تحلیل قصه های رایج در گویش لکی بر مبنای الگوی ولادیمیر پروپ
الموضوعات :
1 - استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه لرستان
الکلمات المفتاحية: قصه, شخصیت, خویشکاری, قصۀ پریان,
ملخص المقالة :
این مقاله، ابتدا به تعریف قصه، سابقۀ قصه، ساختار قصه و طبقهبندی قصهها میپردازد و سپس دیدگاههای ولادیمیر پروپ، قصهشناس مشهور روسی و 31 خویشکاری که او از صد قصۀ رایج در روسیه (قصۀ پریان) استخراج کرده است، همراه با شخصیتهای اصلی قصه و حوزۀ خویشکاریهای آنها نقل میکند. در ادامه، ناهماهنگی الگوی پروپ را با قصههای رایج در گویش یا لهجۀ لکی شرح میدهد و نمونههایی از آن قصهها را ذکر میکند که در حوزههای مختلفی از خویشکاریها و شخصیتهای اصلی قصه با الگوی پروپ در تضاد است.
. الول ساتن و لارنس پل (1376). قصههای مشدیگلینخانم، چ2، تهران: مرکز.
2. انجوی شیرازی، سیدابوالقاسم (1382). گل به صنوبر چه کرد: قصههای ایرانی، چ3، تهران: امیرکبیر.
3. برونو، بتلهایم (1381)، افسون افسانهها، ترجمۀ اختر شریعتزاده، تهران: هرمس.
4. برونو، بتلهایم (1384). کودکان به قصه نیاز دارند، ترجمۀ کمال بهروزکیا، تهران: افکار.
5. پروپ، ولادیمیر (1368). ریختشناسی قصههای پریان، ترجمة فریدون بدرهای، تهران: توس.
6. پروپ، ولادیمیر (1371). ریشههای تاریخی قصههای پریان، ترجمۀ فریدون بدرهای، تهران: توس.
7. حسینی، محمد (1382). ریختشناسی قصههای قرآن: بازخوانش دوازده قصه قرآنی، تهران: ققنوس.
8. حیدری، علی (1389). ریختشناسی قصههای رایج در لکی.
9. شمیسا، سیروس (1374). انواع ادبی، چ3، تهران: فردوس.
10. لوفلر دلاشو، مارگریت (1366). زبان رمزی قصههای پریوار، ترجمة جلال ستاری، تهران: توس.
11. مارتسولف، اولریش (1388). طبقهبندی قصههای ایرانی، ترجمة کیکاوس جهانداری، چ8، تهران: سروش.
12. میرصادقی، جمال. (1382)، عناصر داستان، چ4، تهران: سخن.