بررسی فاکتورهای خطر شیوع لپتوسپیروز در گله‌های گوسفندی

الموضوعات :

محسن ایماندار ¹ , علی حسن پور ² , غلامرضا عبدالله پور ³ , هادی حق پناه ⁴

1 - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تبریز، باشگاه پژوهشگران جوان، تبریز، ایران
2 - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تبریز، دانشکده دامپزشکی، گروه علوم درمانگاهی، تبریز، ایران
3 - دانشگاه تهران، دانشکده دامپزشکی، گروه علوم درمانگاهی، تهران، ایران
4 - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تبریز، دانشکده دامپزشکی، دانش‌آموخته دکترای عمومی، تبریز، ایران

تاريخ الإرسال : 15 الخميس , ذو القعدة, 1432 تاريخ التأكيد : 06 السبت , صفر, 1433 تاريخ الإصدار : 28 الإثنين , ربيع الأول, 1433

الکلمات المفتاحية: فاکتورهای خطر, MAT, شیوع لپتوسپیروز, گله‌های گوسفند,

ملخص المقالة :

لپتوسپیروز یک بیماری باکتریایی مشترک بین انسان و دام و با انتشار جهانی است که منبع اصلی آن جوندگان و حیوانات وحشی می باشند که لپتوسپیراها را در ادرار خود دفع می کنند. این بیماری در انسان و در تمام پستانداران اهلی و وحشی بروز می کند. این بیماری در گاو موجب تب، هموگلوبینوری، زردی، سقط جنین، ورم پستان، کاهش تولید شیر، اختلالات تولیدمثلی و مرگ می گردد و مهمترین عوارض آن در گوسفند، سقط جنین و پیلونفریت است. هدف از این مطالعه، بررسی فاکتورهای خطر ایجادکننده بیماری لپتوسپیروز و ارتباط آن با میزان شیوع بالای این عفونت در گله های گوسفندی بود. بر همین اساس تعداد ۲۶۰ نمونه سرمی از بین 20 گله گوسفندی جمع آوری گردید. سپس با آزمایش آگلوتیناسیون میکروسکوپی (Microscopic agglutination test) و با استفاده از ۶ نوع آنتی ژن زنده لپتوسپیرا اینتروگانس شامل: پومونا- کنیکولا- ایکتروهموراژیه- گریپوتیفوزا- هارجو و بالوم مورد مطالعه قرار گرفتند. نتایج به دست آمده از آزمایش MAT حاکی از آلودگی 46/28 درصدی نمونه های سرمی بود. عمده آلودگی مربوط به نمونه ها به گوسفندانی اختصاص داشت که در محیط های باتلاقی زندگی می کردند، طوری که 28/۷۰ درصد نمونه های مثبت را شامل می شد. در بین نمونه های مثبت 25/56 درصد نمونه ها با سروتیپ کنیکولا واکنش مثبت نشان دادند. از سوی دیگر، ۵۶/۷۶ درصد از نمونه های مثبت به گوسفندانی تعلق داشت که جوندگان به خصوص موش در محیط زندگی آنها به تعداد بسیار زیاد مشاهده شده بود. در مورد گوسفندانی که بستر نگهداری آنها مرطوب و خیس بود، ۶۰درصد از نمونه های مثبت را به خود اختصاص دادند و در نهایت اینکه بیشترین فراوانی نمون های مثبت دامی در محدوده سنی ۳ تا ۶ سال قرار داشتند، به عبارتی دیگر با افزایش سن حیوانات، میزان شیوع این بیماری هم افزایش یافته است. پس با توجه به نتایج به دست آمده، افزایش سن حیوانات، زندگی در محیط های باتلاقی با بستر مرطوب، وجود سگ نگهبان آلوده در کنار گله و نیز وجود تعداد زیاد جوندگان در محیط را می توان به عنوان برخی فاکتورهای خطر رخداد شیوع سرولوژیک لپتوسپیروز مورد اهمیت و تأکید قرار داد.

المصادر:

1. تاج‌بخش، ح. ۱۳۷۶. باکتری شناسی عمومی. چاپ چهارم، انتشارات دانشگاه تهران. صفحات ۷۴5- ۷۴2.


2. ذوقی، ا. ۱۳۷۲. بیماری­های قابل انتقال بین انسان و حیوان. بیماریهای باکتریایی، ریکتزیایی و ...، جلد اول، انتشارات شرکت سهامی انتشار، صفحات 607- 540.


3. طـالـب خـان گـروسی، م. ، وندیوسـفی، ج.، فامیـل قدکـچی، ه. و نوروزیـان، ا. ۱۳۸۲. بررسـی سرواپیدمیولوژی لپتوسپیروز در سگهای گله اطراف مشهد، مجله دانشکده دامپزشکی تهران، دوره ۵۸، شماره ۲، صفحات: ۱۷9- ۱۷7.


4. کریم، گ. و فرخنده، ع.  ۱۳۶۳. شیر و بهداشت همگانی، مرکز نشر دانشگاهی تهران، صفحات ۴9- ۴8.


5. Alonso-Andicoberry, C. Garcia-Pena, F. J. Pereira-Bueno, J. Costas E. and Ortega-Mora, L. M. 2001. Herd-level  risk  factors  associated  with  Leptospira  spp.  Seroprevalence  in  dairy  and  beef  cattle  in  Spain. Preventive  veterinary  medicine, 52: 109-117.                                             


6. Bettelheim, K. A., Fogg, T. R. 2002. Serological  studies  on  leptospiral  antibodies  in  dairy  milkers  in  three  region  of  South  Island  of  New  Zealand. Comparative  Immunology, Microbiology  and  Infectious  Disease, 9: 355-364.


7. Ciceroni, L., Lombordo, D., Pinto, A., and Ciarrocchi, S. 2000. Prevalence  of  antibodies  to  leptospira  serovars  in  sheep  and  goats  in  Alto  Adige-South  Tyrol. J. Vet. Med., 47: 217-223.       


8. Donahue, J.M, Smith, B.J., Redmon, K.J., and Donahue, J.K. 1991. Diagnosis  and  prevalence  of  leptospiral  infection  in  aborted  and  stillbirth  horses. J. Vet. Diagn. Invest., 3: 148-151


9. Haji Hajikolaei, M.R., Ghorbanpour, M., and Abdollapour, G.R. 2006. Seroprevalence  of  leptospiral  infection  in  buffalo (Bubalus  bubalis). Bull. Vet. Inst. Pulawy. 50: 341- 344.


10. Hassanpour, A., Fartashvand, M., Abdollahpour,G.R., Moghaddam,G., Nadalian, M., Sattari,S. 2007. Seroprevalence  of  leptospiral  infection  in  dairy  herds  in  Tabriz-Iran, J.Res. Reconstruct., 74:67-77. 


11. Hirsh, D. C., and Zee Y. C. 1999. Veterinary  microbiology. Blackwell  publishing. PP: 185-189.                                                                             


12. Porth, C. M. 1990. Pathophysiology  concepts  of  altered  health  states. J. B. Lippincott  company, PP: 149.


13. Quinn, P. J., Markey, B. K., Carter, M. E., Donnelly W. J. and Leonard, F. C. 2002. Veterinary  microbiology  and  microbial  disease. Blackwell  publishing. PP: 175-184, 453-455, 484.


14. Radostitis, O. M., Gay, C.C., Hinchcliff, K.H., and constable, P.D. 2007. saunders  Elseveir  London ,PP: 971-985.


15. Saglam,Y.S., Yener, Z., Temur, A., and Yalcin, E. 2008. Immunohistochemical  detection  of  leptospiral  antigens  in  cases  of  naturally  occurring  abortion  in  sheep. Small  Ruminant  Research. 74,119-122.