مطالعه مولکولی ژن سوبتیلیزین درترایکوفایتون وروکوزوم و میکروسپوروم جیپسئوم نمونه های جداسازی شده انسان وحیوان ونمونه های خاک به روش مولکولی و رسم دندروگرام
Subject Areas : Journal of Comparative Pathobiology, F. Naeimipour 1 , SJ. Hashemi Hazaveh, 2 , S. Rezaiem 3 , , M. Bayat 4
1 - .Faculty of specialized veterinary sciences, Department of Pathobiology, Science and Research Branch, Islamic Azad university, Tehran, Iran
2 - Department of Medical Parasitology & Mycology, Tehran University ,Tehran, Iran
3 - Department of Medical Parasitology & Mycology, Tehran University ,Tehran, Iran
4 - Faculty of specialized veterinary sciences, Department of Pathobiology, Science and Research Branch, Islamic Azad university, Tehran, Iran
Keywords: ترایکوفایتون وروکوزوم, میکروسپوروم جیپسئوم, سوبتیلیزین, درماتوفیت,
Abstract :
ژن های سوبتیلیزین که سرین پروتئازها را کد می کنند، نقش بسیار مهمی در بیماریزایی درماتوفیت ها دارند.هدف این مطالعه بررسی حضور و تشابه ژن سوبتیلیزین در 25 نمونه کلینیکی و غیر کلینیکی دو درماتوفیت ترایکوفایتون وروکوزوم (ت.وروکوزوم) و میکروسپوروم جیپسئوم (م.جیپسئوم) به روش مولکولی و رسم دندروگرام بود ( 25/16 ). %64 سویه ها، حضور ژن را به خوبی نشان دادند. تحلیل آماری داده ها نشان از ارتباط بین حضور ژن سوبتیلیزین و میزبان (انسان/حیوان/خاک)، نوع درماتوفیت را نشان داد(P< 0.005). با به کار گیری نرم افزار NTsys ، متد UPGMA و کات آف نامبر70%، سویه های مورد مطالعه از نظرمشابهت ژن سوبتیلیزین در آنها، در10 ژنوتایپ متفاوت دسته بندی شدند (ضریب سیمپسون برای پرایمرها 0.88 بود). به دلیل وجود گزارشات متفاوت مبنی بر حضور/عدم حضور ژن سوبتیلیزین در نمونه های بالینی و غیر بالینی ت.وروکوزوم و م.جیپسئوم، در این بررسی، پرایمرهای جدید برای تایید حضور ژن در نمونه ها (64%) طراحی و سنتز شد.گرچه نیاز به مطالعات کامل تر برای تاییدات بیشتر وجود دارد.
1 Achterman RR, White TC. Dermatophyte virulence factors: identifying and analyzing genes that may contribute to chronic or acute skin infections. International journal of microbiology. 2011;2012.
_||_