Shahrokh-Nameh: Epic or lyrical poems?

Subject Areas : Persian language and literature texts

Elham Shirazi ¹ , MohammadHosein Karami ²

1 - PhD student in Persian Language and Literature, Shiraz University, Shiraz, Iran.
2 - Professor of Persian Language and Literature, Shiraz University, Shiraz, Iran.

Received: 2020-09-19 Accepted : 2020-09-19 Published : 2020-06-21

Keywords: سبک شناسی, stylistics, epic, شعر حماسی, قاسمی گنابادی, تغزل, شاهرخ نامه, Shahrokh-Nameh, Qasemi Gonabadi,

Abstract :

Shahrokh-Nameh is an epic-historical poems of the poet of the 10th century AH Mirza Muhammad Qasemi Gonabadi. The topic of this Masnavi is about of conquests, Justice, journeys, honesty, goodness and braveries of Shahrokh, the the ruler of the Timurid Empire from coronation to death. In this manuscript, beside a brief introduction of the poet, the stylistic features of his poems are explained at three levels of linguistic, literary and intellectual in a layered manner. By reviewing the poems, in addition to the epic themes, it appears that many of the verses are different from the epic atmosphere of the poems. Therefore, this is a martial and festive work which the existence of beautiful idols in battle scenes and even bringing SĀQI-NĀMA at the end of each topic has made this feature even more prominent. Qassemi has created a new style of saga. By carefully examining the issues and events of the stories, the authors reached the point that Shahrokh-Nameh is a combination of epic, history and lyric. Qasemi's lexical games indicate his dominance of vocabulary, metre and rhythm in poetry. Qasemi's imagery depicts his skill in imagination and meaning and to the fullest extent; it is the use of words, expressions and lyrical images to express epic adventures.

References:

کتاب ها

1. قرآن کریم(1384) مترجم مهدی الهی قمشه‌ای ، چاپ اول، تهران. دانش.


2. بارت، رولان(1370) عناصر نشانه‌شناسی، ترجمۀ مجید محمدی، تهران. الهدی.


3. رازی، امین احمد(1340) هفت‌اقلیم، به کوشش جواد فاضل، جلد 2، تهران. علمی و ادبیّه.


4. سعدی، مصلح‌الدین(1381) بوستان سعدی، به تصحیح غلامحسین یوسفی، تهران. خوارزمی.


5. شفیعی کدکنی، محمدرضا(1387) شاعر آیینه‌ها: بررسی سبک هندی و شعر بیدل، تهران. آگاه.


6. شفیعی کدکنی، محمدرضا(1376) موسیقی شعر، تهران. آگاه.


7. شمیسا، سیروس(1383) کلیات سبک‌شناسی، چاپ ششم، تهران. فردوس.


8. صفا، ذبیح‌الله(1372) تاریخ ادبیات در ایران، جلد 2، چاپ ششم، تهران. فردوس.


9. غلامرضایی، محمد(1377) سبک‌شناسی شعر، تهران. جامی.


10. گنابادی، محمدقاسم قاسمی حسینی(قرن 10) شاهرخ نامه، دست‌نویس‌های انجمن آسیایی پادشاهی لندن به شمارۀ a2/300 و کتابخانۀ ملی فرانسه به شمارۀ 503.


11. گلچین معانی، احمد(1359) تذکرۀ پیمانه، مشهد. دانشگاه مشهد.


12. نصیری جامی، حسن(1393) مکتب هرات و شعر فارسی، تهران. مولی.

مقالات

1. روحانی، مسعود. عنایتی قادیکلایی، محمد. پاییز و زمستان (1392)، نگاهی به ردیف و کارکردهای آن در شعر خاقانی، فنون ادبی دانشگاه اصفهان، سال پنجم، شمارۀ 2، پیاپی 2. ص 67-88.


2. طالبیان، یحیی. اسلامیّت، مهدیّه(1384)،ارزش چندجانبۀ ردیف در شعر حافظ، فصل‌نامۀ پژوهش‌های ادبی، شمارۀ 8، ص 7-27.


3. فیاض منش، پرند (1384)، نگاهی دیگر به موسیقی شعر و پیوند آن با موضوع، تخیل و احساسات شاعرانه، فصلنامۀ پژوهش زبان و ادبیات فارسی، شمارۀ 4، ص 163-186.


4. کزازی، میر جلال‌الدین(1384)، قافیه در شاهنامه، فصلنامۀ تخصصی زبان و ادب فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی اراک. شمارۀ 1، سال اول، ص 51- 62.


5. متحدین، ژاله(1354)، تکرار، ارزش صوتی و بلاغی آن، مجلۀ دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی مشهد، شمارۀ 3، سال 11، ص517.