Educational points in epic verses, prop to the Masnavi of "soleymani's Shah-an-shah-nameh" (Aref's shahnameh).

Subject Areas : شاهنامه

Maryam sadat Khabushani ¹ , Ahmadreza Yalameha ²

1 - University of dehaghan
2 - استاد گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد دهاقان، دانشگاه آزاد اسلامی، دهاقان، ایران(نویسنده مسؤول)

Received: 2023-07-08 Accepted : 2023-12-07 Published : 2024-11-07

Keywords: educational literature, Epic Literature, The Masnavi of "Soleymani's Shah-an- Shah-Nameh and Aref's Shahnameh,

Abstract :

Educational literature is one of Persian [Farsi] literature which involves moral doctrines and train it. This kind of literary which is considered former as some thing remained of ancient Persia and Sasanid era, by masters of literature, had begun by the advice letters and had continued by the works of poets such as: Ferdowsi, Sanaee, Sa'di and … . In the different types of literature also, epics has these educations, followed by some other works such as the Masnavi of "Soleymani's Shah-an-shah-Nameh" which is epic and involved moral doctrines. There are some cases in this work which is written by fat-hollah-Aref (poets of Hijri 10th century), persude the writers [of this article]to study about educational literature of this work.Some question are: What is the classification of educational literature in Farsi literature? What are distinctives of educational literature in the Masnavi of "Soleymani's Shah- an-shah-Nameh"? After studing , some cases were analyzed, such as wise and wisdom, praise of God, Listen of elder's advise respect to parents, entire- Compliance to kings, blame world figurative, blame vicious, justice and benefaction of kings, Remember to die, being impressed by verses and anecdotes.

References:

1. قرآن مجید.

۲. ابن شُعبه حرّانی، ابومحمد حسن بن علی (1397)، تحف ‌العقول، ترجمۀ محمدصادق حسن‌زاده، تهران: قم.

۳. ارسطو (1377)، فن شعر، ترجمۀ عبدالحسین زرین‌کوب، تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب.

۴. انوشه، حسن (1375)، دانشنامه ادب فارسی در آناتولی و بالکان، تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.

۵. دشتی، محمد (1380)، ترجمۀ نهج‌البلاغه، چ۳، قم: مؤسسۀ انتشارات ائمه^(ع).

6. رضابیگی، مریم و سلیمی، علی (1391)، «تأملی در نقش تعلیمی داستان‌های شاهنامه»، فصلنامۀ تحقیقات تعلیمی و غنایی زبان و ادب فارسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بوشهر، شمارۀ پیاپی ۱۳ و ۱۴: 121ـ۱۳۶.


7. صفا، ذبیح‌الله (1379)، حماسه‌سرایی در ایران، تهران: انتشارات امیرکبیر.


8. عارف، فتح‌الله (1167ق)، شهنشاه‌نامۀ سلیمانی، نسخۀ خطّی، کتابخانۀ آستان قدس رضوی.


9. علی‌مددی، منا (1394)، «تبارشناسی ادبیات تعلیمی (نگاهی به چرایی شکل‌گیری و گسترش ادبیات تعلیمی در ایران)»، پژوهشنامۀ ادبیات تعلیمی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد دهاقان، سال هفتم، شمارۀ 35: 109ـ۱۳۸.

۱۰. قره بلوط، علیرضا (۲۰۰۹)، معجم التاریخ التراث الاسلامی فی مکتب العالم، ترکیه: دار العقبة قیصری.

10. مشتاق‌مهر، رحمان و بافکر، سردار (1394)، «شاخص‌های محتوایی و صوری ادبیات تعلیمی»، پژوهشنامۀ ادبیات تعلیمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد دهاقان، سال هفتم، شمارۀ ۲۶: ۱ـ۲۸.


11. مشرّف، مریم (1394)، جستارهایی در ادبیات تعلیمی ایران، تهران: انتشارات سخن.


12. یلمه‌ها، احمدرضا (1395)، «بررسی خاستگاه ادبیات تعلیمی و سیر تطور و تحول آن در ایران»، پژوهشنامۀ ادبیات تعلیمی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد دهاقان، سال هشتم، شمارۀ 29: 61ـ۹۰.