بررسی اثربخشی معنادرمانی گروهی بر عزت نفس دانشجویان دختر خوابگاه‌های دانشگاه علوم‌پزشکی تبریزسال تحصیلی 87-86

الموضوعات :

کبری ناموران گرمی ¹ (کارشناس ارشد مشاوره)
کیانوش زهراکار ² (عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر)
صادق ملکی آوارسین ³ (عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شبستر)

تاريخ الإرسال : 11 الإثنين , رجب, 1437 تاريخ التأكيد : 11 الإثنين , رجب, 1437 تاريخ الإصدار : 23 الجمعة , ذو القعدة, 1429

الکلمات المفتاحية: معنادرمانی, عزت‌نفس, معنی‌درمانی, درمان وجودی, مشاوره‌ی گروهی, گروه‌درمانی,

ملخص المقالة :

این پژوهش به‌منظور بررسی اثربخشی معنادرمانی گروهی بر عزت‌نفس دانشجویان دختر خوابگاه‌های دانشگاه علوم‌پزشکی تبریز انجام گردید. جامعه‌ی آماری شامل کلیه‌ی دانشجویان دختر خوابگاه‌های دانشگاه علوم‌پزشکی تبریز در سال 1386 می‌باشد. نمونه‌ی اولیه به تعداد 176 نفر انتخاب شد. سپس از بین آن‌ها 24 نفر از کسانی که نمرات آن‌ها حداقل یک انحراف‌معیار کم‌تر از میانگین، در آزمون عزت‌نفس کوپراسمیت(با چهار خرده‌مقیاس تحصیلی، خانوادگی، اجتماعی و عمومی) بود، به‌طور تصادفی به‌عنوان نمونه‌ی نهایی انتخاب و با جایگزینی تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند(12 نفردرگروه آزمایش و 12 نفردر گروه گواه). بعد از اجرای پیش‌آزمون، 10 جلسه معنادرمانی گروهی مطابق برنامه‌ی تدوین شده در مورد گروه آزمایش اجرا گردید. سپس پس‌آزمون در مورد هر دو گروه اجرا شد. داده ها با آزمون t مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و نتایج تحقیق نشان داد که معنادرمانی گروهی موجب افزایش میزان عزت نفس دانشجویان دختر خوابگاه گردیده است. در خرده‌مقیاس‌ها، این روش روان‌درمانی موجب افزایش میزان عزت نفس تحصیلی شده امّا برخرده‌مقیاس‌های عزت نفس خانوادگی، اجتماعی و عمومی مؤثر نبوده است. پیشنهاد شده که روش معنادرمانی برای ارتقاء عزت‌نفس مورد استفاده قرار گیرد.

المصادر:

آبنیکی‌فرد، ز. (1382). رابطه‌ی بین عزت نفس، انگیزه‌ی پیشرفت و پیشرفت تحصیلی در دانش‌آموزان سال سوم دبیرستان شاهد تهران و مقایسه‌ی اثربخشی دو روش حل مسأله و مهارت‌های ارتباطی در افزایش عزت نفس آن‌ها. پایان‌نامه‌ی کارشناسی ارشد روان‌شناسی عمومی. دانشگاه علامه طباطبایی تهران.

اتکینسون، ر. و همکاران (1383). زمینه‌ی روان‌شناسی هیلگارد. ترجمه براهنی، م و همکاران. تهران : رشد. جلد : دوم .

ادیب، ن. (1374). بررسی اثر بخشی مشاوره‌ی گروهی بر افزایش عزت نفس نوجوانان. پایان‌نامه‌ی کارشناسی ارشد علوم تربیتی. دانشگاه علامه طباطبایی تهران.

استنهاوس، گ. (1383). کلیدهای پرورش اعتماد به نفس در کودکان و نوجوانان. ترجمه آزادمنش، ن. تهران: صابرین.

براندن، ن. (1384). روان‌شناسی عزت نفس. ترجمه قراچه داغی، م. تهران: نخستین.

بهرامی، ف. (1374). مقایسه‌ی روش‌های جرأت‌آموزی به دانش‌آموزان کم‌جرأت دبیرستانی با شیوه‌های مشاوره‌ی گروهی و فردی در شهر اصفهان. پایان‌نامه‌ی کارشناسی ارشد روان‌شناسی. دانشگاه علامه طباطبایی تهران.

بیابانگرد، ا. (1373). روش‌های افزایش عزت نفس در کودکان و نوجوانان. تهران: انجمن اولیاء و مربیان .

پوپ، آ و همکاران (1385). افزایش احترام به خود در کودکان و نوجوانان. ترجمه تجلی، پ. تهران: رشد. (1989).

پورناصح، م. (1380). بررسی رابطه‌ی بین عزت نفس وهویت‌یابی در بین دانشجویان رشته‌های علوم انسانی، پزشکی و فنی در شهر تهران. پایان‌نامه‌ی کارشناسی ارشد روان‌شناسی. دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات تهران.

جهانگیر، پ. (1383). بررسی میزان اثربخشی آموزش مهارت حل مسأله به شیوه‌ی گروهی بر افزایش عزت نفس و سلامت روان نوجوانان تحت پوشش مراکز شبانه‌روزی بهزیستی. پایان نامه کارشناسی ارشد مشاوره. دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات تهران.

حسن‌زاده، ر. (1377). بررسی رابطه‌ی عزت نفس با همرنگی در دانش‌آموزان دختر و پسر شهرستان‌های ساری. فصلنامه‌ی علوم تربیتی و روان‌شناسی. دانشگاه شهید چمران اهواز. دوره سوم. سال پنجم. شماره‌های 3و 4.

 خطیب‌زاده ، ن. (1381). بررسی رابطه‌ی بین عزت نفس و رشد اجتماعی در بین دانشجویان بومی و غیربومی دانشگاه آزاد واحد ایلام. پایان‌نامه‌ی کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی. دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران.

زارع، ن و همکاران(1386).بررسی رابطه وضعیت تحصیلی با سلامت عمومی و عزت نفس در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شیراز. فصلنامه آموزش در علوم پزشکی. دوره 7. شماره 1. صص 59-67.

سماوی، ع. (1380). بررسی اثربخشی یادگیری مشارکتی بر عزت نفس و پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان سال سوم راهنمایی تحصیلی در درس علوم اجتماعی. پایان‌نامه‌ی کارشناسی ارشد علوم تربیتی. دانشگاه شیراز.

سهرابی، ف و معتمدین ، م. (1384). بررسی مقایسه‌ای عزت نفس، بهداشت روانی، رضایت زناشویی و ابراز وجود والدین دانش‌آموزان کم‌توان ذهنی و عادی در استان آذربایجان غربی. سازمان آموزش و پرورش استان .آ.غ. پژوهشکده‌ی تعلیم و تربیت.

شارف، ر. (1381). نظریه‌های روان‌درمانی و مشاوره. ترجمه فیروزبخت، م. تهران: رسا.

شیهان ، ا. (1383). عزت نفس. ترجمه گنجی، م. تهران: ویرایش. (1998).

فرانکل، و. (1385). انسان در جستجوی معنی. ترجمه صالحیان، ن و میلانی، م. تهران : درسا.

قنبری، زهرا. (1386). بررسی اثربخشی مشاوره گروهی به شیوه معنادرمانی بر سلامت روان زنان آسیب دیده از زلزله در شهرستان زرند. پایان‌نامه‌ی کارشناسی ارشد مشاوره. دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات تهران .

کلمز، ه و همکاران. (1383). روش‌های تقویت عزت نفس نوجوانان. ترجمه علیپور، پ. مشهد: به نشر .

محمدپور، ا. (1385). ویکتورفرانکل بنیانگذار معنادرمانی. تهران : دانژه .

ملازمانی، ع. (1382). بررسی تأثیر آموزش به شیوه‌ی ایفای نقش بر بهبود تصور از خود و افزایش عزت نفس و ابراز وجود نوجوانان دختر مدارس راهنمایی منطقه‌ی یک شهر تهران. پایان ‌نامه‌ی کارشناسی ارشد مشاوره. دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات تهران.

نجفیان، ز. (1386). بررسی اثربخشی آموزش گروهی با رویکرد معنادرمانی(لوگوتراپی) بر افزایش سازگاری زنان بازنشسته شهر تهران. پایان‌نامه‌ی کارشناسی ارشد مشاوره. دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات تهران.

نیسی، ع و شهنی ییلاق، م. (1380). تأثیر آموزش ابراز وجود، عزت نفس، اضطراب اجتماعی و بهداشت روانی دانش‌آموزان پسر، مضطرب اجتماعی دبیرستان‌های شهرستان اهواز. فصلنامه علوم تربیتی و روان‌شناسی دانشگاه شهید چمران اهواز دوره‌ی سوم. سال هشتم. شماره‌ی 1و2.

 نیسی، ع و همکاران (1384). بررسی رابطه‌ی ساده و چندگانه متغیرهای عزت نفس، اضطراب عمومی، حمایت اجتماعی، ادراک مؤثر و سرسختی روان‌شناختی با اضطراب‌اجتماعی دختران دانش‌آموز پایه‌ی اول دبیرستان‌های شهرستان آبادان. فصلنامه‌ی علوم تربیتی و روان‌شناسی دانشگاه شهید چمران اهواز. دوره‌ی سوم سال دوازدهم، شماره‌ی سوم.صص 152-137.

نیک منش، ز. (1379). نقش مشاوره‌ی گروهی با روش عقلانی- عاطفی- رفتاری در تقویت اعتماد به نفس دانشجویان دانشگاه الزهرا. پایان‌نامه‌ی کارشناسی ارشد روان‌شناسی عمومی. دانشگاه الزهرا.

وست، و (1383). روان‌درمانی و معنویت. ترجمه شهیدی، ش. تهران: رشد.

هدایتی ، ن (1385). اثر بخشی مشاوره‌ی گروهی به روش معنادرمانی(فرانکل) بر کاهش ناامیدی در نوجوانان سنین بین 13 تا 18 ساله هنرستان آزادگان سقز. پایان‌نامه‌ی کارشناسی ارشد مشاوره. دانشگاه علامه طباطبایی تهران.

 

Biatny, M, klimusova, H. (2004). The personality correlates of Self- Esteem and life satisfaction. Institute of psychology.

Cooper smith, S. (1967). The antecedents of Self Esteem L.E.D. Sanfrancisco: Freeman.

Corey, G. (2000). Theory and practice in group counseling. Stamford: Thomson learning.

Fathi, H. (2007). A study on the Relationship between Self – Esteem and Acadmic Achievement of Iranian students. Thesis for MA in Education. Sains Malaysia  university.

Fried lander, L. (2007). Social support, Self – Esteem and stress as predictors of Adjustment to university among fist–year under graduates. Journal of college student Development. V48.

Jeony Sook, N. (1994). Predictors of Drug / Alchohol / Abuse and Sexual promiscuity of college students. N/A.

Lyubomirsky, S, Chris, T and Robin M.(2006). What are the differences between Happiness and Self- Esteem. Social Indicators Reasearch. V78.

Mortahan, M. (2004). The relationship between task Self- Esteem and English language achievement of non- Indian ESL learners – based in India. Ph.D. Aligarh Muslim university.

Salmela, A and Nurmi Jari, E. (2007). Self- Esteem during university studies predicts career characteristics 10years. Journal of vocational Behavior. V10.

Smith, G. (2007). Parenting effects on self – efficacy and self- esteem in late adolescence and how those factors impact adjustment to college. Philadelfia: Eestern psychological Association. Ph.

Stemplova, J and Cmarikova, A.(2004). The personality factors of the big five and Self- Esteem in existential Analysis. Trnava university.

Wimberly, C. (2006). Impact of logotherapy on at-risk African American elementary students. Doctoral dissertation. Texas Tech University.