The relationship between social capital and religiosity with a sense of connection to nature Islamic Azad university of Tabriz students

Subject Areas : sociology

Bita Habibi ¹ , Davood Ebrahimpoor ²

1 - دانشجوی کارشناسی‌ارشد جامعه‌شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز‌، گروه علوم اجتماعی؛ تبریز‌- ایران.
2 - Department of Social Sciences, Faculty of Humanities and Education, Islamic Azad University, Tabriz Branch

Received: 2016-08-09 Accepted : 2016-08-09 Published : 2015-03-21

Keywords: Social capital, religiosity, sense of connection to nature,

Abstract :

The aim of this study is to investigate the relationship between social capital and religiosity   with a sense of connection to nature among Islamic Azad University of Tabriz students.The population of the study is all students in Islamic Azad University of Tabriz (31447) from whom 323 students were selected as the sample size using Cochran formula and stratified sampling methods. Instrument in this study is a researcher-made questionnaire. The validity of the questionnaire was tested using face validity. Also, the reliability was estimated through Cronbach's alpha as follow: the rate for sense of connection to nature questionnaire is 0/74, Environmental awareness 0/62, Social capital 0/72, cultural capital 0/74, responsibility 0/74, Environmental ethics 0/72, and Religiosity 0/84 respectively. According to the results of testing hypotheses, there is a meaningful relationship between social capital, religiosity and age with a sense of connection to nature. Moreover, there is a meaningful difference between male and female students’ sense of connection to nature. 

References:

بری، ج. (۱۳۸۰). محیط­زیست و نظریه اجتماعی. ترجمه: ح، پویان و دیگری. تهران: انتشارات سازمان حفاظت محیط زیست.

بنسون، ج. (۱۳۹۳). اخلاق محیط­زیست. ترجمه: ع، وهاب­زاده. مشهد: انتشارات جهاد دانشگاهی مشهد. چاپ دوم.

حشمت، م؛ و همکاران. (۱۳۸۹). بررسی میزان سرمایه اجتماعی در میان گروه‌های اجتماعی (منطقه حاشیه­نشین و غیرحاشیه­نشین شهر مراغه). مطالعات جامعه­شناسی. سال دوم، شماره ششم، صص43-27.

ساتن، ف. (۱۳۹۲). درآمدی بر جامعه­شناسی محیط­زیست. ترجمه: ص، صالحی. تهران: انتشارات سمت.

شایان مهر، ع، ر. (۱۳۸۸). دایرة­المعارف تطبیقی علوم اجتماعی. تهران: انتشارات کیهان.

شبیری، م؛ و همکاران. (۱۳۹۳). بررسی عوامل موثر بر ایجاد اخلاق زیست‌محیطی در شهروندان جهان. مجله معرفت. سال بیست و سوم، شماره ۲۰۱، صص 95-83­.

شجاعی‌زند، ع. (۱۳۸۴). مدلی بر سنجش دین­داری در ایران. مجله جامعه­شناسی ایران. دوره ششم، شماره اول، صص 66-34­.

شفیعی مازندرانی، م؛ و دیگری. (۱۳۸۸). طبیعت و انسان. قم: انتشارات برگزیده. چاپ اول.

صالحی، ص؛ و دیگری. (۱۳۹۱). بررسی تاثیر سرمایه اجتماعی بر رفتارهای زیست‌محیطی، (مطالعه موردی استان کردستان). مجله جامعه­شناسی ایران. دوره سیزدهم، شماره چهارم، زمستان، صص 115-90­.

عباس‌زاده، م؛ و همکاران. (۱۳۹۰). بررسی تحلیل عاملی تاییدی و همسانی درونی مقیاس ارتباط و پیوستگی با طبیعت در دانشجویان مقیاسی در حوزه جامعه­شناسی و روان­شناسی محیط­زیست. مجله جامعه‌شناسی کاربردی. سال بیست و دوم، شماره چهارم، صص 34-19­.

فوکویاما، ف. (۱۳۸۵). پایان نظم سرمایه اجتماعی و حفظ آن. ترجمه: غ، توسلی. تهران: نشرحکایت قلم نوین. چاپ دوم.

کریمی، ز. (۱۳۸۹). بررسی رابطه بین سرمایه اجتماعی و سلامت زیست‌محیطی در بین دانشجویان دانشکده‌های دندانپزشکی و پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز. پایان­نامه کارشناسی­ارشد جامعه­شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی‌ تبریز.

نواح، ع؛ و همکاران. (۱۳۹۰). بررسی رابطه بین میزان دین­داری با ارزش­ها و رفتارهای زیست‌محیطی شهروندان اهواز. مجله مطالعات شهری. سال اول، شماره اول، صص 98-77­.

Putnum, R. (1995). The strangedisappearance of civic America. policy. Autumn.

Schultz, P.W. (2000). Empathizing with nature: the effects of perspective taking on concern for environmental issues. Journal of Social Issues. V.56, P.p: 391-406.