تأثیر تدریس استراتژی های ارتباطی بر خودکارآمدی صحبت کردن زبان آموزان ایرانی در کلاسهای محتوا محور

Subject Areas : آموزش زبان انگلیسی

مهناز سعیدی ¹ , النا ابراهیمی فرشچی ²

1 - Department of English Language, Tabriz Branch, Islamic Azad University, Tabriz, Iran
2 - Department of English Language, Tabriz Branch, Islamic Azad University, Tabriz, Iran

Received: 2016-02-08 Accepted : 2016-02-08 Published : 2012-05-21

Keywords: استراتژی های ارتباطی, کلاسهای محتوا محور, خودکارآمدی در صحبت کردن,

Abstract :

 هدف از این تحقیق مطالعه تأثیر تدریس استراتژی های ارتباطی بر خودکارآمدی صحبت کردن زبان آموزان ایرانی در کلاسهای محتوا محورمیباشد. سی نفر دانش آموز در دو کلاس محتوا محور در مدرسه راهنمایی غیرانتفاعی سما در تبریز در این تحقیق شبه تجربی شرکت نمودند. یکی از کلاس ها به عنوان گروه آزمایشی و دیگری به عنوان گروه کنترل انتخاب شدند. آموزش مستقیم استراتژی های ارتباطی در طی 16 جلسه یک ساعته در گروه آزمایشی صورت گرفت، در حالیکه در گروه کنترل  تدریس مستقیم استراتژی های ارتباطی صورت نگرفت . داده های مربوط به خودکارآمدی زبان آموزان از طریق پرسشنامه ای که توسط  نویسندگان طراحی شده بود جمع آوری شد. نتیجه تحلیل کواریانس حاکی از تأثیر مثبت تدریس استراتژیهای ارتباطی برروی خودکارآمدی صحبت کردن زبان آموزان است. یافته های تحقیق حاضر برای مؤلفین از جهت گنجاندن تمرینهای استراتژی های ارتباطی در کتب درسی و برای آموزش معلمان از جهت تدریس این استراتژیها برای افزایش خودکارآمدی صحبت کردن زبان آموزان دارای کاربرد مهمی میباشد.

References:

Bandura, A. (1994). Self-efficacy. In V. S. Rahmachaudran (Ed.), Encyclopedia of human behavior. Vol. 4, pp. 71-81. New York: Academic Press.

Bialystok, E. (1990). Communication strategies: A psychological analysis of second language use. London: Blackwell.

Bongaerts, T., & Poulisse, N. (1989). Communication strategies in L1 and L2: Same or different? Applied Linguistics, 10, 253-268.

Chamot, A. U. (2004). Issues in language learning strategy research and teaching. Electronic Journal of Foreign Language Teaching, 1, 12-25. Retrieved May 10, 2011, from

          http://e-flt.nus.edu.sg/v1n12004/chamot.htm

Chamot, A. U. (2005). Language learning strategy instruction: Current issues and research. Annual Review of Applied Linguistics, 25, 112-130.

Chen, Y. (2006). The influence of partial English programs in Taiwan on kindergarteners’  perception of Chinese and English languages and cultures. Asian EFL Journal, 8(1), 1- 18.

Dornyei,  Z. (1995). On the teachability of communication strategies. TESOL Quarterly, 29(1),  55-85.

Dörnyei, Z. (2003). Attitudes, orientations, and motivations in language learning. Oxford: Blackwell.

Færch, C., & Kasper, G. (1984).Two ways of defining communication strategies. Language  Learning, 34(1), 45-63.

Gahungu, O. N., (2007). The relationship among strategy use, self-efficacy, and language ability in language ability in foreign language learners. Doctoral Dissertation. Northern   Arizona University. Retrieved June 20,  2011, from http:// ci-doc.coe.nau.edu/13- Dissertation/supporting-files/Dissetation-Olive.pdf.       

Gallagher Brett, A. (2001). Teaching communication strategies to beginners. Language Learning  Journal, 24, 53-61. 

Grabe, W., & Stoller,  F. L. (1997). Content-based instruction: Research foundations. In M. A. Snow, & D. M. Brinton (Eds.), The content-based classroom: Perspectives on integrating         language and content (pp. 5–21). NY: Longman.

Kasper, G. & Kellerman,  E. (Eds.). (1997). Communication strategies: Psycholinguistic and  sociolinguistic perspective. London: Longman.

Kellerman, E. (1991). Compensatory strategies in second language research: A critique, a  revision, and some (non-) implications for the classroom. In R. Philipson, E. Kellerman,   L. Selinker, M. Sharwood Smith & M. Swain (Eds.), Foreign/Second language pedagogy   research:  A commemorative volume for Claus Faerch (174-199). Clevedon: Multilingual           Matters.

Lam, W.Y. K., (2006). Gauging the effects of ESL oral communication strategy teaching: A multi-method approach. Electronic Journal of Foreign Language Teaching,3(2), 142-

            157.

Madrid, D., & García Sánchez, E. (2001). “Content-based Second Language Teaching”, In E.García Sánchez (Eds.), Present and future trends in TEFL (pp. 101-134).  University of Almería: Secretariatpublications.  

.Mahyuddin, R., Elias, H., Cheong, L. S., Muhamad, M. F., Noordin, N., &  Abdullah, M. C. (2006).The relationship between students' self-efficacy and their English language        Achievement their English language achievement. Journal Pendidikdan, 21, 61- 71.

McDonough, S. H. (1999). Learner strategies. Language Teaching, 32, 1-18.

McDonough, S. H. (2006). Learner strategies. ELT Journal, 60, 63-70.

Mei, A. & Nathalang, S. S. (2010). Use of communication strategies by Chinese EFL learners. Chinese Journal of Applied Linguistics, 33(3), 110-125.

Nezami, E, Schwarzer, R., & Jerusalem, M. (1996). Persian adaptation of the general self- efficacy scale. Retrieved June 7, 2011 from from http://userpage.fu- berline.de/~health/ persean.htm

Pajares, F. (1997).Current directions in self-efficacy research. In M. Maehr & P. R. Pintrich   (Eds.). Advances in motivation and achievement. Volume 10, (pp. 1-49).  Greenwich, CT:

            JAI Press.

Rahimi, A ., & Abedini., A. (2009). The Interface between EFL learners’ self- efficacy concerning  listening comprehension and listening proficiency. Novitas-ROYAL, 3(1), 14-28.

Rossiter, M. J. (2003). It’s like chicken but bigger: Effects of communication strategy in the  ESL classroom. Canadian Modern Language Review, 60, 105-121.

Tarone, E. (1981). Some thoughts on the notion of communication strategy. TESOL Quarterly,  15(3), 285-295.

Willems, G. M. (1987). Communication strategies and their significance in foreign language Teaching. System, 15 (3), 351-364.

Williams, J. (2006). Combining communication strategies and vocabulary development. The Internet TESL Journal, 12(2). Retrieved September 5, 2011 from http://iteslj.org/   Techniques/Williams-CommunicationStrategies.html