بررسی اثر بخشی تکنیکهای خلاقیت بر پیشرفت تحصیلی درس مطالعات اجتماعی در دانشآموزان دختر سال اول متوسطه ناحیه دو تبریز
الموضوعات :سیدداود حسینینسب 1 , مهری لطفالهی 2
1 - استاد گروه روانشناسی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
2 - دانشآموخته کارشناسیارشد رشته برنامهریزی درسی
الکلمات المفتاحية: پیشرفت تحصیلی, تکنیکهای خلاقیت, بارش مغزی, مطالعه آفریننده,
ملخص المقالة :
این پژوهش با هدف بررسی اثر بخشی تکنیکهای خلاقیت بر پیشرفت تحصیلی دانشآموزان دختر سال اول متوسطه در درس مطالعات اجتماعی اجرا شد. 86 آزمودنی در این پژوهش شرکت داشتند که دریک گروه گواه، و دو گروه آزمایشی قرار گرفتند. یکی از گروههای آزمایش از تکنیک بارش مغزی و گروه دیگر از تکنیک مطالعه آفریننده برای یادگیری درس مطالعات اجتماعی استفاده میکردند. از هر سه گروه پیش آزمون و پس آزمون به عمل آمد و نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس نشان داد که استفاده از تکنیکهای خلاقیت در پیشرفت تحصیلی درس مطالعات اجتماعی مؤثر است. بین دو تکنیک بارش مغزی و مطالعه آفریننده از لحاظ اثر بخشی بر پیشرفت تحصیلی تفاوت معنیدار دیده نشد.
پیرخائفی، علیرضا (1388). تأثیر آموزش خلاقیت بر مؤلفههای فراشناختی تفکر خلاق دانشجویان. فصلنامه رهبری و مدیریت آموزشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرمسار، سال سوم، شماره 2، ص 61-51
حسینی، افضلالسادات (1386). بررسی تأثیر آموزش خلاقیت معلمان بر خلاقیت پیشرفت تحصیلی و خودپنداره دانشآموزان. فصلنامه نوآوریهای آموزشی، سال 6، شماره 23. ص147-168
حسینی، اکرم السادات؛ معماریان، ربابه(1388). تأثیر به کار گیری الگوی بدیعهپردازی در آموزش مفهوم مراقبت تسکینی در کودکان بر خلاقیت نوشتاری و عملکرد تحصیلی دانشجویان پرستاری. مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی، سال9، شماره3. ص239-247
حسینینسب، سیدداود(1382). بررسی شیوههای اسناد علی و راهبرد های یادگیری در دانشجویان و رابطه آن با هوش، خلاقیت، جنسیت و رشته تحصیلی. فصلنامه پژوهش و برنامهریزی در آموزش. سال 9، شماره 1و2.
حسینی طباطبایی، فوزیه؛ قدیمیمقدم، ملکمحمد (1386). بررسی علل پیشرفت تحصیلی دختران در مقایسه با پسران در استانهای خراسانرضوی، شمالی و جنوبی. دانش و پژوهش در علوم تربیتی- برنامهریزیدرسی.دوره21، شماره 15: ص 147-119.
ذهبیون، لیلا ؛ احمدی، غلامرضا (1388). تفکر خلاق و رابطه آن با موفقیت تحصیلی در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان. دانش و پژوهش در علوم تربیتی، برنامهریزی درسی. شماره 21، ص 78-21.
رحمانی، جهانبخش(1386). پایایی، روایی و هنجاریابی آزمون ماتریسهای پیشرونده ریون در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی خوراسگان. دانش و پژوهش در روانشناسی. شماره 34،ص74-61
سیف، علیاکبر(1386). روانشناسی پرورشی.تهران: انتشارات آگاه.
شعبانی، حسن(1379). مهارتهای آموزشی و پرورشی. تهران: انتشارات سمت.
شیولسون، ریچارد(1382). استدلال آماری در علوم رفتاری. ترجمه علیرضا کیامنش1382. جلد دو تهران: انتشارات جهاد دانشگاهی.
فلاح، نوروز(1381). تأثیرروش تدریس سنتی و روش تدریس مشارکتی بر پیشرفت تحصیلی دانشآموزان. پایاننامه کارشناسیارشد. دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز.
قاسمزاده، حسن (1371). بررسی استعداد همگانی، تهران، بی تا.
یزدیانپور، ندا(1388). تأثیر آموزش به روش پروژهایو مشارکتی بر پیشرفت تحصیلی دانشآموزان دختر درس آمار و مدلسازی. دانش و پژوهش در علوم تربیتی، برنامهریزی درسی، شماره22، ص98 -85
Ada, A. F. (1988). Creative reading: A relevant methodology for language minority chikdren. In L. M. Malave (ED), NABA 87. Theory, research and application: selected papers (pp. 97-111). Buffali: State university of New York press.
Ai, x. (1999). Creativity and academic achievement:an investigation of gender differences. creativity research journal. 12(4), 329-337.
Broussard, s. c. (2002). The relationship between classroom motivation and academic achievement in first and yhird grades. B. C. J., Louisiana State University
Erdogan, y. Bayram. s. (2008). Factors that influence academic achievement and attitudes in web based Education. International journal of instruction. vol 1 No 1.
Furnham, A. Zhang, Jane. (2006). the relationship between psychometric and self – estimated intelligence creativity, Personality and academic achievement. Imagination, cognition and personality, vol 25(2) 119-145.
Palaniappan, A. K. (2007). Academic Achievement of group formed based on creativity and intelligence. Paper presented at the 13th international conference on thinking Norrkoping. From http://www.ep.liu.se/ecp/021/vol1/020/ind/ex.html
Mc carthy, A. M. (2003). Factors associated with academic achievement in children with type 1 diabetes. Diabetes Care. Vol 26, No 1, 112-117.