ﺗﺤﻠﯿﻞ راﻫﺒﺮدی ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺻﻨﻌﺖ ﮔﺮدﺷﮕﺮی روﺳﺘﺎﯾﯽ در ﺷﺮاﯾﻂ اﻗﺘﺼﺎد اﯾﺮان

الموضوعات :

سعید سرگزی ¹ (دانشگاه ازاد واحد الیگودرز)
داریوش حسنوند ² (ﮔﺮوه اﻗﺘﺼﺎد،داﻧﺸﮑﺪه اﻗﺘﺼﺎد ﻟﺮﺳﺘﺎن داﻧﺸﮕﺎه ﻟﺮﺳﺘﺎن و ﻣﺪرس داﻧﺸﮕﺎه آزاد واﺣﺪ اﻟﯿﮕﻮدرز)
حمید اسایش ³ (اﺳﺘﺎدﯾﺎر ﮔﺮوه اﻗﺘﺼﺎد داﻧﺸﮕﺎه آﯾﺖ اﷲ اﻟﻌﻈﻤﯽ ﺑﺮوﺟﺮدی و ﻣﺪرس داﻧﺸﮕﺎه آزاد واﺣﺪ اﻟﯿﮕﻮدر)

تاريخ الإرسال : 25 الأحد , محرم, 1442 تاريخ التأكيد : 02 الإثنين , ربيع الأول, 1442 تاريخ الإصدار : 06 السبت , ربيع الثاني, 1442

الکلمات المفتاحية: اقتصاد توریسم, ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﯾﺰی اﺳﺘﺮاﺗﮋﯾﮏ, ﻣﺎﺗﺮﯾﺲ ﺳﻮات,

ملخص المقالة :

ﭼﮑﯿﺪه ﮔﺮدﺷﮕﺮی و اﻗﺘﺼﺎد ﮔﺮدﺷﮕﺮی در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ، در ﺣﺎل ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺷﺪن ﺑﻪ ﯾﮑـﯽ از ارﮐـﺎن اﺻـﻠﯽ اﻗﺘﺼـﺎد ﺗﺠـﺎری ﺟﻬـﺎن اﺳـﺖ و ﺑﺴﯿﺎری از ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﯾﺰان و ﺳﯿﺎﺳﺘﮕﺬاران ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻧﯿﺰ از ﺻﻨﻌﺖ ﮔﺮدﺷﮕﺮی ﺑﻪ ﻋﻨﻮان رﮐﻦ اﺻﻠﯽ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﭘﺎﯾﺪار ﯾﺎد ﻣﯽﮐﻨﻨـﺪ . در اﯾـﻦ راﺳﺘﺎ، ﺻﻨﻌﺖ ﮔﺮدﺷﮕﺮی روﺳﺘﺎﯾﯽ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮏ راﻫﺒﺮد ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺎ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﯾﺰی اﺻﻮﻟﯽ و ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ ﻣﺰﯾـﺖ ﻫـ ﺎ و ﻣﺤـ ﺪودﯾﺖﻫـﺎی ﮔﺮدﺷﮕﺮی روﺳﺘﺎﯾﯽ، ﻧﻘﺶ ﻣﻮﺛﺮی در ﺗﻮﺳﻌﻪ و ﺗﻨﻮع ﺑﺨﺸﯽ ﺑﻪ اﻗﺘﺼﺎد ﻣﻨﻄﻘﻪای ﺑﺮﻋﻬﺪه داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. ﻫﺪف از اﯾﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺗﺤﻠﯿـﻞ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺻﻨﻌﺖ ﮔﺮدﺷﮕﺮی و اراﺋﻪ راﻫﺒﺮدﻫﺎی ﻣﻨﺎﺳﺐ در ﺷﺮاﯾﻂ اﻗﺘﺼﺎدی اﯾﺮان اﺳﺖ. ﺑﺎ آﮔﺎﻫﯽ از ﺷﺮاﯾﻂ ﺻـﻨﻌﺖ ﮔﺮدﺷـﮕﺮی در اﯾﺮان ﻣﯽﺗﻮان ﺑﻪ ﻣﺎﻫﯿﺖ ﺗﺤﻮﻻت و ﺗﻮﺳﻌﻪ اﯾﻦ ﺻﻨﻌﺖ در ﺷﺮاﯾﻂ اﻗﺘﺼﺎدی ﮐﺸﻮر ﭘﯽ ﺑﺮد. ﺑﺮ اﯾﻦ اﺳﺎس، ﺳﻌﯽ ﺷـﺪه ﺑﺎﺗﻮﺟـﻪ ﺑـﻪ ﻗﺎﺑﻠﯿﺖﻫﺎی ﺑﺎﻟﻘﻮه درزﻣﯿﻨﻪ ﮔﺮدﺷﮕﺮی در اﯾﺮان، ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از آﻣﺎر ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ و اﺑﺰارﻫﺎﯾﯽ ﻫﻤﭽﻮن ﻣﺎﺗﺮﯾﺲ ارزﯾﺎﺑﯽ ﻋﻮاﻣﻞ داﺧﻠﯽ و و ﻣﺎﺗﺮﯾﺲ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﯾﺰی اﺳﺘﺮاﺗﮋﯾﮏ ﮐﻤﯽ، ﺻﻨﻌﺖ ﮔﺮدﺷﮕﺮی روﺳﺘﺎﯾﯽ در اﯾـﺮان را ﻣـﻮرد ﺑﺮرﺳـﯽ ﻗـﺮار SWOTﺧﺎرﺟﯽ، ﻣﺎﺗﺮﯾﺲ داده و ﺟﻬﺖ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻫﺮﭼﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ آن راﻫﮑﺎرﻫﺎی ﻣﻨﺎﺳﺐ اراﺋﻪ ﺷﻮد .ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﺻـﻨﻌﺖ ﮔﺮدﺷـﮕﺮی ، اﯾﻦ ﺻﻨﻌﺖ در ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﺗﻬﺎﺟﻤﯽ ﺿﻌﯿﻒ ﻗﺮاردارد. از اﯾـﻦ رو، ﻣﻤﮑـﻦ اﺳـﺖ در آﯾﻨـﺪه ﺑـﻪ ﺳـﻤﺖ SPACE روﺳﺘﺎﯾﯽ در ﻣﺎﺗﺮﯾﺲ اﺳﺘﺮاﺗﮋی ﻣﺤﺎﻓﻈﻪﮐﺎراﻧﻪ ﻧﯿﺰ ﺣﺮﮐﺖ ﮐﻨﺪ.

المصادر:

1. بهرامی، رحمت­الله. حبیبی، کیومرث. قادری، رضا. (۱۳۹۰). برنامه­ریزی استراتژیک توسعه گردشگری روستایی (مطالعه موردی: مناطق روستایی استان کردستان)، دو فصلنامه پژوهش­های بوم­شناسی شهری سال دوم، شماره سوم، بهار و تابستان ۱۳۹۰، صص ۷۴-۶۱.


2. پاپلی یزدی، محمدحسین؛ سقایی، مهدی. (1385) گردشگری(ماهیت ومفاهیم)، انتشارات سمت، تهران.


3. حاجی­نژاد، علی. پایدار، ابوذر. باقری، فاطمه. عبدی، ناصر. (۱۳۹۴). تدوین برنامه راهبردی توسعه گردشگری روستایی ایران، فصلنامه سیاست­های راهبردی و کلان، سال دوم، شماره هشتم، زمستان ۱۳۹۴، صص ۱۳۵-۱۱۱.


4. حیدری چیانه، رحیم. (1383) ارزیابی برنامه­ریزی صنعت توریسم در ایران، پایان نامه دکتری تخصصی در رشته جغرافیا و برنامه­ریزی شهری، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی گروه جغرافیا و برنامه­ریزی شهری.


5. قدمی، مصطفی؛ تولایی، سیمین؛ فاطمی، سیدمحمدمهدی. (1389) ارزیابی استراتژیک قابلیت­های توسعه گردشگری: مطالعه موردی شهر فریدونکنار، نشریه تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی، جلد 16، شماره 19، صص 128-111.


6. کاظمی،م. (1385) مدیریت گردشگری، انتشارات سمت، تهران، چاپ اول.


7. کرمی­دهکردی، مهدی؛ میرک­زاده، علی­اصغر؛ غیاثوندغیاثی، فرشته. (1391) تحلیل عوامل مؤثر بر توسعه گردشگری روستایی از دیدگاه روستاییان استان چهارمحال و بختیاری، مجله جغرافیا و برنامه­ریزی محیطی، سال 23، پیاپی 45، شماره 1. صص 112-99.


8. مدهوشی، مهرداد؛ ناصرپور، نادر. (1382) ارزیابی موانع توسعه صنعت گردشگری در استان لرستان، پژوهشنامه بازرگانی، شماره 28، صص 58-25.


9. موسی­وند، جعفر. محمودی، سیدمهدی. چراغی، رامین. (۱۳۹۲). توسعه گردشگری روستایی در راستای توسعه پایدار (نمونه مورد مطالعه: روستای سورین شهرستان بانه)، جغرافیایی فضای گردشگری، پاییز 1392، دوره 2، شماره 8، صص ۹۷-۸۱.


10. Brent Ritchie J.R., Carlos Mario Amaya Molinar, and Douglas C. Frechtling, (2013) Impacts of the World Recession and Economic Crisis on Tourism: North America, Journal of Travel Research, 49(1) 5–15.


11. De la Torre, M. Genoveva Millán Vázquez, Trechera Herreros, Jose Luis & Morales Fernández, Emilio. (2012), Rural Tourism as an Alternative to the Development for Rural Areas and the Creation of Employment, International Journal of Humanities and Social Science, Vol. 2 No. 20, 162-175.


12. Hall, M.C. (2000) Tourism Planning, Policies, Processes and relationships, Pearson Education, Harlow.


13. Kim, MJ-Kyund. (2005), Determinants of Rural Tourism and Modeling Rural Tourism Demand in Korea, Journal of cleaner production, vol. 3, No. 9, Pp. 1-


14. Szabo, Bernadett. (2005). Rural tourism as alternative income source for rural areas along the hortobagy, Center For International Research, World Development, Vol20, No 11.