Rhetoric description in the story of Siavash

Subject Areas :

tooraj aghdaie ¹

1 - نویسنده

Received: 2015-11-03 Accepted : 2016-01-10 Published : 2015-09-23

Keywords:

Abstract :

Description is one of the effective tools for portraying the constituent of existence what and how and social life, as the speaker has experienced. Although description is bond to the all poetic genres, it is firmly bond to the epic poems. For this reason, Ferdowsi, used it more in his epic as poetic visualization and imagery. But in this paper, Ferdosi’s virtuosity in reality description has been exclusively evaluated in Siavash story. It will be appeared that the Toos wise sage is using description both in the horizontal and the vertical axis of the story. This means that sometimes he uses the appropriate adjectives to people and things for better expressing and visualizing their features, sometimes, providing an accurate picture of persons , the scenes things without using adjectival compounds. Demonstrating the power of Ferdowsi in description, at first we take a look on his description from the perspective of "instructions" point of view and then we pay attention to the application of the description in siavash story. We tried to explain its role and visualization on Ferdosi’s view during the story, as well. Description aesthetics is also so important in the story of Siavash . However aristocracy description elements that are part of life of Siavash and other characters are of other categories in this article. The data for this study are analyzed, described and reported with qualitative methods. The numbers near the bits or parts of verses refers to the number of verses of Shahnameh.

References:

منابع و مآخذ

1- ابراهیمی، نادر. لوازم نویسندگی. تهران: انتشارات فرهنگیان، چاپ اول،  1369.

2- اسلامی ندوشن، محمدعلی. زندگی و مرگ پهلوانان در شاهنامه. تهران: موسسه دستان، چاپ پنجم، 1369.

3- بیشاب، لئونارد. درس‌هایی درباره‌ داستان­نویسی. مترجم محسن سلیمانی. تهران: نشر زلال، 1374.

4- جورکش، شاپور. بوطیقای شعر نو. تهران:انتشارات ققنوس، چاپ اول، 1383.

5- حمیدیان، سعید. آرمان­شهر نظامی. تهران، نشر قطره، چاپ اول،  1373.

6- دولتشاه سمرقندی. تذکرة الشعرا. تهران: انتشارات پدیده «خاور»، چاپ دوم،  1366.

7- رستگارفسایی، منصور. تصویرآفرینی در شاهنامه. شیراز: انتشارات دانشگاه شیراز، چاپ دوم،  1369.

8- ریاحی، محمدامین. فردوسی. تهران: طرح نو، چاپ دوم، 1376.

9- سرامی، قدمعلی. از رنگ گل تا رنج خار. تهران: شرکت انتشارات علمی فرهنگی، چاپ اول، 1368.

10- شفیعی کدکنی، محمدرضا. صور خیال در شعر فارسی. تهران: انتشارات آگاه، چاپ دوازدهم،  1387.

11-شمس قیس رازی. المعجم فی معاییر اشعارالعجم. تهران: انتشارات زوار، چاپ سوم، 1360.

12- شمیسا، سیروس. انواع ادبی. (ویرایش سوم). تهران: انتشارات فردوسی، چاپ دهم، 1383.

13- صفا، ذبیح‌الله. حماسه‌سرایی‌ در ایران. تهران: انتشارات امیرکبیر، چاپ پنجم، 1369.

14- صورتگر، لطفعلی. ادبیات توصیفی ایران. تهران: ابن‌سینا، چاپ اول،  1347.

15- فردوسی، حکیم‌ ابوالقاسم. شاهنامه. تهران: نشر قطره، چاپ هفتم،  1384.

16- فرشیدورد، خسرو. گفتارهای دستوری. تهران: امیرکبیر، چاپ اول، 1375.

17- فقیهی، عبدالله ( ویراستار). بر گستره‌ تاریخ و ادبیات. تهران: نشر گستره، چاپ اول، 1364.

18- مسکوب، شاهرخ. تن پهلوان و روان خردمند. تهران: طرح نو، چاپ اول، 1374.

19- موتمن، زین‌العابدین. شعر و ادب فارسی. تهران: انتشارات زرین، چاپ دوم، 1364.

20- مونیک، دوبوکور. رمزهای زنده جان. مترجم جلال ستاری. تهران: نشر مرکز، چاپ اول، 1373.

21- ناظری، نعمت. وصف طبیعت در شعر فردوسی. تهران: انتشارات شعله‌ اندیشه، چاپ اول، 1368.

22- یونسی، ابراهیم. هنر داستان‌نویسی. تهران: انتشارات سهروردی، چاپ چهارم،