بررسی و تبیین سازوکارهای تحلیل روابط بین سازمانی در بهسازی و نوسازی نواحی دچار افت شهری(نمونه موردی: محله قائمیه شهر اصفهان)
الموضوعات :سمیرا شاهین 1 , داریوش مرادی چادگانی 2
1 - دانشجوی دکتری شهرسازی، گروه شهرسازی، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
2 - استادیار گروه شهرسازی، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر اصفهان، اصفهان، ایران
الکلمات المفتاحية: روابط بین سازمانی, بهسازی و نوسازی شهری, تحلیل ذینفعان, عوامل سببی, عوامل زمینهای.,
ملخص المقالة :
در ساختار مدیریت شهری، توسعه تعاملات و ارتباطات درون و بین سازمانی، به ارتقاء عملکرد سازمانی میانجامد و راهکاری برای گشودن ناکارآمدیهای مدیریت شهری، برآمده از گوناگونی سازمانها و ناهماهنگیهای بین سازمانی در جهت پاسخ به مشکلات و چالشهای شهری است. از همین رو، در یک سیستم مدیریت شهری، تحلیل روابط بین سازمانی در راستای دستیابی به هماهنگی و توسعه ارتباطات بین سازمانی و تحقق اهداف توسعه شهری و سازمانی ضرورت دارد. هدف این مقاله دستیابی به سازوکارهای تحلیل روابط بین سازمانی شامل عوامل مؤثر بر شکلگیری و دگرگونی روابط بین سازمانی، رهیافتهای پشتیبان تحلیل این روابط، گونهبندی آنها و در نهایت معرفی سازوکارهای هدایت و کنترل روابط بین سازمانی در راستای افزایش هماهنگی بین سازمانی و تسهیل فرآیند تحقق اهداف بهسازی و نوسازی بافت ناکارآمد محله قائمیه واقع در منطقه 13 شهر اصفهان میباشد و به این منظور از فنون تحليل ذينفعان برپاية ماتريس قدرت-نفوذ، تحليل عوامل سببي و زمينهاي مؤثر در شکلگیری و دگرگونی روابط بين سازماني و تحلیل سازوکارهای هدایت و کنترل روابط بین سازمانی بر پایه ماتریس قدرت- اعتماد بهره گرفته شد.
