Comparative Study of Attar’s “Virtuous Woman” and Boccaccio’s “Thousand and One Night”
Subject Areas : شعر
1 - Faculty Member, Persian Language & Literature, Islamic Azad University, Izeh Branch (Assistant Professor)
Keywords: Attar, فریدالدین عطار, الهینامه, پارسا زن, بوکاچیو, دکامرون, هزار و یک شب, Elahi Nameh, virtuous woman, Boccaccio, Thousand and one night,
Abstract :
The present article studies two stories comparatively: “Virtuous Woman” of Attar’s Elahi Nameh – the attempts of a woman who was accused to disloyalty to be honorable and virtuous; thus she was inevitable to move away and became answered invitation against the adversity – “thousand and one night” by Boccaccion is a novel about a princess who faces events and accidents during the travel to his husband – Morocco’s king – and had to accept some requests. The aim of this paper is to study two stories – which are from different nations – similarities, the number of events, the travels’ goal, stories’ characters, time, place and the narrators.
بوکاچیو، جووانی. 1379، دکامرون، ترجمه محمّد قاضی، تهران: مازیار.
صادقی، فرخ(گردآورنده). بی تا، درباره بوکاچیو: شرح زندگانی جووانی بوکاچیو نویسنده نامدار فلورانسی، بی جا: بی نا.
عطار، فریدالدّین. 1387، الهینامه، پندنامه، اسرارنامه، مقدمه فرشید اقبال، تهران: دُر.
مقالات
امامی، صابر. بهمن و اسفند 1385، «بررسی کتاب دکامرون اثر جووانی بوکاچیو»، ادبیات داستانی، شماره 106، صص 82 – 88.
امامی، فاطمه. پاییز و زمستان 1389، «عناصر داستانی زن پارسا در الهی نامه عطار»، پژوهشنامه فرهنگ و ادب، سال ششم، شماره 10، صص 344 – 371.
رمضانکیایی، محمدحسین. بهار و تابستان 1379، «ادبیات داستانی ایتالیا و ریشههای شرقی-ایرانی آن (از قرون وسطی تا دورف رنسانس)»، پژوهشادبیات معاصر جهان، شماره 8، صص 119 – 131.
ساور سفلی، سارا. آذر و دی 1387، «الهینامه عطار نیشابوری/ محمدرضا شفیعی کدکنی». آینه پژوهش، شماره 113، صص 78 – 79.
ممتحن، مهدی؛ فرخیپور، مریم؛ فرجیفر، شیما. بهار 1393، «زن در اندیشه بزرگان ادب معاصر فارسی و تازی»، فصلنامه مطالعات ادبیات تطبیقی، شماره 29، صص 59 – 86.
مؤیّد، حشمت. پاییز 1376، «سرگذشت زن پارسای عطار»، ایرانشناسی، سال نهم، شماره 3، صص 427 – 442.
_||_