Design strategic model for crisis management in the petrochemical industry

Subject Areas : Strategic Management Researches

ebrahim rahimi ¹ (دانشجوی دکترای مدیریت منابع انسانی پژوهشگاه شاخص پژوه دانشگاه اصفهان)
habibolah javanmard ² (دانشیار مدیریت، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اراک)
seyedakbar nili pourtabatabai ³ (استادیار مدیریت، پژوهشگاه شاخص پژوه دانشگاه اصفهان)

Received: 2016-04-30 Accepted : 2016-08-17 Published : 2016-09-20

Keywords: Crisis, crisis management, crisis management models,

Abstract :

Always, in real mode there is the possibility of events that can Organizations and industries the casing of crisis. To avoid severe crisis and is immune against threats and disasters is essential crisis management. It seems, investigate the important factors before the crisis, during and after the crisis, allowing to managers to make decisions and take appropriate action at each step. The main objective of this paper is to explain the indicators of crisis management in the petrochemical industry by using factor analysis. To achieve this purpose, first identify the indicators of crisis management. Then a questionnaire with 96 items was designed and by 60 managers and experts familiar with the issue of crisis management in the Shahzand petrochemical industry was completed. Data analyzed using factor analysis and using SPSS software. Factor analysis, 2 factors for the prevention and for the preparation of pre-crisis 8 factors extracted. To respond dimension during a crisis stage, 4 factors and for post-reaction dimension at a stage later the crisis 11 factor have been extracted.

References:

بابایی اهری، مهدی. (1383). مدیریت بحران های سازمانی، نشریه کمال مدیریت، شماره 4و 5.

پایگاه اطلاع رسانی دولت. (1390). قابل دسترسی در: http://www.dolat.ir/NSite/FullStory/News/?Serv=106&Id=202345

حبیب زاده ملکی، اصحاب و جوادیان، رضا. (1389). راهبردهای رسانه ای در مدیریت بحران، فصلنامه توسعه مدیریت منابع انسانی و پشتیبانی، سال پنجم، شماره 18، 123-103.

جدی، سید مجید. (1391). آمادگی چیست و چه عواملی بر آن اثرگذار می باشند؟، فصلنامه دانش پیشگیری و مدیریت بحران، دوره دوم، شماره چهارم، 261-274.

رضوانی، حمیدرضا. (1385). مدیریت بحران سازمانی، ماهنامه تدبیر، شماره 170، 20.

روشندل اربطانی، طاهر. (1388). نقش مدیریت رسانه در تحول بحران از تهدید به فرصت، پژوهش های ارتباطی، شماره 55، 162-141.

عسگری، علی. (1386). در جستجوی اصول مدیریت و برنامه ریزی بحران، دومین کنفرانس بین المللی مدیریت جامع بحران در حوادث غیرمترقبه، تهران.
عصر ایران. (1387). قابل دسترسی در: http://www.asriran.com/fa/news/

معمارزاده، غلامرضا و سرفرازی، مهرزاد. (1389). بررسی گام های فرایند مدیریت بحران در سازمان، پژوهشنامه مدیریت بحران، شماره 51، 76-9.

10. نصیری، قدرت الله؛ نریمان نژاد، علی رضا؛ عرب حسینی، محمد و عادلی، احمد رضا. (1390). اصول مدیریت بحران در صنیع نفت گاز و پتروشیمی، گروه طرفه، چاپ اول.

Alas, R., (2009), “The triangular model for dealing with crisis management”, in managing in a global Economy. XIII, by J. K. Miller, Rio de Janeiro, Brazil, June 96-91, 449-417.

Coombs, W. T., (2007). “ Attribution theory as a guide for post-crisis communication research”, Public Relations Review, No.33, pp. 135-139.

Erickson, N. J. (1975). Scenario Methodology in Natural Hazards Research. Institute of Behavioral Sciences, The University of Colorado, Program on Technology, Environment and Man, Monograph NSP.RA. 10-75.

Fink, S. (1986) Crisis Management: Planning for the Inevitable. New York: American Management Association.

Leechat, M (1990). “The international decade for natural disaster reduction Backgroundand objectives”, Disasters, vol14, No 1.

Mc Conkey, Dale; (1987). “Planning for Uncertainty”; Business Horizons Journal, Vol 30, P.40-45.

Mitroff, I. & Shrivastava P. (1978). Effective crisis management., Academy of Management Executive Journal, No 1.

Olawale, S. (2014). “Crisis Management Strategy and its Effects on Organizational Performance of Multinational Corporations in Nigeria: Empirical Evidence from Promassidor Ltd”, European Journal of Business and Management, Vol.6, No.23,P. 79-86.

Pearson, C. M., & Clair, J. A. (1998). Reframing crisis management. Academy of management review, 23(1), 59-76.

Pearson, C. M., & Mitroff, I. I. (1993). From crisis prone to crisis prepared: A framework for crisis management. The academy of management executive, 7(1), 48-59.

Roberts, J. (1988). “Decision making during international crisis”, London: Mac Millan, press LTD.

Ziek, P. (2015). “ Crisis vs. Controversy”, Journal of Contingencies and Crisis Management, Volume 23 Number 1, P. 36-41.