مروری بر کاربرد نشانگرهای ریزماهواره در ارزیابی تنوع ژنتیکی شترسانان

Subject Areas : Camel

M.M. Musthafa ¹

1 - Institute of Biological Science, Faculty of Science, University of Malaya, Kuala Lumpur, Malaysia

Received: 2014-01-07 Accepted : 2014-04-30 Published : 2015-03-01

Keywords: تنوع ژنتیکی, تنوع زیستی, شتر, ریزماهواره, حفاظت,

Abstract :

شترها به عنوان کشتی­های صحرا شناخته شده و کاربردهای مختلفی در جهان دارند. برآورد پارامترهای ژنتیکی نخستین گام در مدیریت منابع ژنتیکی برای حفاظت و استفاده مناسب از آنها است. نشانگرهای ریزماهواره به­ طور وسیعی در گاو، گوسفند، بُز و شتر به کار گرفته شده­اند. ولی مطالعات صورت گرفته در زمینه تعیین خصوصیات ژنتیکی بر روی شترها اندک است. افزایش سریعی در حجم داده­های مولکولی حاصل از جمعیت­های شتر بومی مشاهده می­شود. این موضوع حاکی از آن است که سطح آگاهی از این موضوع در جوامع علمی مناسب است. بر مبنای مطالعات صورت گرفته در استرالیا، کنیا، عربستان سعودی، جزایر قناری، هندوستان، مصر و تونس، تنوع ژنتیکی نشانگرهای ریزماهواره در شترها از سطح بالایی برخوردار است. برای یافتن داده­های هتروزیگوسیتی مفید توصیه می­شود که نشانگرهای ریزماهواره YWLL08، YWLL09، YWLL38، YWLL44، YWLL59، VOLP30، VOLP08، VOLP10، VOLP32، VOLP67، LCA66، CVRL01، CVRL05، CVRL06، CVRL07 و CMS50 استفاده گردد. این نشانگرها سطح بالایی از غنای آللی و محتوای اطلاعات چند‌شکلی را نشان می­دهند. بنابراین آنالیزهای تنوع ژنتیکی بر روی شترها در آینده می­تواند بر مبنای این نشانگرهای بسیار مفید صورت گیرد.

References:

Al-SwailemA.M., Al-Busadah K.A., Shehata M.M. and Al-Anazi I.O. (2007). Classification of Saudi Arabian camel (Camelus dromedarius) subtypes based on RAPD technique. J. FoodAgric. Environ. 5(1), 143-148.
Banerjee P., Joshi J., Sharma U. and Vijh R.K. (2012). Population differentiation in dromedarian camel: a comparative study of camel inhabiting extremes of geographical distribution. Int. J. Anim. Vet. Adv. 4(2), 84-92.
Bjørnstad G. and Røed K.H. (2002). Evaluation of factors affecting individual assignment precision using microsatellite data from horse breeds and simulated breed crosses. Anim. Genet. 33(4), 264-270.
Botstein D., White R.L., Skolnick M. and Davis R.W. (1980). Construction of a genetic linkage map in man using restriction fragment length polymorphisms. Am. J. Hum. Genet. 32(3), 314-331.
Duchev Z. and Groeneveld E. (2006). Improving the monitoring of animal genetic resources on national and international level. Arch. Tierz. 49(6), 532-544.
Gautam L., Mehta S.C., Gahlot R.S. and Gautam K. (2004). Genetic characterisation of Jaisalmeri camel using microsatellite markers. IndianJ. Biotechnol. 3, 457-459.
Gifford-Gonzalez D. and Hanotte O. (2011). Domesticating animals in Africa: implications of genetic and archaeological findings. J. World Prehist. 24(1), 1-23.
Gizaw S., Komen H., Hanotte O., Van Arendonk J., Kemp S., Haile A. and Dessie T. (2011). Characterization and Conservation of Indigenous Sheep Genetic Resources: a Practical Framework for Developing Countries. International Livestock Research Institute, Wageningen UR. Animal Sciences Group.
Guerouli A. and Acharbane R. (2005). Camel genetic resources in Morocco. Pp. 61-72 in Proc. FAO-ICAR Seminar on camelidis, Tunisia.
Güven G., Bilal A. and Ertugrul O. (2010). Use of RAPD-PCR for genetic analyses on the native cattle breeds in. Ankara Univ. Vet. Fak. Derg. 57, 167-172.
Hanotte O. and Jianlin H. (2005). Genetic characterization of livestock populations and its use in conservation decision making. Pp. 131-136 in the Role of Biotechnology in Exploring and Protecting Genetic Resources. J. Ruane and A. Sannino, Eds. Rome.
Mahmoud A.H., Alshaikh M.A., Aljumaah R.S. and Mohammed O.B. (2012). Genetic variability of camel (Camelus dromedarius) populations in Saudi Arabia based on microsatellites analysis. African J. Biotechnol. 11(51), 11173-11180.
MahmoudA.H.,AlShaikh M.A.,Aljummah R.S. and Mohammed O.B. (2013).Genetic characterizationofMajaheem camel populationinSaudi Arabiabasedonmicrosatellite markers.Res. J. Biotechnol. 8(4), 26-30.
Mahrous K.F., Ramadan H.A.I., Abdel-aziem S.H., Mordy M.A. and Hamdan D. (2011). Genetic variations between camel breeds using microsatellite markers and RAPD techniques. J. Appl. Biosci. 39, 2626-2634.
Mburu D.N., Ochieng J.W., Kuria S.G., Jianlin H., Kaufmann B., Rege J.E.O. and Hanotte O. (2003). Genetic diversity and relationships of indigenous Kenyan camel (Camelus dromedarius) populations: implications for their classification. Anim. Genet. 34(1), 26-32.
Meghen C., Machugh D.E. and Bradley D.G. (1994). Genetic characterization and west African cattle genetic characterization. World Anim. Rev. 78, 59-66.
Mehta S.C. and Sahani M.S. (2007). Microsatellite markers for genetic characterisation of Bikaneri camel. Indian J. Anim. Sci. 77, 509-512.
Mikesell M.W. (1955). Notes on the dispersal of the dromedary. Mexican J. Anthropol. Res. 11(3), 231-245.
Nolte M., Kotzé A., Bank F.H.V.D. and Grobler J.P. (2005). Microsatellite markers reveal low genetic differentiation among southern African Camelus dromedarius populations. South AfricanJ. Anim. Sci. 35(3), 152-161.
Ould Ahmed M., Ben Salem F., Bedhiaf S., Rekik B. and Djemali M. (2010). Genetic diversity in Tunisian dromedary (Camelus dromedarius) populations using microsatellite markers. Livest. Sci. 132(1), 182-185.
Rout P.K., Joshi M.B., Mandal A., Laloe D., Singh L. and Thangaraj K. (2008). Microsatellite-based phylogeny of Indian domestic goats. BMC Genet. 9, 11.
Schulz U., Tupac-Yupanqui I., Martínez A., Méndez S., Delgado J.V., Gómez M., Dunner S. and Canon J. (2010). The canarian camel: a traditional dromedary population. Diversity. 2(4), 561-571.
Spencer P.B.S., Wilson K.J. and Tinson A. (2010). Parentage testing of racing camels (Camelus dromedarius) using microsatellite DNA typing. Anim. Genet. 41(6), 662-665.
Spencer P.B.S. and Woolnough A.P. (2010). Assessment and genetic characterisation of Australian camels using microsatellite polymorphisms. Livest. Sci. 129(1), 241-245.
Vignal A., Milan D., Magali S. and André E. (2002). A review on SNP and other types of molecular markers and their use in animal genetics. Genet. Sel. Evol. 34, 275-305.
Vijh R.K., Tantia M.S., Mishra B. and Kumar S.T.B. (2007). Genetic diversity and differentiation of dromedarian camel of India. Anim. Biotechnol. 18(2), 81-90.
Yadav A. and Yadav B. (2007). Genetic diversity among six breeds of Indian goat using RAPD markers. Biotechnology. 6(1), 57-60.
Zhuravlev Y.N., Reunova G.D., Kats I.L., Muzarok T.I. and Bondar A.A. (2010). Genetic variability and population structure of endangered Panax ginseng in the Russian Primorye. Chinese Med. 5, 21-25.