Ranking of Social development of Hamedan province

Subject Areas : sociology

Daryoush Zafari ¹ , Mohammad Hussein Hosseini ² , Mohammad Ali Khaliji ³ , Mohammad Hussein Fathi ⁴

1 - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه تبریز.
2 - کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی مرند.
3 - کارشناس ارشد شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم وتحقیقات تهران.
4 - دانشجوی دکتری ژئومورفولوژی دانشگاه محقق اردبیلی.

Received: 2016-03-12 Accepted : 2016-03-12 Published : 2010-10-23

Keywords: TOPSIS, Social Development, Hamadan, social ranking,

Abstract :

Social development is a concept that is associated with how individuals live; enhance their level of life, and related to issues such as housing, employment, education and leisure activities. Social development is a step towards the creation of security among citizens, which is resulted to balance in society. The purpose of this paper is to measure and evaluate the social development indices and to show the development levels of the cities of Hamadan from the benefiting of spaces and social development points of view. The research method is comparative and social indicators were used. Statistics and indices used in this study are from the statistical calendar of 1390. Also, this is an applied research and TOPSIS model is used.Regarding the considered criteria for the classification of cities, Bahar, Hamadan and Malayer ranked as the first to third and Kaboudarahang, Asadabad, Tuyserkan and Nahavand ranked as the next level.                                                                                                         

References:

ازکیا، م؛ و همکار. (1384). جامعه­شناسیتوسعهتهران. تهران: انتشارات کیهان.

پوراحمد، ا؛ و همکار. (1384). بررسی روند شکل­گیری محورهای صنعتی پیرامون شهر تهران با تأکید بر محور کرج – قزوین. مجله پژوهش­های جغرافیایی. شماره 53، 192-173.

پورمحمدی، م؛ و همکار. (1391). تحلیل توسعه یافتگی شهرستان­های استان کرمانشاه. مجله برنامه­ریزی فضایی. شماره 1، صص 26-1.

پیران، پ. (1383). سیاست اجتماعی، توسعه اجتماعی و ضرورت آن در ایران. فصلنامه رفاه اجتماعی. ویژه­نامه سیاست اجتماعی. شماره ده.

تودارو، م. (1378). توسعهاقتصادیدرجهانسوم. ترجمه: غ، فرجادی. سازمان برنامه و بودجه.

تقوایی، م؛ و همکار. (1388). طبقه­بندی و تحلیل خوشه­ای جایگاه توسعه و میزان محرومیت کشورهای اسلامی با استفاده از شاخص توسعه انسانیHDI  و تکنیک GIS. فصلنامه تحقیقات جغرافیایی. شماره 24، صص 96-75.

حکمت­نیا، ح؛ و همکار. (1385). کاربردمدلدرجغرافیاباتأکیدبربرنامه­ریزی شهریوناحیه­ای. یزد: انتشارات علم نوین. چاپ اول.

دیوب. (1377). نوسازیوتوسعهدرجستجویقاب­هایفکریجدید. ترجمه: ا، موثقی. تهران: نشر قومس.

ربانی، ر؛ و همکار. (1387). بررسی رابطه رفاه اجتماعی با سرمایه اجتماعی در فرآیند توسعه مطالعه موردی: شهرستان­­­های استان اصفهان.مجلهپژوهشیدانشگاه اصفهان. جلد 29، شماره 1.

زیاری، ک. (1385). مکتب­ها، نظریه­ها و مدل­های برنامه­ریزی منطقه­ای. یزد: انتشارات دانشگاه یزد.

زیاری، ک؛ و همکار. (1387). مقایسه شهرستان­های استان فارس بر اساس شاخص­های توسعه 75-1355. جغرافیا و توسعه. شماره 11، 88-77.

زیاری، ک؛ و همکاران. (1391). بررسی درجه توسعه یافتگی شهرستان­های کشور و رابطه آن با نرخ شهرنشینی. مجله برنامه­ریزی فضایی. شماره 3، 16-1.

سالنامه آماری استان همدان. (1389 و 1390). سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور. استانداری همدان.

سر، آ. (1380). تغییر اجتماعی و توسعه. ترجمه: م. حبیبی­مظاهری. تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی.

سرور، ر؛. و همکار. (1390). شهر، حاشیه و امنیت اجتماعی. سازمان جغرافیایی نیروهای مسلح.

سرور، ر؛ و همکار. (1391).سنجش میزان توسعه یافتگی ساختارهای اقتصادی و اجتماعی شهرهای استان آذربایجان­شرقی. فصلنامه جغرافیا. شماره 35، صص 82-57.

سلیمی­فر، م. (1376). ناهمگونی­های اقتصادی منطقه­ای در ایران. ماهنامه اطلاعات سیاسی- اقتصادی. شماره 122-121، صص172- 181.

صلاحی­اصفهانی، گ؛ و همکار. (1382). مبانی جغرافیای اقتصادی. انتشارات دانشگاه پیام نور.

عبدالهی، م؛ و همکار. (1386). سرمایه اجتماعی در ایران : وضعیت موجود، دورنمای آینده و امکان­شناسی گذار. فصلنامهرفاه اجتماعی. سال 6، شماره 25.

فتحی، م. (1389). تحلیل ژئومورفولوژیکی مکان گزینی مراکز نظامی با استفاده از GIS & RS (مطالعه موردی دامنه­های غربی کوهستان سهند). پایان­نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تبریز.

فرجی­سبکبار، ح؛ و همکار. (1388). مقایسه مدل­های گسسته و پیوسته مکانی (مطالعه موردی: مکان­یابی محل واحدهای تولید روستایی بخش طرقبه). فصلنامه پژوهش­های جغرافیای انسانی. شمارة 67 ، صص 83- 69.

فیروزآبادی، ا؛ و همکار. (1386). سرمایه اجتماعی و توسعه اقتصادی  اجتماعی در کلان شهر تهران.فصلنامهرفاهاجتماعی. سال ششم، شماره 23.

فیروز آبادی، ا؛ و همکار. (1389). مطالعه شاخص­ها و رتبه توسعه اجتماعی در استان­های کشور و رتبه­بندی آن با توسعه اجتماعی. فصلنامه رفاه رفاه اجتماعی. سال 10،‌ شماره 37، 93-57.

قرخلو، م؛ و همکار. (1385). تحلیل مهاجرت در ارتباط با سطح توسعه یافتگی استان­های کشور با استفاده از تکنیک­های برنامه­ریزی. تحقیقات جغرافیایی. شماره 81، 83-59.

کلانتری، خ. (1377). مفهوم و معیارهای توسعه اجتماعی. اطلاعات سیاسی- اقتصادی. شماره­های 132-131، مرداد و شهریور.

کمالی، ا. (1383). مطالعهتطبیقیاعتماداجتماعیدردوحوزهفرهنگو سیاست. پایان­نامه دکتری جامعه­شناسی، دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران.

محمدی، ج؛ و همکار. (1391). بررسی سطح توسعه یافتگی شهرستان­های استان لرستان به تفکیک بخش­های مسکن و خدمات رفاهی- زیر بنایی، کشاورزی و صنعت. تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی. سال 12، 25، 150-127.

مشکینی ا؛ و همکار. (1391). سطح­بندی شهرستان­های استان زنجان بر اساس شاخص­های توسعه فرهنگی با استفاده از مدل TOPSIS. فصلنامه برنامه­ریزی منطقه­ای. سال 2، شماره 7 11-1.

میرهاشمی، م؛ و همکار. (1387). تحلیل وضعیت شهرستان­های استان تهران. پژوهش اجتماعی. دوره1، شماره 1، 172-155.

مؤمنی م؛ و همکار. (1391). مدل­ها و نرم افزارهای تصمیم­گیری چند شاخصه. تهران: انتشارات مؤلف.

وظیفه­شناس، ر؛ و همکار. (139). دومین همایش ملی گردشگری و  طبیعت گردی ایران زمین. همدان.

Ertugrul, I. & Karakasoglu, N. (2007). Performance evaluation of Turkish cement firms with fuzzy analytic hierarchy process and TOPSIS methods. Expert Systems with Applications, 36(1), 702–715.

Estes, Richard I. (2001). Social welfare and social dev.: Partners or competitors. University of Pennsylvania.

Hepu, D. Y. Chung – Hsing and R. j. Willis. (2000). Inter – Company Comparision Using Modified TOPSIS with Objective Weights. Computerand Operations Research, 27(10), 527-529.

Ladburry, S. & Kinear, R. (1995). Social Policy Research for Development. London: DAESCOR.

Hwang, C. L. and Yoon, K. (1981). Multiple Attributes Decision Making Methods and Applications. Berlin: Springer.

Nancy, R. (2000). Economic and social Dev.: Tow sides of some coin old summation social Dev. Economic Dev. and social Responsibility. June 30, Geneva, Switzerland.

O. Jadidi, T.S. Hong, F. Firouzi, R.M. Yusuff, N. Zulkifli. (2008). TOPSIS and fuzzy multiobjective model integration for supplier selection problem. Department of Mechanical and Manufacturing Engineering, University Putra Malaysia, 31 (2): 762-769.

Rennie, John Keith. (2002). World Bank Social Development Strategy. Washington Dc.WB.

Rennie, John Keith. (2003). Securing s future fir all, MNA Region Strategy for Social Development. Washington Dc. WB Nov.

Riddell, R. (2004). Sustainable Urban Planning Tipping the Balance. Blackwell publishing.

Rosenstein, C. (2011). Cultural development and city neighborhoods. City, Culture and Society 15–29.

Thin, N., Good, T. & Hodgson, R. (1998). Social Development Policies Result and Learning: Experiences from European Agencies. UK Social Development Division.

Y. T. Hui, H. H. Bao, W. Siou. (2008). Combining ANP and TOPSIS concepts for evaluation.

http://andishe-ap.org/