خصلت ایدئولوژیک تصاویر محمدرضا ترکی و محمدمهدی سیار در غزلیات
الموضوعات : Persian Language & Literature
1 - گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد ارومیه، دانشگاه آزاد اسلامی، ارومیه، ایران
الکلمات المفتاحية: سبک, ایدئولوژی, تصویر, غزل فارسی, محمدرضا ترکی, محمدمهدی سیار.,
ملخص المقالة :
سبک، صدای ذهن نویسنده است و آنچه بر قلم جاری میشود نمود عینی این ذهن است و هماهنگی بین ذهنیت و روساخت شعر، اصلی گریزناپذیر. شعر، خودآگاه و ناخودآگاه عرصۀ هماهنگیها و تناسبهاست. ماهیت هنر با اصل هماهنگی گره خورده است و هنر به مثابۀ یک کل، زیبایی و تأثیرش را از هماهنگی اجزایش میگیرد. بنابراین در هنر شعر میتوان هماهنگیها را در سطوح متفاوت جست. شعر، ساختاری است که فرم و محتوا هماهنگ با هم در خلق تأثیر و زیبایی عمل میکنند. هماهنگی بین زبان و محتوا، موسیقی و محتوا، تصویر و محتوا و دیگر عناصر روساختی و ژرفساختی، عنصری بنیادین در تأثیربخشی شعر است. یکی از هنریترین هماهنگیها در شعر در عرصۀ هماهنگی ذهنیت و تصویر اتفاق میافتد؛ به این شکل که تصویر، آیینۀ جهانبینی و ذهنیت شاعر و گرایش ایدئولوژیک خاص او میشود. این هماهنگی بخصوص در اشعار شاعران اندیشهمدار و ایدئولوژیک، بیشتر مشهود است. شعر پایداری نیز نمونههای بیبدیلی از این هماهنگی را عرضه کرده است. پژوهش حاضر، این هماهنگی را در شعر محمدرضا ترکی و محمد مهدی سیار مورد کاوش قرارداده و با روشی توصیفی-تحلیلی، در آشکار کردن تجلیهای این هماهنگی، کوشیده است. نتیجۀ پژوهش، نشان از خلق تناسبهای هنری در زمینۀ تصویر و ایدئولوژی در شعر این دو شاعر پایداری دارد.
