تدوین مولفه های برنامه ریزی دروس عمومی فارسی و ارزیابی موردی آنها
Samira Sheikholiya Lavasani
1
(
Department of Persian Language and Literature, South Tehran Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran
)
Alireza Salehi
2
(
Department of Persian Language and Literature, South Tehran Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran
)
Mohammad Nourian
3
(
Department of English language, South Tehran Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran
)
Keywords: برنامهریزی درسی, فارسی عمومی, مؤلفههای آموزشی, ارزشیابی موردی,
Abstract :
تدوین مولفه های برنامه ریزی دروس عمومی فارسی و ارزیابی موردی آنها فارسی عمومی یکی از دروس اصلی برنامه آموزشی دانشگاه ها و مؤسسات آموزش عالی ایران است. درس فارسی عمومی نقش بسزایی در بالا بردن توانایی های زبانی، ادبی و شناختی دانش آموزان دارد. به همین دلیل تمامی دانشجویان در رشته های مختلف تحصیلی باید این دوره را بگذرانند و در چارچوب آموزش های آن مهارت های لازم را کسب کنند. تحقیقات نشان می دهد که تاکنون نزدیک به هزار کتاب کتاب فارسی عمومی در دانشگاه های مختلف تالیف و تدریس شده است. با توجه به اهمیت درس فارسی عمومی و تأثیر آن بر مهارت های زبانی و ادبی دانش آموزان، هنوز نشانه ای برای نگارش کتاب فارسی عمومی جامع وجود ندارد و اکثر نویسندگان کتاب هایی خارج از ذائقه خود نوشته اند. در پژوهش حاضر ضمن شناسایی ضرورت نگارش کتاب فارسی عمومی منحصر به فرد بر اساس اصول برنامه ریزی درسی، ده کتاب مورد استفاده در دانشگاه های تهران مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفت. یافتهها نشان داد که اکثر کتابهایی که قبلاً تهیه شدهاند، پیشنیازهای ضروری برنامهریزی درسی را ندارند.
Aliqlizadeh, H. (2016). Necessities, goals and approaches of general Persian curriculum in universities (Case study: Piyam Noor's general Persian). Research and Writing Academic Books, (41), 57-81.
Armand, M., & Maleki, H. (2018). An introduction to the way of designing and writing a university textbook. SAMT Publication, Tehran, Iran.
Barforooshi, H., & Rezvanian, Q. (2018). Critical criticism of general Persian textbooks. Critical Research Journal of Humanities Texts and Programs of Human Sciences and Cultural Studies Research Institute, Scientific Research Monthly, 181.
Esfahani Boland Baiy, Y. (2017). Pathology of general Persian books and its teaching method. 10th National Education Conference, Tehran. Retrieved from [URL]
Fathi Vajargah, K. (1400). Basic principles and concepts of curriculum planning. Master's Science.
Hakim Azar, M. (2015). Pathology of academic general Persian authorship (case study, contemporary literature in 30 selected books). Literary Criticism and Stylistic Research, 3(23), 115-132.
Hartley, J., & Trueman, M. (1985). A research strategy for text designers: The role of headings. Instructional Science, 14(2), 99–155. https://doi.org/10.1007/BF00052394
Jones, J., & Hunter, D. (1995). Consensus methods for medical and health services research. BMJ: British Medical Journal, 3(11), 376.
Lindeman, C. A. (1975). Delphi survey of priorities in clinical nursing research. Nursing Research, 24(6), 434-441.
McGeary, J. A. (2009). Critique of using the Delphi technique for assessing evaluation capability-building needs. Evaluation Journal of Australia, 9(1), 31-39.
Panahi, M. (2015). Criticism and review of excerpts of Persian poetry and prose. Human Sciences Letter, (14), 143-150.
Seidan, M. (2015). General Persian Problems: a look at some books published for teaching general Persian. Literature Book Review, (7), 77-92.