتاحية: کنجاله گوار, مرغهای تخمگذار, آنزیم بتاماناناز,
ملخص المقالة :
این آزمایش به منظور ارزیابی تأثیر استفاده از سطوح مختلف کنجاله گوار با مکمل آنزیمی و بدون آن، بر کیفیت تخم مرغ و عملکرد مرغ های تخم گذار انجام شد. دویست و هشتاد و هشت مرغ تخم گذار در سن 58 هفتگی به مدت 12 هفته با جیره های حاوی 0، 3، 6 و 9% کنجاله گوار با و بدون مکمل آنزیم بتاماناناز (همی سل) تغذیه شدند. آزمایش به صورت فاکتوریل 4×2 در غالب طرح بلوک های کامل تصادفی انجام گرفت، به طوری که در هر تیمار، 4 تکرار (در هر تکرار 9 قطعه مرغ) وجود داشت. تغذیه مرغ ها تا سطح 9% کنجاله گوار، بر روی درصد تولید تخم مرغ، وزن مخصوص، وزن پوسته و ضخامت پوسته اثر منفی نداشت. میزان تخم مرغ تولیدی روزانه مرغ های تغذیه شده با جیره حاوی 9% کنجاله گوار در مقایسه با جیره 3% و گروه کنترل، به طور معنی داری کاهش یافت. عملکرد، کیفیت تخم مرغ و فاکتورهای خونی تحت تأثیر آنزیم بتاماناناز قرار نگرفت. نتایج این مطالعه نشان داد که تا سطح 6% کنجاله گوار می تواند در جیره مرغ های تخم گذار در سن 58 تا 70 هفتگی بدون اثر منفی بر عملکرد و پارامترهای کیفی تخم مرغ استفاده شود. استفاده از سطوح پایین کنجاله گوار (3%) در مرغ های تخم گذار تغذیه شده با جیره بر پایه ذرت و سویا به دلیل خواص پری بیوتیکی گوار، می تواند باعث بهبود در عملکرد شود. به علاوه کنجاله گوار در سطوح 6 و 9% باعث کاهش میزان کلسترول و تری گلیسرید سرم شد و استفاده از کنجاله گوار بر تیتر SRBC، IgG و IgM تأثیرگذار نبود.