اثربخشی آموزش راهبردهای خودتنظیمی بر آمادگی به یادگیری الکترونیکی و یادگیری خود راهبر در دانشجویان مشغول به تحصیل در دوره‌های مجازی

الموضوعات : Learning

کبری فریدیان ¹ , اکبر رضایی ² , جواد مصرآبادی ³

1 - آموزگار مقطع ابتدایی، کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی، واحد تبریز، دانشگاه پیام نور، تبریز، ایران
2 - استاد گروه روان‌شناسی، دانشگاه پیام‌نور، تهران، ایران
3 - استادگروه روانشناسی تربیتی، دانشکده علوم‌تربیتی و روان‌شناسی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز، ایران

تاريخ الإرسال : 14 الأحد , محرم, 1443 تاريخ التأكيد : 02 الإثنين , جمادى الأولى, 1443 تاريخ الإصدار : 18 الأربعاء , جمادى الأولى, 1443

الکلمات المفتاحية: دانشجویان, راهبردهای خودتنظیمی, یادگیری الکترونیکی, یادگیری خود‌راهبر,

ملخص المقالة :

پژوهش حاضر با هدف اثربخشی آموزش راهبردهای خودتنظیمی بر آمادگی به یادگیری الکترونیکی و یادگیری خود راهبر در دانشجویان مشغول به تحصیل در دوره‌های مجازی انجام شد. روش تحقیق حاضر از نوع نیمه آزمایشی و طرح پژوهش پیش‌ آزمون- پس‌ آزمون با گروه کنترل بود. جامعه‌ی آماری این پژوهش را کلیۀ دانشجویان رشته روانشناسی دانشگاه پیام نور تبریز تشکیل می ‌دادند که در سال تحصیلی 1400-1399 به ‌صورت مجازی مشغول به ‌تحصیل بودند و از میان آن ها تعداد 30 نفر با روش نمونه گیری در درسترس با توجه به معیارهای ورود و خروج به عنوان نمونه انتخاب و با روش تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل (هر گروه 15 نفر) جایگزین شدند. پکیج آموزشی راهبردهای خودتنظیمی یادگیری (کرمی، کرمی و هاشمی، 1392) برای گروه آزمایشی در 8 جلسه یک ساعته به صورت گروهی اجرا گردید. پیش و پس از آموزش، پرسشنامه یادگیری خود راهبر فیشر و همکاران (2001) و یادگیری الکترونیکی واتکین و همکاران (2004) تکمیل شد. داده ‌ها با استفاده از تحلیل کوواریانس و نرم‌ افزار SPSS-25 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که آموزش راهبردهای خودتنظیمی بر آمادگی به یادگیری الکترونیکی و یادگیری خود راهبر در دانشجویان مؤثر بود. با توجه به این یافته ‌ها، آموزش راهبردهای یادگیری خودتنظیمی برای دانشجویان دوره‌های آموزشی الکترونیکی در جهت افزایش آمادگی به یادگیری الکترونیکی و یادگیری خود راهبر پیشنهاد می‌ شود.