دانش منظورشناسی فراگیران ایرانی زبان انگلیسی: تمرکز بر نشانه های سمعی-بصری و متنی
Subject Areas : Journal of Language, Culture, and Translation
لیلا شاملی
1
(کارشناس ارشد آموزش زبان انگلیسی، گروه زبان انگلیسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرضا، شهرضا، ایران)
محسن شاهرخی
2
(استادیار زبان شناسی کاربردی، گروه زبان انگلیسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرضا، شهرضا، ایران)
Keywords: دانش منظور شناسی, کنایه کلامی, سطح بسندگی, نشانه های زبانی,
Abstract :
پژوهش حاضر تلاشی برای بررسی رابطه بین مهارت زبان و تفسیر جملات کنایه آمیز زبان آموزان ایرانی زبان انگلیسی و تأثیر نشانه های متنی و سمعی-بصری بر توانایی زبان آموزان در تفسیر کنایه بود. همچنین این پژوهش بررسی کرد که کدام نشانههای متنی و نشانههای سمعی-بصری ، بیشتر برای تشخیص کنایه توسط زبان آموزان ایرانی زبان انگلیسی استفاده میشوند. برای این منظور، پنجاه و سه شرکت کننده همگون در این مطالعه شرکت کردند و سعی کردند با استفاده از دو نوع نشانهها، کنایههای استخراج شده از کمدی آمریکایی چگونه با مادرت آشنا شدم را شناسایی کنند. یافته های مطالعه حاضر نشان داد که بین مهارت زبان فراگیران و تشخیص جملات کنایه آمیز آنها رابطه معناداری وجود ندارد. علاوه بر این، یافتهها حاکی از آن است که درک کنایه زمانی که نشانه ها در قالب سمعی و بصری ارائه میشود، دقیقتر است. همچنین نتایج نشان داد که بیشترین نشانههایی که زبانآموزان ایرانی زبان انگلیسی از آن استفاده میکردند، کلمات مثبت و کلمات خنثی بودند، اما کمترین نشانههای زبانی، درخواستهای مودبانه و صفتهای عالی بود. حالات صورت و حرکات بدن بیشترین نشانه های بصری و لحن در صدا بیشترین نشانه آوایی بود. نتایج نشان می دهد که استفاده چند نشانه به صورت هم زمان می توانند درک کنایه را بهبود بخشند.