بررسی رابطه خلوت و تحقق پایداری اجتماعی در مسکن معاصر (مورد پژوهی آپارتمان‌های مسکونی کوتاه‌مرتبه در شهر تهران)

الموضوعات :

آزاده رضایی ¹ , محمدرضا پورزرگر ² , وحید شالی امینی ³

1 - دانشجو دکتری تخصصی معماری، گروه معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی،تهران،ایران.
2 - استادیار و عضو هیئت علمی، گروه معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی ، تهران، ایران. (نویسنده مسئول) [e-mail]
3 - استادیار و عضو هیئت علمی، گروه معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی ، تهران، ایران.

تاريخ الإرسال : 18 الخميس , ذو الحجة, 1444 تاريخ التأكيد : 16 الجمعة , صفر, 1445 تاريخ الإصدار : 07 الأربعاء , صفر, 1445

الکلمات المفتاحية: خلوت, پایداری اجتماعی, آپارتمان مسکونی کوتاه مرتبه, حریم شخصی,

ملخص المقالة :

امروزه در پی رشد روز افزون جمعیت در کلانشهرها و توسعه آپارتمان‌نشینی، مساحت آپارتمان‌های مسکونی تنزل یافته است که این مهم منجر به کم توجهی معماران به شیوه خلوت‌گزینی ساکنین فضاهای سکونتی گردیده است. بر این اساس، هدف اصلی این پژوهش رابطه خلوت‌گزینی و تحقق ابعاد پایداری اجتماعی در آپارتمان‌های مسکونی کوتاه‌مرتبه در شهر تهران است. روش‌تحقیق در این پژوهش به صورت توصیفی–تحلیلی و پیمایشی می‌باشد. شیوه گردآوری داده‌ها، مبتنی بر داده‌های کتابخانه‌ای- اسنادی و پیمایشی بوده است. روش تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون T-Test، فریدمن، تحلیل عاملی و روش مدل‌سازی معادلات ساختاری می باشد. در این بخش از پژوهش از دو نرم‌افزار smartpls3 و spss20 بهره گرفته می‌شود. با استفاده از آزمون فریدمن اولویت گویه‌های بعد مشارکت، امنیت و کیفیت به ترتیب اهمیت گزارش شد؛ بر این اساس اهمیت گویه افزایش و تنوع فضاهای جمعی از بعد مشارکت به ‌عنوان رتبه نخست، گویه رعایت تناسبات و مقیاس‌ها از بعد امنیت به ‌عنوان رتبه نخست و نهایتا گویه وجود مبلمان و فضاهای انعطاف‌پذیر از بعد کیفیت عنوان رتبه نخست را به خود اختصاص گرفت. نتایج تحقیق نشان می‌دهد که سه بعد مشارکت، امنیت و کیفیت تاثیر متفاوتی بر تحقق خلوت در مسکن معاصر به منظور ارتقا کیفیت پایداری اجتماعی ایفا می‌کنند. بر این اساس بعد مشارکت بیشترین تاثیر را از منظر چگونگی خلوت‌گزینی و تحقق آن در مسکن از سوی ساکنین به منظور ارتقا پایداری اجتماعی در فضای داخلی مسکن معاصر ایفا می‌کند. در ادامه ابعاد امنیت و کیفیت به ترتیب بعد از بعد مشارکت بیشترین تاثیر بر خلوت‌گزینی ساکنین آپارتمان‌ها‌ی مسکونی کوتاه مرتبه ایفا می‌کند.