ارزیابی درونی گروه آموزشی تربیت‌بدنی و علوم‌ورزشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز*

الموضوعات :

محمدرحیم نجف‌زاده ¹ , ژیلا مرسلی ² , حمید جنانی ³

1 - . استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، گروه تربیت‌بدنی، تبریز، ایران
2 - کارشناس‌ارشد برنامه‌ریزی درسی(دبیر آموزش و پرورش ناحیه یک تبریز)
3 - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، گروه تربیت‌بدنی، تبریز، ایران.

تاريخ الإرسال : 15 الأحد , ذو الحجة, 1434 تاريخ التأكيد : 23 الأربعاء , جمادى الثانية, 1435 تاريخ الإصدار : 27 السبت , شوال, 1435

الکلمات المفتاحية: تربیت‌بدنی, گروه آموزشی, ارزیابی درونی, کیفیت آموزش عالی,

ملخص المقالة :

هدف این پژوهش ارزیابی درونی گروه آموزشی تربیت‌بدنی و علوم ورزشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز بود که کوشش شد با رویکرد سیستمی، نقاط قوت و ضعف گروه شناسایی شود و در نهایت پیشنهادهایی جهت بهبود و ارتقاء کیفیت گروه ارائه شود. در این مطالعه از روش تحقیق توصیفی از نوع پیمایشی استفاده شد. جامعه آماری این پژوهش شامل 4 نفر مدیرگروه، 12 نفر هیئت علمی، 315 نفر دانشجو و254 نفر دانش‌آموخته بود. نمونه آماری این تحقیق شامل 4 نفر مدیر گروه و 12 نفر اعضاء هیئت علمی بود که هر دو از روش نمونه‌گیری سرشماری کامل بدست آمده بود. برای انتخاب نمونه آماری از بین دانشجویان و دانش‌آموختگان از روش نمونه‌گیری مورگان استفاده شد که شامل 157 نفر دانشجو و 105 نفر فارغ‌التحصیل بود. در این پژوهش جهت گردآوری داده‌ها از پرسشنامه و چک لیست استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی استفاده شد. میزان کیفیت هر یک از عوامل در طیف سه سطحی "مطلوب"، "نسبتاًمطلوب" و "نامطلوب" مشخص شد. در این پژوهش 7 عامل، 31 ملاک و 100 نشانگر برای ارزیابی وضعیت موجود گروه مورد استفاده قرار گرفت. یافته‌ها نشان داد که اهداف، جایگاه سازمانی، مدیریت و تشکیلات و دانشجویان در وضعیت مطلوب قرار داشت. اعضاء هیئت علمی،راهبردهای یاددهی–یادگیری، دوره‌های آموزشی و برنامه‌های درسی و امکانات و تجهیزات آموزشی–پژوهشی در وضعیت نسبتاً مطلوب و دانش‌آموختگان در وضعیت نامطلوب ارزیابی شدند. در مجموع گروه در سطح نسبتاً مطلوب ارزیابی شد که حکایت از ضرورت و تلاش و فعالیت بیشتر اعضای گروه و مسئولان ذیربط در جهت بهبود و ارتقاء وضعیت این گروه آموزشی دارد.

المصادر:

بازرگان، ع. (1373). آموزش با کیفیت جامع: رهیافتی برای ایجاد تحول در نظام‌های پیش‌‌دانشگاهی و دانشگاه، پژوهش در مسائل تعلیم و تربیت، شماره3، صص 55 تا 64.

حجازی، ی؛ بازرگان، ع؛ موحدمحمدی، ح؛ برادران، م. (1379). سازه‌های مؤثر بر ارزیابی درونی نظام آموزش عالی کشاورزی مطالعه موردی گروه ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه تهران، مجله علومکشاورزی ایران، جلد31، شماره4، سال 1379، صص 851 تا 862.

حجازی، ی. (1385). ارزیابی درونی جمعی،رویکردی نوین در ارتقای کیفیت پژوهش و آموزش دانشگاه، مرکز ارزیابی کیفیت دانشگاه تهران.

خسروان، ش؛ منصوریان، م؛ کیانمهر، م؛ شمس، ه.؛ صادق‌مقدم، ل.؛ دلشادنوقانی، ع. (1389). ارزیابی درونی گروه پرستاری بهداشت جامعه و روان دانشگاه علوم پزشکی گناباد در سال 1389، فصلنامه دانشگاه علومپزشکی و خدمات بهداشتی درمانی گناباد، دوره 16، شماره 4، زمستان 1389، صص 40 تا 49.

رشیدی‌پور، ع.؛ وفایی، ع.؛ طاهریان، ع.؛ میلادی گرجی، ح.؛ جراحی، م.؛ صفاخواه، ح.؛ صادقی، ح. (1382). ارزیابی درون گروهی بخش فیزیولوژی دانشگاه علوم پزشکی سمنان، مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی سمنان، جلد5، ویژه‌نامه آموزش پزشکی، پاییز و زمستان 1382، صص:79 تا 86.

شعبانی، ا.؛ خدیوی، ش.(1383). ارزیابی درونی گروه آموزشی کتابداری و اطلاع‌رسانی دانشگاه اصفهان، مجله کتابداری، سال سی و هشتم، دفتر چهل و دوم، پاییز و زمستان 1383، صص: 187–200.

شهرکی‌پور، ح.؛ پرند، ک.؛ وقورکاشانی، م. (1389). نقش ارزیابی درونی در بهبود کیفیت آموزشی رشته   مهندسی مکانیک دانشگاه تربیت مدرس، فصلنامه آموزشی مهندسی ایران، سال دوازدهم، شماره45، بهار 1389، صص 1 تا 33.

عباس‌پور، ع.؛ شرفی، م. (1390). ارزیابی درونی در گروه مدیریت و برنامه‌ریزی آموزشی دانشگاه علامه طباطبایی، فصلنامه اندازه‌گیری تربیتی، شماره 5، سال دوم، بهار و تابستان 90، صص 131تا 159.

فراستخواه، م.(1387). بررسی تأثیر فرآیند ارزیابی درونی بر برنامه‌ریزی برای بهبود کیفیت گروه‌های آموزشی دانشگاهی، تحلیلی مقایسه‌ای از نظر اجرا یا عدم اجرای ارزیابی درونی، فصلنامه پژوهش و برنامه‌ریزی درآموزش عالی، شماره 49،صفحات 145 الی 175.

محمودی‌فر، ی.؛ اسماعیلی، ح.؛ حبیب‌زاده، س.؛ صالحی، ک. (1388). ارزیابی درونی گروه پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی مهاباد، مجله راهبردهای آموزش، دوره 2، شماره 2، تابستان 1388،صص: 13 الی 18.

مرکز ارزیابی کیفیت دانشگاه تهران شهریور 1386، ارزیابی درونی گروههای آموزشی دانشگاه. موجود در سایت  cuqa.ut.ac.ir/forms/arzyabi/1.doc. 

هادوی، ف.؛ مهدی‌پور، ع. (1384). طراحی الگو برای ارزشیابی دوره کارشناسی تربیت‌بدنی و علوم ورزشی مراکز و مؤسسات آموزش عالی دولتی، فصلنامه المپیک،سال سیزدهم،شماره 2(پیاپی30)، تابستان 1384، صص 59 تا 73.

هاشمی، ا.؛ همتی، ا. (1390). ارزیابی درونی کیفیت دانشگاه‌های آزاد اسلامی منطقه یک به منظور ارائه الگویی برای بهبود کیفیت این دانشگاه‌ها، موجود در سایت: www.dr.hashemi.com

یارمحمدیان، م. ح.؛ کلباسی، ح. ر. (1385). ارزیابی درونی گروه‌های آموزشی دانشکده مدیریت و اطلاع‌رسانی پزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی،بهار و تابستان 58؛ 6(1): 125 تا 134.

Alipour M., Ganjkhani M., Eskandari M., Rostami A., Tajkey J.Jafari M.R. (2012). Internal Evaluation of Physiology and Pharmacology of Zanjan University of Medical Sciences in2009, EDC Journal 2012, 4(7): 44-53.    

Bazargan, A. (1999). Introduction to Assessing Higher Medical Education in Iran: Challenges and Perspectives, Quality in Higher Education, 5(1): 61-67.

Bazargan, A. (2000). Internal Evaluation as an Approach to Revitalize University Systems: The Case of the Islamic Republic of Iran.Higher Education Policy, 13, 173-180.

Bazargan, A. (2002). Issues and Trends in Quality Assurance and Accreditation: A case Study of Iran. Proceedings of the first Global Forum in International Assurance Accreditation and the Recognition of Qualification in Higher Quality Education, UNESCO, Paris: 17- 18 Oct.    

Bazargan, Abbas, Hejazi, Yosef, Eshagi,Fakhteh.(2007). The Process of Implementation the Interal Evaluation, Tehran: Douran.    

Bazargan, A. (2007). Problems of Organizing and Reporting Internal and external Evaluation in Developing Countries: The Case of Iran. Journal of Quality in Higher Education, Vol.13:3, 207-214.   

Billing, David (2004). International Caparisons and Trends in External Quality Assurance of Higher Education: Commonality or Diversity? Higher Education, Vol. 47, PP. 113-137.   

Boud, D. (1995). Implementing Student Self Assessment. Higher Education Research  and Development Society of Australasia Incorporated (HERDSA green quid, no. 5).   

Gubarja, I. E. (1999). Response on New Paradigm in Higher Education, Available at: http://www.rad.Net.id.     

Hejazi, Yosef et al.(1998).The Internal Evaluation Report, Department of Agriculture Promotion and Instruction, Tehran University, Faculty of Agriculture (in Persian).    

INQAAHE (2003).Quality Assurance Agencies. International Network for Quality Assurance Agencies in Higher Education and International Association of University Presidents, Dublin, Higher Education and Training Awards Council.

James A. Kulik (2001). Student Ratings: Validity, Utility, and Controversy, New Directions For Istitutional Research, No. 109, Spring 2001, PP: 9-25.   

Kells, H. R. & Stenqvist, P. A. (1995). A Guide to Evaluation Process in Finish Higher Education: Policy and Practice. Helsinki: Ministry of Education.

Keshavarz, Mohsen (2011). Management Development of Internal Evaluation in the Islamic Republic of Iran(case study), Educational Research and Reviews, Vol.6(14), PP. 804-811, 12 October,2011.Avalable online at: http://www.academicJournals.org.  

Mintesberg. H. (1983). Structures in Fives: Designing Effective Organizations. Englewood Cliffs, N.J: Prentice Hall.