افزایش حضورپذیری در فضاهای شهری با رویکرد همساختی رفتار و محیط کالبدی (نمونه موردی: میدان انقلاب شهر اصفهان)
الموضوعات : آمایش محیط
حسن دلاکه
1
((دانشجوی کارشناسی ارشد طراحی شهری، دانشگاه هنر اصفهان، اصفهان، ایران))
مصطفی بهزادفر
2
((استاد طراحی شهری، دانشگاه علم و صنعت، گروه شهرسازی، تهران، ایران))
محمود قلعه نویی
3
((دکترای طراحی شهری، دانشیار دانشگاه هنر اصفهان، گروه شهرسازی))
آمنه بختیار
4
((استادیار گروه شهرسازی. دانشگاه هنر اصفهان))
الکلمات المفتاحية: فضای شهری, حضورپذیری, محیط کالبدی, همساختی رفتار, میدان انقلاب اصفهان,
ملخص المقالة :
نیاز مردم به مکانهایی برای تعاملات اجتماعی و رفع نیازهای روانی یکی از ملزومات زندگی شهری میباشد. با درک چگونگی ارتباط محیط و الگوهای رفتاری (همساختی) میتوان معماران و طراحان شهری را در جهت طراحی فضاهای مناسب یاری نمود. بدینمنظور میدان انقلاب اصفهان بهعنوان گره متصلکننده دو عنصر تاریخی سیوسهپل و محور چهارباغ در حاشیه زایندهرود، به عنوان نمونه موردی انتخاب شده است. روش تحقیق در این پژوهش، استفاده از روشهای کمی و کیفی به صورت توأمان میباشد. در بررسی محدوده موردنظر از تکنیکهای مشاهده میدانی، عکاسی، و پرسشنامه برای شناخت محدوده و از روش دلفی و نرمافزار SPSS برای تحلیل و ارزیابی معیارها و شاخصها استفاده شده است. نتایج نشان میدهد که چهار عامل (تعاملات اجتماعی، سیمای محیط (تصویر ذهنی)، تسهیلات و تجهیزات محیطی و کارکرد فضا) در شکلگیری قرارگاههای رفتاری مؤثرند. بر اساس تحلیلهای انجام شده شاخصهای تنوع فعالیتی و فعالیتهای جاذب، سهولت دسترسی به فضا، امکان نشستن و گفتگو، تنوع بهرهبرداران و دلبازی به ترتیب با امتیاز 0909/0، 0866/0، 0823/0، 0799/0 و 0736/0 بیشترین میزان تأثیر بر همساختی رفتار و محیط کالبدی دارند.
_||_