عوامل موثر بر مهارت های مدیریت باغداری در بین مرکبات کاران
Subject Areas : Farm Management
مهدی علیخانی دادوکلایی
1
,
مهدی چرمچیان لنگرودی
2
,
امیر ضامنی
3
1 - باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران
2 - گروه ترویج و آموزش کشاورزی، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران
3 - دانش آموخته کارشناسی ارشد ترویج و آموزش کشاورزی، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران
Keywords: شهرستان ساری, مهارت, مدیریت باغداری, باغداران مرکبات,
Abstract :
مدیریت تولید مهمترین عامل به منظور بهرهبرداری هرچه بهتر و مطلوبتر از عوامل تولید میباشد. هدف از این پژوهش، بررسی عوامل موثر بر مهارتهای مدیریت باغداری در بین مرکباتکاران شهرستان ساری در شمال ایران میباشد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری 12800 نفر بوده است. نمونهگیری طبقهای و با استفاده از آمارهی کوکران 250 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامهای محقق ساخته بود که روایی محتوایی آن براساس نظر متخصصان ترویج و آموزش کشاورزی تأیید و پایایی آن با استفاده از فرمول آلفای کرونباخ برابر با 94/0 محاسبه گردید. نتایج تجزیه تحلیل دادههای تحقیق مبین آن بود که 9/54 درصد از باغداران مهارتهایشان را برای مدیریت باغ در حد متوسط و 6/41 درصد در حد زیاد ارزیابی کردند. با توجه به نتایج پژوهش، بین متغیرهای ویژگیهای اجتماعی، دانش، نگرش، ویژگیهای آموزشی، مساحت کل اراضی زراعی و باغی و سابقه باغداری با میزان مهارتهای مدیریت باغداری مرکباتکاران در سطح یک درصد خطا همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین بین متغیرهای (مساحت باغ، کل درآمد سالیانه مرکبات و فاصله باغ تا مرکز جهاد کشاورزی) با میزان مهارتهای مدیریت باغداری مرکباتکاران در سطح 5 درصد خطا همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد. بر این اساس نتایج حاصل از رگرسیون گام به گام، 7/45 درصد از تغییرات مربوط به میزان مهارتهای مدیریت باغداری افراد مورد مطالعه توسط سه متغیر دانش، عامل آموزشی و مساحت کل اراضی زراعی و باغی تبیین میشود که بهترین پیشبینی کننده میزان مهارتهای مدیریت باغداری در بین مرکباتکاران شهرستان ساری میباشند.
1. Allahyari, M. S., Saburi, M. S., & Keshavarz, F. (2011). Analyzing Farm Management Skills in Poultry Production Enterprises in Iran. Life Science Journal, 8(1), 61–67.
2. Asadi, A., Akbari, M., Sharifzadeh, A., & Alambeigi, A. (2009). An Introduction to systemic approach in agriculture extension and development emphasizing on agricultural knowledge and information system. Tehran, University Jihad.
3. Balasubramanian, V., Morales1, A. C., Cruz, R. T., & Abdulrachman, S. (1999). On-farm adaptation of knowledge-intensive nitrogen management technologies for rice systems. Nutrient Cycling in Agro Ecosystems, 53, 59–69.
4. Barimnejad, V. (2006). Translation of farm management principles and strategies (written by Kenneth Olson). First published in Tehran, TH: Aiezh Publication.
5. Carli, G., & Canavari, M. (2013). Introducing Direct Costing and Activity Based Costing in a Farm Management System: a conceptual model. Procedia Technology, (8), 397 – 405.
6. Dehghanian, S. (2002). Translation of agricultural management (written by Hogo astin Hauser, Kai Langbhn and Peters). 2nd. Ed., Mashhad: Mashhad University publication.
7. Dorward, P., Galpin, M., & Shepherd, D. (2003). Participatory farm management methods for assessing the suitability of potential innovations, a case study on green managing options for tomato producers in Ghana. Journal of Agricultural Systems, 75, 97–11.
8. FAO. (2003). World agriculture: Towards 2015/2030 – An FAO Perspective. Rome, FAO & London, EarthScan Retrieved from: www.fao.org/3/a-y4252e.pdf.
9. Hasani, A. (2013). Factors affecting the farm management skills among rice farmers in Savadkouh. Agricultural Extension and Education Department thesis. Sari, University of Sari.
10. Lantzosa, T., Koykoyrisa, G., & Salampasisb, M. (2013). FarmManager: An Android application for the management of small farms. Procedia Technology, 8, 587–592.
11. Mohammadi, D. (2001). Analyzing the production management factors in top corn farmers’ farms in Fars province. Proceedings of the Third Conference of Agricultural Economics, February, 17-19, (pp. 669-696). Mashhad: Iran Agricultural Economic Society.
12. Nuthall, P. L. (2006). Determining the important management skill competencies:The case of family farm business in New Zealand. Agricultural Systems, 88, 429–450.
13. Oenemaa, J., van Keulena, b., Schils, c., & Aartsa, H. (2011). Participatory farm management adaptations to reduce environmental impact on commercial pilot dairy farms in the Netherlands. NJAS -Wageningen Journal of Life Sciences, 58, 39–48.
14. Onyuma, S. E., Birachi, T., Cheruiyoit, K., & Icart, E. (2006). Effect of management in agricultural production: Evidence from Kenya. African Journal of Business and Economics, 1(1), 1-18.
15. Rolls, M. J. (2001). Review of farm management in extension programs in central and Eastern European countries and agricultural organization of the United Nations. Rome, Italy.
16. Shabanalifami, H. (2013). Agricultural extension and education principles. Tehran, TH: Payam Noor University publication.
17. Soltani, Gh., Najafi, b., & Torkamani, J. (1998). Management of Agriculture unit (Third Edition), Shiraz, Shiraz University.
18. Veisi, H., Mahmoudi, H., & Sharifimoghaddam, M. (2010). Explaining the farmers’ behavior in pest integrated management technologies. Research of Agricultural Economics and Development, 4, 481-490.
