تأثیر باکتریهای محرک رشد بر شاخصهای جوانهزنی و رشد گیاهچه کنجد (Sesamum indicum L.) در شرایط تنش شوری
الموضوعات :حجت عطایی سماق 1 , مهدی عقیقی شاهوردی 2 , میلاد همتی 3 , زهرا مرادیان 4 , فرشته آزاد بخت 5
1 - کارشناسیارشد، زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شاهد تهران، ایران
2 - دانشجوی دکترای فیزیولوژی گیاهان زراعی، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شاهد تهران، ایران
3 - دانشجوی کارشناسیارشد، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شاهد تهران، ایران
4 - دانشجوی کارشناسیارشد، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شاهد تهران، ایران
5 - دانشجوی کارشناسیارشد، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شاهد تهران، ایران
الکلمات المفتاحية: سودوموناس, کنجد, بیوپرایمینگ, بنیه بذر, باسیلوس سابتیلیس,
ملخص المقالة :
به منظور بررسی تأثیر بیوپرایمینگ بر جوانهزنی و رشد گیاهچه کنجد در شرایط تنش شوری آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه شاهد در سال 1395 انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل بیوپرایمینگ در سه سطح عدم پرایمینگ (به عنوان شاهد)، باسیلوس سابتیلیسوسدوموناس فلورسنسو تنش شوری در چهار سطح صفر، 3، 6 و9 دسیزیمنس بر متر بودند. نتایج نشان داد صفات مورد بررسی از جمله درصد جوانهزنی، سرعت جوانهزنی، ارزش جوانهزنی، متوسط زمان جوانهزنی، سرعت جوانهزنی روزانه، متوسط جوانهزنی روزانه، شاخص طولی قدرت گیاهچه، طول ساقهچه، ریشهچه و گیاهچه، نسبت طول ریشهچه به ساقهچه و وزن خشک گیاهچه به طور معنیداری تحت تأثیر شوری قرار گرفت. تأثیر باکتریهای محرک رشد با وجود اینکه تا حدی سبب کاهش میانگین مدت زمان جوانهزنی گردید ولی از لحاظ آماری معنیدار نبود. همچنین اثر متقابل شوری و باکتری بر سرعت جوانهزنی و میانگین مدت زمان جوانهزنی معنیدار شد. با افزایش شوری میانگین صفات درصد جوانهزنی، ارزش جوانهزنی، شاخص طولی قدرت گیاهچه، طول ریشهچه و گیاهچه کاهش معنیداری نشان دادند. برشدهی اثر متقابل صفات سرعت جوانهزنی و متوسط زمان جوانهزنی نشان داد که سطوح عدم تلقیح و تلقیح با باکتری سدوموناس در سطوح مختلف شوری معنیدار بود. به طور کلی بذر گیاه کنجد نسبت به شوری مقاومت خوبی در مرحله جوانهزنی از خود نشان داد و کاربرد باکتری سدوموناس فلورسنستوانست سرعت جوانهزنی بذر را افزایش و زمان لازم برای جوانهزنی را در شرایط تنش بالا کاهش دهد.