بررسی اتنوبوتانی گیاهان دارویی شهرستان سیرجان استان کرمان
Subject Areas : Journal of Medicinal Herbs, "J. Med Herb" (Formerly known as Journal of Herbal Drugs or J. Herb Drug)فریبا شریفی فر 1 , عابد کوهپایه 2 , محمد مهدی متقی 3 , آرزو امیرخسروی 4 , الهام پور محسنی نسب 5 , منصوره خداشناس 6
1 - دانشیار گروه فارماکوگنوزی دانشکده ی داروسازی دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران؛
2 - عضو باشگاه پژوهشگران جوان دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمان، کرمان، ایران
3 - استادیار دانشکده ی شیمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمان، کرمان، ایران
4 - دانشجوی کارشناسی ارشد سیستماتیک دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز، شیراز، ایران
5 - دانش آموخته ی دانشکده ی دامپزشکی دانشگاه چمران اهواز، اهواز، ایران ؛
6 - کارشناس مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان کرمان، کرمان، ایران؛
Keywords: گیاهان دارویی, اتنوبوتانی, طب سنتی, داروسازی سنتی,
Abstract :
مقدمه و هدف: با توجه به اینکه اطلاعات سنتی دربارهی گیاهان، اساس تولید محصولات و داروهای طبیعی طبی جدید است و افراد سالخورده و مسن شهرهای باستانی، دارای اطلاعات مفیدی دربارهی خواص دارویی این گیاهان هستند و با مرگ این افراد، بخشی از این دانش سنتی، به سرعت نابود میشود، بنابراین به نظر میرسد که ثبت و ضبط این اطلاعات بسیار ضروری باشد. هدف از این تحقیق، بررسی و پژوهش در مورد اتنوبوتانی گیاهان دارویی مردمان بومی شهرستان سیرجان است تا از این طریق بتوانیم با آداب، رسوم و نحوهی استفاده از گیاهان دارویی در این منطقه آشنا شویم.مواد و روش ها: در این تحقیق، ابتدا منطقهی مورد بررسی، توسط نقشههای جغرافیایی به بخشهای مختلفی تقسیم و سپس با استفاده از پرسشنامهی تهیه شده، اطلاعات افراد بومی منطقه در زمینهی استفاده از گیاهان دارویی، از قبیل موارد مصرف، نحوهی استفاده و قسمت مورد استفادهی گیاهان جمعآوری گردید. بعد از آن، گیاهان روییدهشده در مناطق مختلف، جمعآوری گردید و پس از خشککردن و تهیهی نمونه هرباریوم آنها، برای شناسایی به دانشکدهی داروسازی دانشگاه علوم پزشکی کرمان منتقل شدند.نتایج و بحث: در نهایت 79 گونهی گیاه دارویی از مناطق مختلف سیرجان جمع آوری و پس از شناسایی نمونهها اطلاعات مربوط به هر یک از این گیاهان، ثبت گردید. به دلیل تفاوت فرهنگ استفاده از گیاهان دارویی در بین مردم بومی منطقهی سیرجان با سایر مناطق کشور و تفاوت در موارد استفادهی گیاهان مختلف و وجود برخی گیاهان خاص در این منطقه، نتایج قابل توجهی در زمینهی دانش بومی مردمان این منطقه در استفاده از گیاهان دارویی به دست آمد.توصیه کاربردی /صنعتی: با توجه به بالا بودن اهمیت گیاهان دارویی منطقهی سیرجان، نتایج این تحقیق و پژوهشهای علمی آن، میتواند زمینههای مناسبی را برای استفادهی بهتر و علمیتر از گیاهان دارویی برای تولید فرآوردههایی با اثر بخشی بیشتر و مضرات کمتر، فراهم آورد.
Anyinam, C. 1995. Ecology and ethnomedicine: exploring links between current environmental crisis and indigenous medical practices. Soc Sci Med, 4: 321–329.
Chevallier, A. 2004. Translated by Abbas Rezadeh. The encyclopedia of medicinal plants. Published by Vesal. pp: 284-286.
Daftare-Nashre-Farhange-Eslami. 2002. Vol I. pp. 173, 197. Vol III. pp. 323, 324, 284. Vol II. pp. 129, 92. Vol VIII. pp. 23. Tehran, Iran.
Emami, A. 2003. Painted dictionary of medicinal plants. Research Center of Materia Medica, Shahid Beheshti University of Medical Sciences. No. 14, pp: 266, 168. Tehran, Iran.
Fleming, T. 1998. PDR for Herbal Medicinals, medical economics company montvale. New Jersey. pp: 852-853, 926-927, 933-932, 956-959, 1184-1185, 896, 1099.
Heinrich, M. 2000. Ethnobotany and its role in drug development. Phytother Res, 14: 479–488.
Iranian Herbal Pharmacopoeia. Ministry of Health and Medical Education Deputy Ministry for food and Drug. 2002. Vol I. pp: 108, 110, 111, 112, 114, 120. Vol II. pp: 180, 764, 514. Tehran, Iran.
Lev, E. and Amar, Z. 2000. Ethnopharamcological survey of traditional drugs sold in Israel at the end of 20th century. J. Ethnopharmacol, 72: 191–205.
Mozaffarian, V. 1996. Dictionary of plant names. Farhang Moaser Publishers. Tehran. Iran.1996. pp: 40, 116, 150, 162, 172, 192, 234, 462, 309, 317,339, 344, 345, 478, 523, 548, 591. Tehran, Iran.
Mozaffarian V. 2003. Trees and shrubs of Iran. Farhang Moaser Publisher. pp. 679, 706, 720. Tehran, Iran.
Omidbaigi, R. 2000. Approaches to production and processing of medicinal plants. Behnashr publication. Tehran. Vol II. pp. 85, 188. Tehran, Iran.
Ray, A. B., Sarma, B. K. and Singh, U. P. 2004. Medicinal properties of plants. Antifungal, antibacterial and antiviral activities. International Book Distributing co. pp. 545.
Rechinger, K. H. 1963-1988. Flora Iranica. Vol: 1-173, Akademische Druckund. Verlagsanstalt Graz-Austria.
Salehi Surmaghi, M. H., Aynehchi, Y., Amin, G. and Mahmoodi, Z. 1992. Survey of Iranian plants for saponins, alkaloids, flavonoids and tan-nins. IV. Daru 2, 281–291. Tehran, Iran.
Valnet, J. 2002. Phytothrapy treatment the diseases with plants. Translated by Ahmad Emami & Mohamad Reza Shams Ardekani, Nasim Nekowie Naini. Rahe-Kamal. Vol I. pp. 272, 307, 308, 250. Vol II. pp. 11, 12, 250, 852.
Valanet, J. 1997. Translated by Saed Zaman. Medicinal Plants. Methods of cultivation, taking and coloring description of 256 plants. pp. 219, 229, 288.
Velasco, L. and Goffman, F. D. 1999. Chemotaxonomic significance of fatty acids and tocopherols in Boraginaceae. Phytochem, 52: 423-426.
Zargari, A. 1997. Medicinal Plants. Vol. IV. pp. 82, 69, 91, 92, 113, 123, 224, 225. Vol III. pp. 222, 223, Vol II. pp. 170.