مقایسه نوع و میزان خشم میان نوجوانان پسر در معرض تماشای زیاد و کم فیلمهای خشن مشکین شهر
الموضوعات :
زینب خانجانی
1
(. دانشیار و عضو هیئت علمی دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.)
سیدداود حسینی‌نسب
2
(استاد و عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، تبریز، ایران.)
شیوا عظیم‌زاده
3
(کارشناس ارشد روانشناسی)
الکلمات المفتاحية: تلویزیون, خشم, خشونت, فیلم خشن,
ملخص المقالة :
هدف از پژوهش حاضر، بررسی مقایسه‌ای نوع و میزان خشم در میان نوجوانان در معرض تماشای زیاد و کم فیلمهای خشن می‌باشد. روش پژوهش حاضر بصورت غیر تجربی و از نوع علّی _ مقایسه‌ای است. جامعه آماری مورد مطالعه متشکل از کلیه پسران سال سوم دبیرستان شهرستان مشکین شهر و گروه نمونه 300 دانش آموز سال سوم دبیرستان می‌باشد که به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شده اند و به دو پرسشنامه، شامل پرسشنامۀ محقق ساختة تماشای فیلم خشن، پرسشنامه خشم حالت – صفت اسپیلبرگر پاسخ دادند. مقایسه نتایج با آزمون آماری t مستقل نشان داد که بین میانگین خشم در دو گروه از پسران در معرض تماشای کم و زیاد فیلمهایخشن تفاوت معنی دار وجود دارد. همچنین بین دو گروه در معرض تماشای زیاد و کم فیلمهای خشن در حالت خشم، صفت خشم، کنترل درون ریزی خشم و کنترل برون ریزی خشم تفاوت معنی دار بود. در حالیکه در برون ریزی و درون ریزی خشم تفاوت معنی دار بدست نیامد
ارونسون، ا. (1387). روانشناسی اجتماعی. ترجمه حسین شکر کن، (1999). تهران:انتشارات رشد.
بقایی لاکه، م. خلعتبری، ج. (1389). اثر بخشی برنامه آموزش مدیریت خشم بر کنترل و خود نظم دهی خشم و تکانشکری مادران دانش آموزان پسر مقطع ابتدایی شهر رشت. دو فصل نامه دانشکده‌های پرستاری و مامایی استان گیلان، سال 20، شماره 63، صحفات 9-1.
توسلی، غلام عباس. ، فاضلی، رضا. (1381). تأثیر پایگاه اجتماعی _ اقتصادی و رفتار والدین بر اثر بخشی خشونت تلویزیونی بر رفتار کودکان. مجلة جامعه شناسی ایران، دورة 4، شماره 3.
جوادی، فاطمه. ، سهرابی ، فرامرز. ، فلسفی نژاد، محمد رضا. ،برجعلی، احمد. (1387). بررسی تاثیر سبک مداخله (نظارت) در تماشای خشونت تلویزیونی بر پرخاشگری پسران 11-9 ساله. پژوهش و سنجش، دوره 15، شماره54.
خدایاری فرد، محمد. ، غلامعلی لواسانی، مسعود. ، اکبری زرد خانه، سعید. ، لیاقت، سمیه. (1388). استاندارد سازی سیاهه ابراز خشم صفت- حالت 2 اسپیلبرگر برای دانشجویان ایرانی توانبخشی ،دوره 11، شماره 1، بهار 89.
سیف، علی اکبر. (1388). روانشناسی پرورشی نوین. تهران: انتشارات دوران.
کارلسون، ا. ، فایلیتزن ، س .(1380). کودکان و خشونت در رسانه‌های جمعی. ترجمه مهدی شفقتی،(1999). تهران :انتشارات:مرکز تحقیقات مطالعات و سنجش برنامه ریزی صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران.
مرتضوی قمی، فاطمه.، منادی، مرتضی. (1388). بررسی مفاهیم صلح و خشونت در سینمای دفاع مقدس. اندیشه های نوین تربیتی، دوره 5، شماره 1.
نویدی ، احد. (1387). تاثیر آموزش مدیریت خشم بر مهارت های سازگاری پسران دوره متوسطه شهر تهران. مجله روانپزشکی و روانشناسی بالینی ایران. سال 14، شماره 4، زمستان 87.
Browne, p. ; Hamilton-Giachritsis, c. (2008). The influence of violent media on children and adolescents: a public-health approach. The Lancet, Volume 371, Issue 9619.
Brown, J. ; Witherspoon, E. (2002). The mass media and american adolescents health. Jounral of adolescent health, Volume 31, page 153-170.
Funk, J. ; Bechtoldt, H. ; Pasold, T. ; Baumgardner, J. (2004). Violence exposure in
real-life, video games, television, movies, And the internet: is there desensitization. Journal of Adolescence, volume 27, page, 23–39.
Gunderson, j. (2006). Impact of real life and media violence: relationship between violence exposure, aggression, Hostility and empathy. Thesis the university of Toledo.
Gunter, B. (2008). Television programming and Violence International. Encyclopedia of Violence, Peace, & Conflict, Pages 2055-2068.
hopf, w.; huber, G.; wieß, R. (2008). Media violence and youth violence: A 2 – year longitudinal study. journal of media psychology.Volume 2, pages 79-96.
Kalnin, A.; Edwards, C; Wang, Y. ; Kronen berger, W. ; Hummer, T. ; Mosier, K. ; Dunn, D.; Mathews, V. (2011). The interacting role of media violence exposure and aggressive – disruptive behavior in adolescent brain activation during an emotional stroop task. Psychiatry research: neuroimaging. Voulme 192, Issue 1, page 12-19.
Krahé, B.; Möller, I. (2011). Links between self-reported media violence exposure and teacher ratings of aggression and prosocial behavior among German adolescents. Journal of Adolescence, Voulme 34, page 279–287.
Rosenkoetter, L.; Rosenkoetter, Sh.; Acock, A. (2009). Television violence: An intervention to reduce its impact on children. Journal of Applied Developmental Psychology, volume 30, page 381–397.
Singer, M.; Slovak, K.;Frierson, T.; York, P. (2009). Viewing Preferences, Symptoms of Psychological Trauma, and Violent Behaviors Among Children Who Watch Television. Journal of the American Academy of Child & Adolescent Psychiatry, Volume 37, Issue 10.
Stephen Meyers, K. (2002).Telvision and video game violence: age differences and the combined effects of passive and interactive violent media. Thesis the Louisiana State University.
