Analyzing the dimensions and jurisprudential components of the challenges of human rights rules in the face of new and emerging technologies in the military field

Subject Areas : All jurisprudential issues

Tahereh Roozegar ¹ , Abdolmohammad Afrough ² , Abbas Barzegarzadeh ³

1 - PhD student in Public International Law, Bushehr Branch, Islamic Azad University, Bushehr, Iran.
2 -
3 - Assistant Prof., International Law Dep., Bushehr Branch , Islamic Azad University, Bushehr , Iran.

Received: 2023-08-11 Accepted : 2023-10-22 Published : 2024-01-19

Keywords: Emerging technologies, jurisprudence, human rights,

Abstract :

The 21st century has witnessed a fundamental transformation based on science and technology. The rapid growth of science has revealed a new type of technology known as emerging technologies. The most important difference between this technology and its predecessor is that emerging technologies are constantly evolving and have an inevitable dependence on previous technologies. The most important examples of emerging technologies are artificial intelligence, 3D printing, and space technology, which are discussed in this article. Since governments have always sought to acquire and enhance their national power and security, and in this direction have been in endless competition with other actors, this article, using a descriptive-explanatory method, seeks to answer the question of what place new technologies have in the national security and power of countries, and what threats and opportunities lie ahead in this regard. Given that several factors have been effective in acquiring and enhancing national security and power, the aim is to examine the impact of emerging technologies on the security and national power of countries. The overall conclusion of the article shows that emerging technology, as a new tool at the disposal of actors, like all other capabilities at the disposal of actors in the international system, has threats and opportunities that agents must convert into opportunities based on need and use in line with their national interests.

References:

1. آذرشب، م. ت.، نجم¬آبادی، م. بخشی طلابی، ر. (1396). جایگاه امنیت در مدرسه کپنهاگ: چارچوبی برای تحلیل، فصلنامه تخصصی علوم سیاسی، .119-146 ،)40(13
2. داودی، ع. (1393). دیپلماسی علم و فناوری ایران در افغانستان: فرصت¬ها و چالشه¬ا. فصلنامه پژوهش¬های راهبردی سیاست، 3 (11)، 127-103.
3. دعاگویان، د. (1398). جنگ نرم شبکه¬های ماهواره¬ای در روان¬سازی سیاست خارجی بین¬المللی کشورها. فصلنامه مطالعات بین¬المللی، 17(2)، 130-115.
4. سهیلی نجف¬آبادی، س.، حسین¬خانی، ا.، عمویی، ح. (1399). بررسی آینده¬نگر حضور ناتو در خاورمیانه و محیط پیرامونی ایران و تأثیر آن بر امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران. فصلنامه مطالعات بین¬المللی، 17(1)، 193-169.
5. سورنسون، گ،. جکسون، ر. (1393). مقدمه¬ای بر روابط بین¬الملل. ترجمه م. ذاکریان، ع. تقی¬زاده، ح. سعیدکلاهی، جلد دوم، تهران: میزان.
6. عبدالله خانی، ع. (1383). نظریه¬های امنیتی؛ مقدمه¬ای بر برنامه¬ریزی دکترین امنیت ملی. جلد اول، تهران: مؤسسه بین¬المللی مطالعات و تحقیقات فرهنگی ابرار معاصر، چاپ دوم.
7. فیروزآبادی، م. (1390). بررسی مفهومی دیپلماسی علم و فناوری و وضعیت کنونی آن در جمهوری اسلامی ایران. شبکه تحلیلگران فناوری ایران(ITAN) در
http://research.isti.ir/uploads/mafhoome_diplomasi_elmofanavari.pdf.
8. ونت، ا. (1384). نظریه اجتماعی سیاست بین¬الملل. ترجمه ح. مشیرزاده، تهران: وزارت امور خارجه.