تأثیر عصاره ی متانولی درمنه کوهی (Artemisia aucheri Boiss. ) بر بهبود زخم های پوستی ایجاد شده با انگل لیشمانیا ماژور در Balb/c
Subject Areas : Journal of Medicinal Herbs, "J. Med Herb" (Formerly known as Journal of Herbal Drugs or J. Herb Drug)معصومه رستمی 1 , حسین نهروانیان 2 , مهین فرهمند 3 , هاجر ضیایی 4 , مهدی شریف 5 , فاطمه صغری مقصودلو راد 6
1 - گروه انگل شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان، ایران
2 - بخش انگل شناسی، انستیتو پاستور ، تهران. ایران؛
3 - بخش انگل شناسی، انستیتو پاستور ، تهران. ایران؛
4 - گروه انگل شناسی، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری. ایران
5 - گروه انگل شناسی، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری. ایران
6 - گروه انگل شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان، ایران
Keywords: آرتمیزینین, درمنه کوهی, سالک,
Abstract :
مقدمه و هدف: تحقیقات متعددی بر روی خواص ضد میکروبی گیاه درمنه Artemisia aucheri انجام شده است. با توجه به شیوع لیشمانیوز جلدی در مناطق مختلف جهان و ایران و نظر به اینکه ترکیبات پنج ظرفیتی آنتی موان که برای درمان این بیماری به کار می رود دارای عوارض جانبی متعددی می باشد، استفاده از گیاهان دارویی مورد تأکید قرار گرفته است. این تحقیق به منظور بررسی تأثیر عصاره متانولی گیاه دارویی درمنه کوهیبر روی زخم های حاصل از لیشمانیا ماژور در موش آزمایشگاهی نژاد Balb/cانجام گرفت. روش تحقیق: در این بررسی موشها به 5 دسته (در هر دسته 5 سر) شامل گروه شاهد سالم، گروه شاهد آلوده، گروه دریافت کننده گلوکانتیم، گروه دریافت کننده عصاره گیاهی و گروه دریافت کننده سرم فیزیولوژی تقسیم شدند. به تمامی گروه ها به جز گروه شاهد سالم، به میزان 2×106 از پروماستیگوت های انگل گونه لیشمانیا ماژور MRHO/IR/75/ER به صورت زیر جلدی در قسمت قاعده دم تزریق گردید. پس از ایجاد زخم، ابعاد زخم هر هفته در طی دوره درمان اندازه گیری شد. در پایان دوره، تمامی موشها با در نظر گرفتن ملاحظات اخلاقی از بین رفتند و اندامهای داخلی آنها از جمله کبد، طحال و غدد لنفاوی جدا گردید و گسترشهای تهیه شده از آنها از نظر میزان تأثیر عصاره گیاهی بر میزان انگل مورد بررسی قرار گرفت. نتایج و بحث: عصاره گیاهی مورد نظر می تواند بر روی اندازه زخم، شدت عفونت در ضایعه و همچنین احشایی شدن انگل تأثیر مطلوب بگذارد. این مطالعه برای اولین بار احشایی شدن انگل لیشمانیا ماژور را در موش Balb/c گزارش میکند. در طی این مطالعه عوارض جانبی در گروه تحت درمان با عصاره گیاهی مشاهده نشد. گسترش های بهدست آمده از اندامهای طحال، کبد و غدد لنفاوی نشان دهنده کاهش بار انگل در این اندامها می باشد. عصاره متانولی گیاه درمنه کوهی در مقایسه با گلوکانتیم به عنوان داروی انتخابی درمان لیشمانیا، در مدل لیشمانیوز موشی بسیار موثرتر بود. بنابراین این ترکیب میتواند به عنوان یک جانشین مناسب گلوکانتیم در درمان لیشمانیوز در انسان و حیوان معرفی گردد. توصیه کاربردی/ صنعتی: تأثیر ترکیب گیاهی مورد نظر جهت درمان زخم سالک بیشتر از داروی گلوکانتیم بود. لذا این تحقیق به عنوان یک گام در معرفی خواص این گیاه آن را به عنوان یک ترکیب مناسب جایگزین داروی گلوکانتیم در درمان لیشمانیوز پوستی مطرح می نماید
ابرسجی، ق.ع. و اکبرپور، ح. 1387. بررسی ارزش علوفه ای و دارویی درمنه کوهی (Artemisia aucheri Boiss.) در استان گلستان. مقالات گیاهان دارویی، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان گلستان. گرگان.
امین، غ.ر. 1387. متداولترین گیاهان دارویی سنتی ایران. دانشگاه علوم پزشکی ایران، دانشکده داروسازی. تهران. 300 صفحه.
آیت الهی،س.ع.، کمیلی زاده، ح. و روستاییان، ع. 1378. روغنهای اسانسی گونه هایی از آرتمیزیای بومی ایران. فصلنامه پژوهشی پژوهنده، 15: 315-.319
صائبی، ا. 1367. بیماریهای انگلی در ایران. چاپ چهارم. انتشارات روزبهان. 265 صفحه.
صائبی، ا. 1384. بیماریهای انگلی در ایران (تک یاختگان). چاپ چهارم. انتشارات آییژ. تهران. 325 صفحه.
محبعلی، م. 1375. بیماریهای مشترک بین انسان و حیوان. چاپ اول. انتشارات نشر نادی. تهران. 128 صفحه.
میرحیدر، ح. 1380. معارف گیاهی (کاربرد گیاهان و پیشگیری و درمان بیماریها). چاپ سوم. انتشارات دفتر نشر فرهنگ اسلامی. تهران. 162 صفحه.
Dinani, N.J., Asgary, A., Madani, H., Naderi, G. and Mahzoni, P. 2010. Hypocholesterolemic and antiatherosclerotic effect of Artemisia aucheri in hypercholesterolemic rabbits. Pakistan Journal of Pharmaceutical Sciences, 23: 321-325.
Farzaneh, M., Ahmadzadeh, M., Hadian, J. and Tehrani, A. S. 2006. Chemical composition and antifungal activity of the essential oils of three species of Artemisia on some soil-borne phytopathogens. Communications in Agricultural and Applied Biological Sciences, 71: 1327-1333.
Francis, E. G., Julius, P. and Kreier. D. W. 1999. Parasitology. Oxford University Press, Ninth Edition.
Giao, P., Binh, T., Kager, P., Long, H., Van Thang, N., Van Nam, N. et al. 2001. Artemisinin for treatment of uncomplicated falciparum malaria: is there a place for monotherapy? The American Journal of Tropical Medicine and Hygiene, 65: 690-695.
Han, J., Zhao, Y.L., Shan, L.M., Huang, F.J. and Xiao, X.H. 2005. An experiment on standardized cell culture assay in assessing the activities of composite Artemisia capillaris tablets against hepatitis B virus replication in vitro. Chinese Journal of Integrative Medicine, 11: 54-56.
Negahbana, M., Moharramipoura, S. and Sefidkon, F. 2006. Fumigant toxicity of essential oil from Artemisia sieberi Besser. against three stored-product insects. Journal of Stored Products Research, 11 (165): 1-10.
Sadeghi Fard, H. and Zareian, P. 2008. Survey on analgesic effect of hydro-alcoholic extract of Artemisia aucheri in two models of acute and chronic pain. Journal Kurdistan University Medical Sciences, 13: 30-36.
Sharif, M. Zaei, H. Azadbakht, M. Daryani, A. Ebadattalab, A. and Rostami, M. 2006. Effect of methanolic extracts of Artemisia aucheri and Camellia sinensis on Leishmania major (In Vitro). Turkish Journal of Medical Sciences, 36: 365-369.
Willcox, M., Rasoanaivo, P., Sharma, V.P. and Bodeker, G. 2004. Comment on: Randomized controlled trial of a traditional preparation of Artemisia annua L. (Annual Wormwood) in the treatment of malaria. Transactions of the Royal Society of Tropical Medicine and Hygiene, 98: 755-756.