ساختار و قالب شعر محلی عربی خوزستان
الموضوعات :علی افضلی 1 , لیلی عباسی منتظری 2
1 - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد دزفول
2 - دانش آموخته کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد واحد یاسوج
الکلمات المفتاحية: شعر عربی خوزستان, ساختار و قالب شعر, شعر محلی عربی,
ملخص المقالة :
ایران سرزمینی است متشکل ازقومیت های مختلف که هر یک اداب خاص خود را دارد و در عین پایبندی به فرهنگ بومی، در چهار چوب فرهنگ ملی،ملت واحدی را می سازند. ماندگارترین و موثرترین و مطلوب ترین هنر متداول در میان مردم عرب خوزستان، هنر شعر است. شعر سرایی در میان ایشان بسیار رواج دارد. و علاوه بر انواع شعرهای فصیح، انواع شعرهای عامی و محلی همچون ابوذیه،میمر، هوسه، موال، نعی، چوبیه، حدو، رکبان، دارمی، نایل، دل اللول، و غیره، همواره همدم و رفیق سفر و حضر مردمان عرب خوزستان است. در این مقاله پس از مقدمه ای کوتاه و تاریخی درباره اعرابخوزستان، درباره ی سابقه شعر عربی در این منطقه بیان و ساخنار و قالب معروفترین انواع شعر عربی محلی با ذکر نمونه، بحث می شود.
- ابن‌معصوم (1963). سلافة العصرفی محاسن الشعراء بکل مصر، قطر: مطبعة علی‌بن‌علی.
- بحرانی، یوسف (1961). الکشکول، کربلاء: مؤسسۀ مطبعة‌الاعلمی.
- پورعباسی، عباس (1379). «نگاهی به شعر عربی شیعه در خوزستان»، مجلۀ دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران، صص73-86.
- ربیعی، عبدالعظیم (1419ق). دیوان شعر، ط4.
- سکرانی، عادل (1385). گزیده‌هایی از شعر عادل سکرانی، ج۱، انتشارات شادگان.
- سکرانی، عادل (1389). گزیده‌هایی از شعر عادل سکرانی، ج۲، انتشارات شادگان.
- سکرانی، فاضل(1377). دیوان سکرانی، انتشارات شهید.
- عزیزی بنی‌طرف، یوسف (1372). قبایل و عشایر عرب خوزستان، تهران: نشر مهدی.
- غریفـی، علی‌بن‌عدنان (1404ق). الدّیوان، جمع و إعداد علی العدنانـی الغریفـی، قم: سیدالشّهداء.
- موسوی، ابن‌معتوق شهاب‌الدین (1885). دیوان، سعید‌الشرتونی، بیروت: المطبعة الادبیة.
